Boat of Garten - Aviemore Trainstation
Overnachting: Ravenscraig Guest House, Aviemore
10 Km - 80 Hm
Om 7.15 stapt Bert uit bed om zich even lekker te douchen. Goed plan lijkt mij, ga ik zo ook even doen. Helaas gaat dit niet door want Bert sloopt de douche half, de douchekop valt van de muur. Dus dan maar een wasbeurtje, waarna het ontbijt volgt. Wanneer de magen weer vol zijn gaan we weer naar boven om de koffers klaar te zetten en de rugzakken te pakken. Als we dan ook de wandelschoenen weer hebben aangetrokken zijn we klaar voor het volgende avontuur.
Net na half 9 vertrekken we in een rustig tempo richting het eindpunt van de Speyside Way in Aviemore met een stralende blauwe lucht. Alleen de bergen zitten nog volop in de wolken.
Voor wat het wandelen betreft hebben we vandaag eigenlijk een rustdag, we hoeven maar 9Km af te leggen en daarna nog een kilometer teruglopen naar ons Guest House voor de komende drie dagen.
Terwijl we door Boat of Garten lopend de Speyside Way markeringen weer opzoeken bij het station, spreken we af dat we het heel rustig aan gaan doen vandaag. Het weer is nog prachtig en we gaan door een schitterende omgeving lopen met zicht op de besneeuwde toppen van de Cairngorms, dus willen we er nog even van genieten. Veel te vroeg in Aviemore aankomen heeft niet zo veel zin.
We verlaten Boat of Garten via een smalle asfaltweg waaraan prachtige huizen staan. Des te verder dat we het bos in gaan des te groter lijken de woningen te worden. De huizen links van ons, met enorme tuinen, staan hoog boven het dal met een prachtig uitzicht op de bergen. Tussen de woningen door zien we af en toe al een besneeuwd topje.
Na het bosgebied komen we in een open natuurgebied. Nog een laatste eenzame woning, daarna wordt het met elke stap mooier. Al snel krijgen we het weer tamelijk warm als we in het open stuk in de zon lopen.
Hier krijgen we ook eindelijk het mooie uitzicht op de Cairngorm Mountains. De bergen op de voorgrond zijn tot 800m hoog, duidelijk is dat de sneeuwgrens nu nog zelfs veel lager ligt. Helaas kunnen we de toppen daar net achter nog niet zien. Die zitten nog volledig in de bewolking, maar volgens onze kaart gaat het daar tot 1200m hoogte en moet het er nu volkomen wit zijn na de regen die hier de afgelopen twee weken is gevallen.
Na een korte afdaling lopen we onder een spoorbrug van de stoomtreinverbinding door en beginnen daarna weer aan een stevige klim door een bosje. Eenmaal boven blijven we de rest van de wandeling over de bergruggen lopen tot aan Aviemore.
Over de bergen loopt hier een tamelijk breed pad dat ontzettend goed is onderhouden. Geen gaten en bobbels, het lijkt wel of dit regelmatig netjes wordt aangeharkt en geveegd. Het is niet alleen een wandelpad maar tevens een fietsroute. We worden dan ook een aantal keren achterop gereden door mountainbikers, maar druk is het zeker niet.
Het laatste stuk van de Speyside Way is erg mooi en we zien nu en dan ook de serieuze toppen met sneeuw. Echter achter ons aan komen dikke wolkenvelden ons vanaf zee inhalen. Het wordt snel donker en er steekt een koude harde wind op terwijl we rustig aan door de schitterende omgeving wandelen.
Net voor Aviemore dalen we geleidelijk af en komen eerst langs de golfbaan van het stadje. Ondertussen wordt het echt donker om ons heen. Vandaag gaan we er aan geloven en zullen we de eerste regen krijgen sinds we in Schotland zijn. Na anderhalve week heerlijk weer mogen we echter niet klagen. Wel jammer dat we net nu die regen krijgen, voor vandaag waren ons de meest mooie vergezichten van de tocht beloofd in de reisgidsen.
Even later begint het ook inderdaad heel lichtjes te regenen. Onder een dikke Caledonian Pine bij de golfbaan zoeken we een droog plekje om nog even een koffiepauze in te lassen. De koude wind wordt echter zo hard dat we het bij een hele korte onderbreking houden en al snel weer in de benen komen.
Dan dalen we de laatste meters langs de golfbaan af en daarna rechts om Aviemore op te zoeken. Via een volgende spoorwegtunnel komen we in het stadspark van de stad.
Tegen half 11 staan we aan de rand van Aviemore en klimmen door het stadspark omhoog naar de eerste woningen. Aviemore is een snel groeiend stadje en zeer toeristisch. In de zomer is dat minder het geval, dan kun je hier vooral regen verwachten, maar in de winter is het hier druk omdat Aviemore midden in het Cairngorms skigebied ligt.
Verderop in de bergen zijn de skilifen en skipistes te vinden, zowel zomers al 's winters rijden de bussen heen en weer van het station naar het hooggebergte. Dat is ook ons plan voor de komende dagen.
We lopen de buitenwijk van de stad door en naderen dan het centrum. Voor we daar zijn komen we langs het Ravenscraig Guest House, (blauwe kozijnen op de foto) waar we de komende drie nachten slapen. Om even na elf uur hebben we het eindpunt van de Speyside Way wandeling bereikt, het treinstation van Aviemore. En zowaar, precies op dat moment hebben we onze eerste serieuze regenbui in Schotland.
Helaas is er in Aviemore rond het station geen monument of andere vorm van aandacht voor het feit dat dit het eindpunt van de Speyside Way is. Geen mooi plekje voor een afsluitende foto. Bij de start in Buckie was dat wel zo, en ook op de West Highland Way twee jaar geleden was er echt een plek waar alle wandelaars bij elkaar kwamen om het halen van de tocht te vieren. Elkaar op de foto zettend en feliciterend bij een prachtig monument.
We missen het hier echt. Buiten op het parkeerplein is niets, dus lopen we even het perron op van het prachtige station. En dan, ja, dan ben je er. Wat teleurgesteld lopen we de stad in en gaan in een koffietentje ons op een kop koffie met wat lekkers erbij trakteren.
Aangezien we pas tegen tweeën naar ons Guest House kunnen vermaken we ons daarna met het bekijken van wat winkels en gebruiken we een lunch in een eetgelegenheid boven een ski- en outdoorshop. Buiten regent het flink en binnen is het topdrukte. We moeten zelfs even in een rij wachten op een vrije tafel.
Na de lunch slenteren we verder door Aviemore en lopen het Aviemore informatiecentrum in voor een souvenier. Daar zien we in de winkel het Belgische stel terug, ook zij hebben vanmorgen Aviemore weten te bereiken. We gaan elkaar nog wel tegen komen, want ze logeren weer in het zelfde onderkomen.
Om 2 uur lopen we onze ruime kamer binnen in het Ravenscraig Guest House. Een hele mooie kamer, prachtige doucheruimte, en ook de gemeenschappelijke voorkamer en ontbijtruimte mogen er zijn. Na het teleurstellende onderkomen van gisteren zijn we opgelucht, want hier moeten we drie avonden en nachten doorbrengen.
Vanuit onze kamer hebben we zelfs een prachtig uitzicht op de besneeuwde toppen en het centrum van Aviemore met alle winkels en zelfs een enorm grote supermarkt is maar een kilometer lopen. Ook van belang omdat we 's avonds de stad in zullen moeten om te eten, daarin voorziet het Guest House niet.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd en wat hebben gedronken, bespreken we de plannen voor morgen. Thuis hebben we ons voorbereid op nog twee extra wandeldagen vanuit Aviemore. We hebben een viertal routes bij ons waarvan een tweetal hoog de bergen in en twee routes gebaseerd op de laatste etappes van de East Highland Way die ook hier in Aviemore eindigt.
Aangezien de weersvoorspelling voor de komende dagen veel regen geeft besluiten we de routes naar boven, de bergen in, te skippen. We hebben al sneeuw zien liggen op 500m, hogerop zullen de paden schier onbegaanbaar zijn en dat wordt bevestigd door andere wandelaars. Geen doorkomen aan.
We komen er op uit dat als we een goede busverbinding kunnen vinden, we morgen naar Kincraig gaan om vanuit daar dan de laatste etappe van de East Highland Way terug naar Aviemore te lopen. Ook de East Highland Way gaat door de bergen, maar niet er over heen. Deze lange afstand routes zijn doorgaans dan ook wel begaanbaar. (Dat dit ook wel eens niet zo is daar komen we morgen wel achter...)
Als we vanavond de boodschappen gaan doen willen we even kijken of we de juiste bushalte kunnen vinden. Wat de boodschappen betreft krijgen we het hier de komende dagen ook gemakkelijk. Naast de grote super in het centrum is er nog een klein buurtwinkeltje pal tegenover het Guest House en die is ook nog eens open tot laat op de avond. Daar kunnen we alles vinden wat we nodig hebben. We hoeven vanavond dan ook alleen maar de straat over te steken om aan de overzijde een koud drankje uit de koeling te halen. Perfect!
Na de boodschappen aan de overkant gehaald te hebben stappen we even na vijven de regen in om op zoek te gaan naar de juiste bushalte voor morgen en een plek om iets te eten.
Vanuit Ravenscraig Guest House is dat teruglopen naar het centrum langs de winkels die we vanmiddag ook al hebben gezien. Een van deze winkels was speciaal voor Walkers koekjes. Daar hadden we vanmiddag al even flink ingeslagen voor het thuisfront. Bij het treinstation vinden we de juiste halte, vertrek morgenvroeg om 9.40 uur lijn 32 naar Kingraic.
Verder lopend ziet Bert een pub/restaurant die er gezellig uit ziet en die 'gewone' aardappels op het menu heeft staan. Bingo! We worden binnen zeer enthousiast ontvangen en nadat een biertje is besteld wordt de menukaart bestudeerd. De roasted pork met nieuwe aardappels spreekt ons allebei wel aan. Maar wat is een yorkshire pudding? We krijgen uitleg, maar daar wordt het ons niet duidelijker van. Het lijkt ons al met al wel erg veel. Maar, zegt Bert, we maken ons er niet druk om want waar kan je tegenwoordig nog voor maar 9 pond, 12 pond aankomen? (Het blijkt dat de yorkshire pudding een soort broodje/taartje is van bladerdeeg. Lekker.)
In de tussentijd is aan een tafeltje naast ons een jong stel komen zitten, niet Engelstalig. Als Bert ze aanspreekt blijkt het om een Oostenrijks stelletje te gaan dat met een oud camperbusje aan het rondtrekken is. Al gauw wordt er geanimeerd gesproken over van alles en nog wat en wordt de tv goed in de gaten gehouden. Want Oostenrijk speelt tegen Hongarije op het EK. Even na half 7 nemen we afscheid en gaan op zoek naar onze kamer. Het regent nog steeds, maar het is absoluut niet koud. Het biertje 's avonds wel.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route