Kurort Gohrisch - Pfaffenstein - Barbarine - Quirl - Diebeskeller - Bielatal - Festung Königstein - Thürmsdorf - Eulensteine - Weissig - Kurort Rathen
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: september 2021 - Janny en Bert S. Ter Apel)
De wandelroute van Kurort Gohrisch naar Kurort Rathen in de Sächsische Schweiz is een prachtig traject ten westen van de Elbe met schitterende uitzichten. En we beklimmen de tafelberg Gorhrisch met een bezoek aan de unieke Barberine en de enorme grot Diebeskeller gaan we aandoen naast enkele leuke dorpjes hoog boven het Elbtal.
Tussen de vele hoogtepunten lopen we gemoedelijk hoog over het Elbtal plateau door velden en delen door de bossen langs een berghelling boven het Bielatal Königstein. Het laatste deel van de tocht is het vooral weer open landschap met mooie vergezichten over de wijde omgeving en het Sandsteingebirge voor we afdalen naar de Elbe bij Kurort Rathen.
De ondergrond bestaat voor 25% uit verharde wegen, verder zijn het vooral bospaden en zandwegen met bij de ronding van de Quirl soms ook rotspaadjes. De beklimming van de tafelberg Gohrisch bevat een Steig, deels steil, maar de trappen omhoog zijn eenvoudig en veilig te doen. Net als op alle andere Malerweg etappes zijn er weer veel prachtige verrassingen onderweg.
De wandeling vanuit Kurort Gohrisch naar Kurort Rathen is gebaseerd op de zevende etappe van de Lange Afstand Wandelroute (LAW) Malerweg, maar kan als zelfstandige route worden gelopen. De officiële etappe eindigt in het dorpje Weissig hoog op het Elbe plateau vanwaar de bus terug in het Elbtal kan worden genomen. Wij kiezen ervoor om de route iets te verlengen en lopend vanuit Weissig af te dalen naar Kurort Rathen, deze extra 1,5Km en 100 hoogtemeters omlaag leggen we te voet sneller af dan met de busreis inclusief wachttijd.
Optioneel worden op deze Malerweg etappe twee extra uitstapjes aanbevolen. Een extra rondwandeling over de Lilienstein bij Königstein en een bezoek aan de Festung Königstein boven dit stadje. Dit is op zich al een pittige etappe en daarbij nog deze extra opties maakt het wel heel zwaar, ook zijn deze bestemmingen zo bijzonder dat ze daarmee eigenlijk geen recht wordt gedaan. Wij hebben deze opties afzonderlijk op een extra vakantiedag bezocht en beschreven. (Zie onze routes rondwandeling Lilienstein en rondwandeling Festung Königstein).
Deze wandelroute gaat van 'A naar B' en is dus geen rondwandeling zoals nagenoeg alle routes op onze site. In de Sächsische Schweiz is het openbaar vervoer zo dicht en goed geregeld dat we daar optimaal gebruik van hebben gemaakt en de auto de hele vakantie hebben kunnen laten staan. Dit maakt het aantrekkelijk om een wandeling te combineren met het OV. En het is ook nog eens sneller, en gratis voor alle gasten van deze gemeente.
Voor uitgebreide informatie over de Sächsische Schweiz als bestemming voor een wandelvakantie, de gratis openbaar vervoer mogelijkheden, en waarom wij de Malerweg etappes deels hebben aangepast, zie deze informatie pagina.
De etappes zoals deze die ten westen van de Elbe lopen maakt het reizen met het openbaar vervoer nog eenvoudiger, want ook alle S-Bahn stations liggen aan deze zijde van de rivier. Vanaf elk stadje langs de Elbe kan de trein worden genomen naar Köningstein, de reis duurt nooit langer dan enkele minuten.
Vanaf het station loop je zo het centrum in waar aan de overzijde van de rotonde de bushalte te vinden is. De buslijn 241/244a brengt ons in 10 minuten naar het startpunt Kurort Gohrisch waar we uitstappen bij de eerste bushalte Pfaffendorfer Strasse.
Bij de bushalte, tegenover een mooi oud pension uit 1798, maken we de wandelkleding in orde en doen we de rugzakken om. Klaar voor weer een veelbelovende wandeldag waarbij we starten met de aanlooproute vanuit dit dorpje naar het Malerweg etappe 7 startpunt. Hiervoor lopen eerst iets terug om daar dan linksaf de Pfaffendorfer Strasse in te slaan.
Na 150m bij de Y-splitsing houden we rechts aan en volgen de Pladerbergstrasse tot we bij het bos rechts van de weg komen. Daar ligt een kruising met het wandelpad Muselweg die we scherp naar links in slaan. Op de volgende kruising met de Pfaffendorfer Strasse steken we recht over, lopen tussen de laatste woningen door, en gaan dan verder op de mooie graslaan omzoomt met kastanjes.
Deze laan eindigt vooraan in het bos bij een T-splitsing waarop we rechtsaf lopen en na enkele meters bij de volgende splitsing staan met daarbij een grote handwijzer. Hier zijn we op etappe 6 van links gekomen en zijn we bij de start van etappe 7 waarvoor we nu rechtdoor moeten stappen.
Het wandelpad loopt nog even parallel aan de bosrand maar al snel lopen we pal langs de bosrand met rechts de eerste mooie vergezichten op de Lilienstein en van bovenaf op het plaatsje Gohrisch. Even later bij een bankje zien we ook voor het eerst de vesting Königstein hoog op de rots.
Op de volgende splitsing gaan we rechts en volgen het karrenspoor onder de bomenrij door het open veld in tot we opnieuw tussen de huizen van Gohrisch aankomen. Op de asfaltweg slaan we linksaf, en na 100m voor huisnummer 97 al weer rechts de bosweg in.
Dit is de Alte Schulweg waarop het licht bergaf gaat door het bos richting het dorpje Pfaffenstein, met links af en toe een open stukje waarbij we de tafelberg Pfaffenstein al kunnen zien die we straks gaan beklimmen. We houden dit pad aan tot bij een driesprong waar links het bos wijkt en we onder ons de huizen van het dorpje Pfaffenstein al zien.
Hier slaan we linksaf en dalen af naar de huizen met rechts het open grasland en daar achter de imposante Festung Königstein. Het gaat over in een betonpad tot we de voorrangsweg bereiken. Deze steken we recht over naar de Paffensteinweg. Na de grote parkeerplaats links buigt het betonpad naar rechts en gaat het stevig omhoog.
Op de volgende kruising voor het open veld, met een schitterend uitzicht op de Pfaffenstein, gaat het verder bergop recht op de fraaie tafelberg af. We lopen door tot vooraan in het bos bij een splitsing aan de voet van deze rotsformatie.
Op de splitsing gaan we linksaf en kort erna bij de picknickplek rechts, de brede trap omhoog. De trap kronkelt de berghelling op en wordt daarna steeds smaller waar het een Steig door een kloof wordt. Een pittige steile klim, maar de traptreden en trapleuningen maken het goed toegankelijk en veilig.
Even wordt het zo smal dat we er met de rugzakken op de rug maar net doorheen kunnen komen, maar dan zijn we ook zo boven op de Pfaffenstein en wordt het een breed rotspad die we over de tafelberg eenvoudig kunnen volgen.
Er is verderop nog een paadje naar links naar een uitzichtpunt, daarna zijn er nog splitsingen die we negeren en de hoofdroute blijven volgen tot we bij de Gaststätte Pfaffenstein aankomen.
Het restaurant gaat net open als wij er aankomen, en dit plekje op de 434m hoge tafelberg is zo mooi dat we besluiten de route te onderbreken en een kop koffie met een gebakje te nuttigen. Als de Gaststätte nog niet open is dan is er links in de kapschuur een koffie- en snackautomaat beschikbaar voor wie iets wil nuttigen.
Naast het terras staat de prachtige stenen uitzichttoren Pfaffenstein. Terwijl Janny op het terras blijft zitten ga ik voor de beklimming via een stenen wenteltrap omhoog. Boven loopt een smal balkon helemaal om de toren heen zodat je er een uitzicht naar alle zijden krijgt, zelfs de Barbarine is van daar boven zichtbaar. Deze Barbarine gaan we echter dadelijk nog van dichtbij bekijken.
We vervolgen de wandeltocht door rechts van het terras langs het wandelpad weer op te zoeken. Al snel gaat het met traptreden omlaag en komen we uit bij een splitsing. Daar rechts omlaag wordt straks de terugweg waarover we aan de afdaling van de berg beginnen.
Eerst gaan we rechtdoor de traptreden omhoog om de Barbarine op te zoeken, deze hoogste vrijstaande vingervormige rots van het Elbsandsteingebirge willen we niet missen. Alleen al de spectaculaire route er naar toe is een belevenis, evenals de schitterende uitzichtpunten die we er te zien krijgen.
Na de eerst nog brede trap komen we bij een kloof waar een smalle trap omhoog gaat en hogerop nog smaller wordt zodat we weer met de rugzakken langs de rotswanden schuren. Het is er tamelijk druk met toeristen die speciaal voor een beklimming van de Pfaffenstein en een bezoek aan de Barbarine komen, zodat we regelmatig even op elkaar moeten wachten onder of bovenaan een van de trappen.
Het is geen lange klim voor we weer op een rotsplateau komen en links het eerst mooie uitzichtpunt hebben in de richting van het Elbtal. Daarna lopen we gemoedelijker verder over het rotspaadje, maar slechts een kort stukje voor we weer in een kloof af gaan dalen.
Weer wordt het ontzettend smal en moet er regelmatig op tegenliggers worden gewacht, maar iedereen heeft enorm veel plezier in de smalle doorgangen. Er wordt tijdens het wachten gelachen, er vinden hartelijke begroetingen plaats, het is echt gezellig op de Pfaffenstein.
Als we ook de laatste traptrede hebben gehad, met onze toch al gebutste veldflessen voorzien van nieuwe krassen, staan we op een enorm rotsplateau met links een steile rotswand en naar rechts een schitterend uitzicht. Vanaf het plateau gaat links een paadje door een iets bredere kloof tot achter de rotswand waar een balkon achtig uitzichtpunt is gemaakt.
Op dat balkon staan we vlak bij de Barbarine en kunnen we deze en gelijksoortige 'rotsnaalden' (Felsnadel in het Duits) ernaast goed bekijken. Terwijl wij er staan zien we op de lagere net een bergbeklimmer omhoog komen!
Terug op het grote uitzichtplateau zien we dat het al rond de middag is en ligt het voor de hand om hier gelijk maar te lunchen. En we zijn er niet de enigen met dit idee, overal om ons heen zien we de broodjes uit de rugzakken komen op deze bijzondere plek.
Dan moeten we hetzelfde leuke traject door de kloven weer terug naar de splitsing, waarop het dan linksaf de trap omlaag gaat. Het gaat weer tussen steile rotswanden door afdalen, deels zeer smal en veelal over rotspaden met regelmatig nog meer trappen.
De route is hier slecht aangegeven, we kunnen ons houden aan de borden met 'Bequemer Abstieg' en de markeringen met een rode punt.
Nadat we scherp rechts zijn gegaan bij een splitsing tussen rotswanden met grotten volgt even later weer een trap omhoog en komen we bij een splitsing voor een schitterende loodrechte en gladde rotswand. Er zijn bankjes, nissen in de rotswanden en er hangt een portret aan de rotswand met daar onder een onleesbaar bordje.
Hier slaan we linksaf, daar is weer een bordje 'Bequemer Abstieg' aan een rotsblok bevestigd.
Het bospad, deels een stenig pad, gaat alsmaar verder omlaag met nog enkele steile stukjes. We blijven de route volgen tot aan een splitsing met weer een duidelijke handwijzer, daar houden we ons aan de rode punt route schuin rechts richting de Quirl en Diebeskeller. (Hier op de handwijzer wordt het de Diebeshöhle genoemd).
Iets verderop is er alweer een Y-splitsing waarop we rechtsaf gaan. Gelijk na de afslag, voor we het open veld over gaan steken, is er op een boom rechts weer een rode punt te vinden, maar dan moet het oog er wel op vallen. Deze is nog maar heel slecht te zien.
Na het open veld met rechts weer een blik op de vesting Königstein gaan we verder het bos in en volgt weer een steile afdaling over een stenig bospad. Op de volgende splitsing gaat het rechtsaf, daar staat weer een handwijzer richting de Quirl, en houden we dit wandelpad aan tot het aansluit met een Y-splitsing bij een van links komende bredere bosweg die we naar rechts aanhouden.
Na 250m is er dan een afslag naar rechts, ook de Malerwerg is er weer aangegeven, en hierop gaan we rechtsaf en beginnen daarmee aan de beklimming van de Quirl. Een 349m hoge tafelberg. Het is een korte maar stevige klim vlak langs de bosrand tot de volgende splitsing.
Hier gaat het linksaf, lopen we even later langs een oude watertrog, en komen dan bij een Y-splitsing met naar rechts een met stenen geplaveid wandelpad. Nu moeten we links/rechtdoor aanhouden om de route over de berghelling helemaal rond de Quirl te kunnen volgen.
Het pad rechts omhoog is een optionele extra klim naar de top van de Quirl. Op de kaarten wordt dit aangegeven als een uitzichtpunt, maar onze reisgidsen melden dat dit een beboste top is en er alleen wat uitzicht tussen de boomtoppen door te verwachten valt. Omdat we vandaag toch al wat extra uitstapjes maken slaan wij deze over.
Het schitterde rondje rond de Quirl is een lus van 2Km om de uit poreuse zandsteen bestaande berg heen. We zien veel poreuse stenen en rotsen en een enorme hoeveelheid kleinere en grotere grotten met als grootste de Diebeskeller aan de andere zijde van de berg. We volgen het mooie wandelpad langs de berghelling dat slechts licht op en neer gaat langs veel prachtige rotsformaties en rotswanden, tot het uiteindelijk naar rechts draait en we de achterzijde van de bergrug hebben bereikt.
Het is een pad waarop we weer lekker tempo kunnen maken over de eerste kilometer, maar regelmatig stoppen we even om de meest bijzondere steenformaties eens goed te bekijken en enkele van de kleine grotten rechts van het pad te onderzoeken. Zijwegen komen we in dit gedeelte niet meer tegen.
Wanneer we steeds meer naar rechts om de Quirl lopen wordt het pad regelmatig meer rotsachtig, soms modderig, maar ook smaller. En we gaan weer omhoog, hier loopt het pad pal langs de steile rotswanden. Daarmee krijgen we nog veel meer grotten te zien waarvan sommige wel en andere niet bezocht kunnen worden.
Er volgt nog een splitsing met een pad dat daar weer rechts omhoog gaat naar de top van de Quirl, die kunnen we negeren, en er rechtdoor de rotswanden blijven volgen via het paadje dat steeds meer op en neer gaat.
Als we daarna met stenen traptreden weer omhoog gaan naderen we de grootste grot, de Diebeskeller. Net voor de ingang gaat het wandelpad links omlaag onder de grotingang langs, daar houden we rechts naar het plateau aan om deze enorme grot te kunnen gaan bekijken.
De Diebeskeller is een van de grootste grotten van de Sächsischen Schweiz, 29m diep, tot 8m breed en tot 4m hoog. In 1885 zou er een roversbende een schuilplaats in gevonden hebben. (Een zaklantaarn meebrengen is aan te raden, bijlichten met een mobiel toestel kan natuurlijk ook).
Na de grotbezichtiging zoeken we het wandelpad weer op en volgen we het hier bredere wandelpad door het bos steeds verder bij de rotswanden vandaan. De Malerweg is er weer goed aangegeven, maar deze gaan we nu dadelijk verlaten. We houden de Malerweg aan tot we bij een splitsing komen waarop de rode punt route linksaf naar Stadt Königstein is aangegeven. Hier kunnen we kiezen hoe we nu verder gaan.
De Malerweg gaat er via een andere weg naar het centrum van Königstein waar we vanmorgen de bus hebben genomen en vanwaar dan de Elbe kan worden overgestoken om aan de optionele lus over de Lilienstein te beginnen. Daarna gaat het vanuit Königstein via een Steig weer omhoog naar de Festung Königstein die dan nog bezocht kan worden.
Zoals boven al beschreven hebben wij deze lussen als afzonderlijke routes opgenomen om daar meer tijd aan te kunnen besteden, wat deze bestemmingen verdienen, daarnaast logeren wij al bijna twee weken rond Königstein en kennen we dit al zo goed dat deze afdaling en daarna weer beklimming naar de vesting minder interessant voor ons is.
Wie dit toch wil doen kan vanaf hier de Malerweg markeringen volgen, die zijn omlaag naar het stadje en daarna weer omhoog tot aan de vesting prima in orde, en dan bij het grote Parkhaus bij de vesting onze route weer oppakken. Wij gaan voor een alternatief traject naar de vesting via de met rode punt gemarkeerde route, daarna overstappend op het met een gele balk aangegeven traject tot aan het Parkhaus Festung.
Wij slaan dus linksaf en houden ons aan de markeringen met een rode punt. Het wandelpad gaat gelijk heel geleidelijk afdalen langs de berghelling, dan bereiken we een splitsing met een brede sintelweg waarop we scherp rechtsaf verder gaan.
De geleidelijk omlaag lopende halfverharde weg houden we aan tot we de eerste woningen in het Bielatal bereiken. Daar gaan we rechtdoor over de stenen weg wat daarna nog even asfalt wordt. Dan zien we voor ons een voorrangsweg een scherpe bocht maken. Daar moeten we niet aan toe maar 20m voor de aansluiting met deze hoofdweg, voor een wit huis, linksaf een halfverhard pad omlaag.
Achter de woning gaan we het bos weer in en dalen verder af in het dal. Dit is tevens de lokale route met een gele punt. Het pad naar links de berghelling op kunnen we negeren, we blijven afdalen tot we de brug over de Biela bereiken en steken deze over. Daarna lopen we rechtdoor tot aan de hoofdweg Bielatalstrasse.
Deze hoofdweg kunnen we oversteken en nemen aan de overzijde de Goethestrasse scherp rechts omhoog, maar slechts voor een kort stukje. Waar links de stenen muur begint gaan we scherp linksaf, een betonnen trap omhoog. De gele punt route is er weer aangegeven op deze muur. De trap lijkt tamelijk overwoekert, maar eenmaal in het bos wordt het snel beter.
Vooraan in het bos zijn gelijk wat splitsingen, daar blijven we links aanhouden en stappen van de gele stip route over op de wandelroute gemarkeerd met een gele balk en gaat het weer licht omhoog langs de berghelling. (De gele balk markeringen zijn niet overal erg duidelijk aangebracht, maar het wandelpad is niet te missen).
Dan gaat het licht afdalen en sluit het aan bij een brede bosweg waarop we rechts aanhouden. Deze weg gaan we nu ruim 1,5km volgen, steeds vlak boven de daken van de huizen in het Bielatal langs. Het gaat eerst alsmaar licht omhoog en dan weer geleidelijk omlaag.
De gele balk route is maar sporadisch aangegeven ondanks de vele zijwegen vooral links omlaag het dal in, maar we houden de brede bosweg gewoon aan. Na een gevoelsmatig lang rechts stuk langs de berghelling in het bos komen we steeds verder bij de huizen van Biela vandaan. Dan gaat het eindelijk met een lange bocht naar rechts de berg op.
In deze lange bocht omhoog is er nog een splitsing waar het pad links omlaag gaat, daar moeten we rechts aanhouden en beginnen we aan een steiler gedeelte. Het gaat over ruim 500m de berg op. In het laatste stuk zien we rechts tussen de bomen door de bosrand en kunnen we soms de hoge muren van de vesting al zien.
Eenmaal boven staan we bij een kruising van brede boswegen, hier slaan we rechtsaf en lopen even later langs de bosrand met nog meer zicht op Festung Königstein. De gele balk route wordt hier ook weer aangegeven.
We komen uit bij de asfaltweg 'Am Königstein' met aan de overzijde links de grote parkeergarage voor bezoekers van de vesting. Hier steken we de weg over naar de parkeerplaats en steken deze parkeerplaats schuin naar rechts over. Daar aan de achterzijde gaat een pad links voor de gebouwen langs omlaag. (Voor wie de vesting nog wil bezoeken, via de asfaltweg naar rechts is het 700m tot aan de ingang van het complex).
Na een korte afdaling buigt het pad naar rechts net voor de hoofdweg. Hier in de bocht gaat links een trap omlaag die we nu moeten hebben, er staat weer een handwijzer bij waarop we zien dat we daarmee ook weer terug zijn op de Malerweg. (Degenen die de Malerweg via het centrum van Köningstein hebben gelopen komen er hier van rechts weer bij).
Onderaan de trap volgen we het pad onder de hoofdweg door en dan naar rechts via een smaller wandelpad parallel aan de weg weer het bos in. Dit brengt ons naar een kruising van brede wegen bij een brug.
We gaan er rechtsaf en komen dan uit bij een asfaltweg die we recht oversteken. Weer het bos in. In het volgende stuk door het bos is de Malerweg weer slecht aangegeven, soms zien we echter weer de rode punt route waar we ons op kunnen orienteren.
Het gaat met een grote boog naar links, daarvoor houden we op de splitsing links aan en daarna links aanhoudend waar het pad langs de berghelling in een leuk dalletje omlaag gaat en we bij de Waldbach onder in dit dal komen. We steken het watertje over en gaan aan de overzijde weer omhoog.
Dan komen we het bos uit en bij een asfaltweg, de Thürmsdorfer Strasse, die we naar rechts aan gaan houden het dorpje Thürmsdorf in. Al snel gaat het weer licht omhoog naar het centrum en na 450m buigt de weg naar rechts een brug over. Hier moeten we weer een keuze in de routeopties maken.
De Malerweg volgt hier de voorrangsweg over de brug naar links om dan met een grote lus door Thürmsdorf te lopen waarbij het Schloss Thürmsdorf wordt aangedaan. Onze Wanderführer schrijft dat dit Schloss de omweg niet waard is en beschrijft een afkorting met mooie vergezichten. Wij gaan voor het alternatief, maar wie de Malerweg aan wil houden, hier rond het dorp zijn de markeringen weer eenvoudig te volgen.
Aan de overzijde van de brug gaan we rechtsaf de Pehnaberg in. We volgen het smalle asfaltweggetje 180m tot we bijna het dorp weer verlaten. Daar gaat schuin links een straatje omhoog die we moeten hebben. Het gaat weer lekker omhoog en de ondergrond wordt een halfverharde weg.
Na de laatste woningen gaan we rechtdoor de prachtige graslaan omhoog naar de bosrand met vooral rechts een prachtig uitzicht op de vesting Königstein. Bij de bosrand gaat het links en dan gelijk weer rechts naar de kruising van meerdere wegen.
Nu zijn we weer boven op het Elbe plateau met voor ons een open veld. Hier komt de Malerweg er van links ook weer bij en er staat weer een duidelijke handwijzer. Op de kruising gaan we gelijk weer rechtsaf via het wandelpad het bos in. Dit loopt parallel aan het grasland links.
Aan het einde van het pad lopen we recht op het Biedermannsche Mausoleum af, een in 1921 gebouwd grafmonument voor de familie Biedermannsche. Achter het gebouw is er al een mooi uitzicht in het Elbtal, maar dadelijk krijgen we nog mooiere doorkijkjes langs de route.
Voor het gebouw gaat het linksaf en wordt het weer een smal wandelpad, nu hoog over de steile rotswand met in de diepte de Elbe. We komen meerdere bankjes en een picknickplaats tegen, daar is nog eens een geweldig mooi uitzichtpunt om over het Elbtal uit te kunnen kijken. Links van de Elbe ligt Habestadt waar wij verblijven, rechts van de Elbe bocht ligt Königstein.
Bij de volgende splitsing slaan we linksaf het graspad in waarmee we helemaal om het grasland zijn gelopen. Terug op de brede bosweg gaat het dan rechtsaf en gaan we deze langere tijd volgen met rechts het bos en links het open landschap. Op de volgende kruising stappen we rechtdoor het bos in.
Na 350m komen we het bos weer uit met links weer het open veld. Daar links zijn een paar rotsheuvels begroeit met bomen te zien, dat zijn de Eulensteine. Het is een ontzettend mooi stukje. Ook hier zijn weer regelmatig bankjes om nog even op te pauzeren met het mooie uitzicht op de rotswanden boven de Elbe, er is zelfs een zeer groot formaat bank die natuurlijk wel even beklommen moet worden.
Voorbij deze opvallende bank gaan we rechtdoor en begint een lange geleidelijke afdaling naar Weissig. Dit hooggelegen dorp zien we dan ook al voor ons liggen.
We blijven rechtdoor gaan tot we rechts van de eerste woning van Weissig langs lopen, daar komen we bij een splitsing met een asfaltweg. Hierop slaan we rechtsaf en volgen deze weg daarna met een bocht naar links. Rechts in deze bocht staat nog een bankje onder een boom.
Het weggetje blijven we aanhouden met in het eerste deel rechts een mooi uitzicht, daarna gaat het weer flink omhoog en met een grote boog naar rechts tot we uiteindelijk de voorrangsweg bereiken. Deze splitsing is het officiële eindpunt van de Malerweg etappe 7.
Malerweg wandelaars kunnen hier in Weissig overnachtings mogelijkheden vinden, de meesten zullen er echter de bushalte opzoeken om per Wanderbus terug te keren naar een van de stadjes in het Elbtal. Wij hebben op onze wandelkaart een leuke route gevonden omlaag naar het S-Bahn station in Kurort Rathen van slechts 1,5Km en verkiezen die optie boven het wachten op de bus voor dit korte ritje omlaag.
Op de hoofdweg gaan we rechtsaf en volgen deze drukke weg over 350m. Eerst met een bocht naar rechts en dan weer naar links, en dan rechtdoor het dorp uit. Waar de weg weer een bocht naar links maakt kunnen we de weg weer verlaten door er rechtdoor te stappen naar het karrenspoor door het veld.
In de bocht staat een bordje dat deze route naar Kurort Rathen gaat via de Alte Weissiger Strasse. Al snel krijgen we links in de diepte Kurort Rathen al in zicht met daar achter de rotswanden van het Sandsteingebirge. En de Bastei is er te zien! Bij de volgende splitsing gaan we rechtdoor naar het bosje en begint het af te dalen.
Het is een afwisseling van stukjes bos en open gedeelten waarbij het bospad dan een halfverharde weg wordt. Het gaat lekker pittig omlaag en als we dan weer het bos uitkomen zien we beneden ons de Elbe stromen met ervoor het treinspoor en een parkeerterrein.
We blijven het pad aanhouden tot deze weer aansluit met de asfaltweg die we dan naar rechts volgen langs de parkeerplaats tot aan de spoorbaan.
Helaas is hier geen pad naar links langs het spoor, dus moeten we er oversteken en bij de volgende splitsing met de hoofdweg linksaf en deze weg volgen tot in het centrum van het dorp. Rechts ligt de grote parkeerplaats tussen ons en de Elbe die we al kennen van de eerste Malerweg etappes.
In het centrum gaan we dan weer links omhoog om bij het station te komen zoals we kennen van etappe 1 en 2 toen we hier met het pontje over zijn gestoken.
De trein tussen de Elbe stadjes rijdt elk half uur, deze keer hoeven we maar 10 minuten te wachten voor we in kunnen stappen en enkele minuten later alweer in Königstein zijn waar we logeren. Gelijk maar weer even langs de Edeka voor de boodschappen, dan steken we Elbe weer over met het pontje naar onze blokhut aan de overzijde in Halbestadt.
Het was opnieuw een zeer geslaagde wandeldag, maar zittend op ons terras beginnen we gelijk al weer aan de voorbereiding van morgen, helaas alweer de laatste etappe van deze fantastische Malerweg.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.