Grantown - Nethy Bridge - Abernethy Nature Reserve - (Loch Garten Osprey Centre) - Boat of Garten
Overnachting: The Boat House, Boat of Garten
23 Km - 150 Hm
Het Ravenscourt House ligt heel rustig en met de afstand en hoogtemeters van gisteren in de benen hebben we weer heerlijk geslapen. Het ontbijt, geserveerd in de sfeervolle 'Wintergarten', was echt Schots en natuurlijk weer veel te veel. Eieren, worstjes, bloedworst, en pannenkoeken, en bonen in tomatensaus, en porridge (pap van gierst), en ...
We hebben onze weg wel een beetje gevonden en richten ons op de yoghurt waar we verse vruchten over kunnen scheppen, en toast met jam. Jam ook alleen maar omdat we in Schotland nog nergens een plakje kaas of ham hebben gevonden. Dus zijn we klaar om de volgende etappe naar Boat of Garten aan te vallen.
Vandaag lopen we de één na laatste etappe van de Speyside Way, daarna willen we verder met de East Highland Way. Na gisteren, is het vandaag geen al te lange tocht. Slechts 18 km, ook maar weinig hoogtemeters en we hebben er alle tijd voor want pas vanaf 4 uur vanmiddag zijn we welkom in de volgende B&B. Onderweg besluiten we spontaan nog een bijzondere omweg te maken waarmee de route 5km langer is geworden en we totaal toch weer 23Km af gaan leggen. Maar bij de start weten we dat nog niet...
Het wordt een overwegend vlakke tocht over het oude spoortraject. We hebben nu echter wel het voordeel dat we vaker mooie uitzichten hebben, uitzicht op de imposante Cairngorms. Het is nu, vroeg in de morgen, nog wel zwaarbewolkt met hier en daar een stukje blauw. De wolken hangen overal nog om de bergtoppen, maar koud is het absoluut niet. En ondanks een paar dreigende wolken blijft het toch droog, wat hebben we een mazzel met het on-Schotse weer tot nu toe.
Vanuit het Guesthouse lopen we weer naar het centrum van Grantown on Spey en dalen dan door de straten omlaag tot we terug zijn bij de golfbaan. Net als gisteren steken we de golfbaan over, oplettend rondkijkend of we geen golfers voor de voeten lopen, en zijn dan even later weer bij de bosrand van de Anagach Woods.
Daar pakken we de markeringen van de Speyside Way weer op en gaan eerst weer door een prachtig stukje van dit parkachtige bos lopen. Hoe mooi het hier is valt ons nu meer op dan gisteren, dat zal de vermoeidheid van de lange wandeldag zijn geweest.
Via een andere route dalen we af door de bossen via een oude Military Road tot we weer bij de oever van de Spey uitkomen. Langs het water loopt een asfaltweg die we even moeten volgen naar het gehucht Speybridge, waarbij we een paar prachtige woningen passeren.
Dan komen we bij een zeer oude brug over de Spey en moeten we de rivier weer oversteken. Naast de brug zien we een houten trap omlaag lopen naar de waterkant. Natuurlijk willen we deze brug wel eens vanaf beneden bekijken dus dalen we af om er wat foto's te maken.
Aan de overzijde van de Spey lopen we daarna Speybridge weer uit, steken een drukke weg over, en gaan dan de natuur in via het oude spoorwegtracé. Weer de spoorbaan en dus weer tunnels en viaducten, maar nu met fraaie uitzichten op de omgeving en de hier prachtig kronkelende Spey.
Wel jammer dat we voor ons uit de mooie bergen niet kunnen zien, daar hangen nog steeds de wolken zo laag dat het lijkt of er helemaal geen bergen zijn. We hebben echter hoop, want het wordt toch merkbaar lichter in de lucht.
In dit gedeelte zijn de wandelpaden over de spoorlijn veel leuker dan in andere trajecten, hier zijn het vooral graspaden met struiken en veel open gedeelten zodat we veel meer van de omgeving kunnen genieten. Hier en daar is het weer mogelijk om even naar rechts af te wijken en daar het water van de Spey op te zoeken.
Na een volgende spoorwegtunnel in een stukje bos komen we opnieuw in het open veld. Daar is net een hert aan het grazen zodat we onmiddellijk halt houden en dan stilletjes dichterbij kruipen met de camera in de aanslag. Al snel worden we echter opgemerkt en maakt het prachtige dier zich uit de voeten.
Het pad gaat steeds verder bij de Spey vandaan, de route gaat hier een zijdal in waar we nu de loop van River Nethy gaan volgen. Pas aan het einde van de dag gaan we terug naar de Spey.
Terwijl het in de lucht verder opklaart en we meer blauwe plekjes zien, komen we ook nog vaker door open velden. Buiten de dichtbij gelegen heuvels zien we dan voor het eerst vandaag de contouren van de Cairngorms, hier duidelijk al weer veel hoger dan wat we gisteren te zien hebben gekregen.
Nadat we Balliefurth Farm passeren wordt het uitzicht op de bergwereld nog mooier en wordt het ook drukker op het pad. Terwijl wij even langs de route gaan zitten voor een koffiepauze worden we gepasseerd door het Belgische stel van gisteren en nog een groepje van vier andere wandelaars. De drukste dag op de Speyside Way tot nu toe.
Het is echt genieten hier met de toenemende vergezichten en ook lekker ontspannen lopen op het vlakke rechte pad. We passeren twee bruggen, klimmen daarna een dijkje op, en zien dan de eerste huizen van ons volgende doel Nethy Bridge. Met op de achtergrond weer die mooie met heide begroeide Schotse bergen.
De Speyside Way loopt door het dorpje Nethy Bridge, maar niet voordat we weer langs een oud spoorwegstation zijn gelopen. Het lijkt er op dat elk station langs de route weer een andere bestemming heeft gekregen, station Nethy Bridge is nu een bunkhouse geworden, een overnachtingplaats voor Speyside wandelaars. Het groepje van vier zit er inmiddels al op het overdekte terras wanneer wij langslopen.
Daarna komen we op een asfaltweggetje en gaan we linksaf het leuke dorpje in. Voor het eerst tijdens onze tocht zien we zelfs een slagerij, een bakker en een Spar winkel. Dat is heel veel voor een dergelijk klein dorpje, maar er loopt een vrij drukke weg door Nethy Bridge waar ze waarschijnlijk van profiteren.
In het centrum ligt de naamgever van het dorp, de brug over de River Nethy. Aan de andere kant zien we een klein parkje met picknick bankjes en er tegenover ligt een gemeenschapshuis met openbare toiletten. Net twaalf uur, dus de juiste plek voor onze middagpauze.
Wanneer de lunchzakjes leeg zijn maken we ons op voor het resterende deel van de tocht, ruim tweederde van de 18Km hebben we nu al gehad. We verlaten het leuke Nethy Bridge langs een sportveld en via een mooie planken loopbrug over een moerasje.
Aan de rand van het dorp gaan we een bosgebied in waarin verspreid enkele woningen staan, en steken een smal beekje over. Enkele minuten later volgen we een asfaltweggetje een ander klein dorpje in, Duackbridge, dat bestaat uit nog enkele fraaie huizen. Wat een rustige plek om te wonen, we zien er geen verkeer, geen mensen, het lijkt totaal verlaten.
Na het laatste huis verlaten we het asfalt, gaan rechts het bos in, en blijven de rest van de dag door de bossen trekken. Dat is hier geen straf, we zijn dan in het 'Abernethy National Nature Reserve' dat bestaat uit gigantisch uitgestrekte en gevarieerde bossen, heide- en moerasgebieden.
De natuur is hier schitterend en saaie stukken komen we absoluut niet tegen. De vandaag te maken hoogtemeters zitten in dit gedeelte in de bossen. Nergens echt hoog of steil, maar de paden door de bossen gaan steeds licht op en neer met aan het einde een prachtige afdaling in het Spey dal.
Als we even stil staan bij een watertje in de bossen, komt ons het Belgische stel achterop lopen. Ook zij zijn nu onderweg naar Boat of Garten en zullen net als wij te vroeg arriveren als we rechtstreeks door zouden lopen naar ons eindpunt. Daarom willen zij een bezoek brengen aan het Osprey-Centre, (Visarend Centrum) waar ze op dat moment een nest met jongen hebben zitten. Hiervoor moet je een omweg maken van een kleine 3 Mile volgens de toeristische kaart die ze bij zich hebben. Ze hadden dit uitstapje in hun planning al overwogen en besluiten nu om dat te gaan doen.
We zijn blij met hun tip, dat centrum hadden wij anders gemist. We volgen hun voorbeeld en gaan ook bij de volgende splitsing links naar het Osprey Centre in plaats van rechtsaf de Speyside volgen. Bij de splitsing staat een bord dat het inderdaad 1,5 Mile is tot aan het centrum, dus heen en weer 5Km extra.
De route brengt ons niet alleen naar het Visarend bezoekerscentrum, maar voor we daar zijn gaat het tot onze verrassing pal langs Loch Garten. Een prachtig meer midden in de bossen omringt door de Cairngorms. Helaas staat er ondertussen een straffe koude wind en komen er net donkere wolken over, dit hadden we graag gezien met een zonnetje er bij.
Vanaf het meer lopen we laatste stukje tot de ingang van het Osprey Centre. Bij een hutje moeten we afrekenen, daarna mogen we nog een minuut of tien doorlopen tot het eigenlijke bezoekerscentrum.
Dit centrum is een mooie blokhut inclusief souvenir winkel, en in de grote ruimte liggen en staan verrekijkers klaar die we mogen gebruiken om naar het nest van de visarend te kijken. Zonder verrekijker is er niet veel te zien, de afstand is nog behoorlijk. Rechts van het nest zien we een hoge mast staan, daarin zitten camera's waardoor we in het centrum via de daar hangende beeldschermen veel meer zien dan door de kijkgaten.
Inderdaad zijn de twee jongen in het nest goed te zien en natuurlijk de ouders die af en aan vliegen. Het lukt Bert om met zijn telelens wat foto's te maken, maar eigenlijk heb je hier toch echt ander materiaal voor nodig om voldoende in te kunnen zoomen.
(Foto 1: kiosk/kassa - Foto 2: Midden in het nest een van de ouders - Foto 3: Een ouder midden in het nest, de andere in de mast rechts op halve hoogte - Foto 4: Ouder in vlucht, de twee jongen nog net zichtbaar in het nest - Foto 5: Een ouder duidelijker te zien in de mast - Foto 6: Kijkje in het bezoekerscentrum - Foto 7: Oude en jongen beter te zien via de TV schermen)
We lopen ook nog even door het souvenir winkeltje, maar dan is het tijd om aan de terugweg te beginnen. Dat brengt ons weer langs Loch Garten, deze keer zoeken we een zitplek bij het strandje en eten er een appeltje voor we het laatste deel naar Boat of Garten afleggen.
Dat begint weer met een wandeling door de bossen terug naar de T-splitsing waar we nu rechtdoor lopen en daarmee weer op de Speyside Way zijn. Onderweg komen we langs enkele stukjes moeras en meertjes, die zijn toegankelijk gemaakt met loopbruggen en uitzichtplatformen. We komen dieper in het Cairngorm gebergte en het is duidelijk dat het daar veel toeristischer is met de daarbij horende voorzieningen.
Na een laatste moerasgedeelte gaat het steeds meer afdalen in het brede Spey dal en bijna beneden zien we dan ook de eerste huizen en de asfaltweg met daar achter de rivier. Hier hoeven we niet het asfalt te volgen maar een wandelpad parallel eraan door het bos.
Uiteindelijk moeten we alsnog de weg oversteken om bij een brede brug over de Spey te komen, Boat of Garten ligt weer aan de overzijde van het water. Eenmaal op de brug zien we dat ook hier de Spey nog erg breed is. Er is bovenloops duidelijk veel water gevallen de afgelopen dagen.
Rond half vier lopen we dan langs de eerste woningen van Boat of Garten, maar het is een langgerekt dorp zodat we nog een aardig stukje boven de Spey langs moeten lopen om in het centrum te komen.
Het centrum van Boat of Garten is een T-splitsing met links een prachtig treinstation en het hotel/restaurant 'The Boat of Garten'. We moeten ons even oriënteren waar we onze B&B moeten zoeken en doen dat door op een bankje bij het station te gaan zitten.
Dit station is in tegenstelling tot alle anderen die we hebben gezien nog wel in gebruik. Vanuit Boat of Garten is er een toeristische stoomtrein verbinding met Aviemore en verder, onze dochters hebben de rit naar hier vanuit Aviemore al eens gemaakt.
Om bij ons overnachtingadres te komen moeten we vanuit het centrum de lange weg omhoog lopen, maar nog maar net onderweg zien we rechts een winkeltje. Weer een echt Schots dorpswinkeltje, klein, tevens postkantoor, en hoera we kunnen er zelfs pinnen!
Na onze boodschappen te hebben gedaan lopen we door naar onze B&B, the Boat House. Dit is het eerste verblijf wat ons tegenvalt. De kamer is zo klein dat er geen stoel in past waardoor je dus verplicht op het bed of op de grond moet zitten. Niet erg comfortabel. De douche kan er mee door, maar het is allemaal summier. Zelfs de deur van onze kamer kan niet worden afgesloten, maar volgens onze gastvrouw hoeven we daar niet bezorgd om te zijn. Ze slaapt verderop in de gang zelf ook altijd met de deur open.
We besluiten na het douchen maar naar het Hotel/Restaurant Boat of Garten terug te gaan. Hier moeten we niet te veel tijd doorbrengen.
Daar hebben we even lekker gezeten in een paar comfortabele stoelen in de pub. Tijdens het schrijven van dit verslag zitten we onder het genot van een drankje naar de voetbalwedstrijd Ierland-Zweden te kijken. Het is daar zo gemoedelijk dat we besluiten ook onze maaltijd maar in de bar te nuttigen in plaats van in het restaurant, een stevige hamburger.
We maken geen haast, we zitten prima in de pub, maar uiteindelijk keren we terug naar de B&B. Bert houdt het niet lang vol om op bed te hangen en zit al snel op de grond zijn boek te lezen, leunend tegen het bed. Wat volgt is een lange, warme avond en nacht in ons kleine hokje.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route