Craigellachie - Balvenie - Dufftown - Aberlour - Craigellachie
Overnachting: Bridge View B&B, Craigellachie
18 Km - 260 Hm
Even voor half acht staan we voorzichtig op om te kijken of alles nog wel werkt. Het voelt allemaal goed aan en na een rustig ontbijt (voor mij even zonder eieren) vertrekken we om even na acht uur richting Dufftown, the capitol of the Whisky.
We lopen de oude Speyside-lus naar Dufftown. Deze is uit de officiële route gehaald omdat er nogal eens overlast was met kapotte wegen. Aan het begin van het traject staat dan ook een groot bord dat waarschuwt voor eventuele risico’s. Bert had echter navraag gedaan over de status van de route bij onze gastheer en die gaf aan dat de route gewoon beloopbaar was. We beginnen dus maar vol goede moed aan de route die loopt over een goed onderhouden breed pad, die langzaam stijgt en waarbij we River Fiddich volgen.
Al gauw oppert Bert dat we waarschijnlijk over een oud spoortraject lopen. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn, ooit is hier door de gezamenlijke Whisky distilleerderijen een spoortraject aangelegd om de vaten Whisky naar de kust te transporteren voor het bottelen en de verdere distributie in de regio en naar de rest van de wereld. Omdat Dufftown tamelijk hoog ligt kon de spoorbaan heel geleidelijk aflopen naar de Noordzeekust. Ideaal om de volle vaten omlaag te krijgen en daarna met de lege treinstellen weer bergop te gaan. Al snel werd er niet alleen Whisky vervoert maar zijn er rijtuigen toegevoegd waardoor er ook personenvervoer plaats kon vinden.
De stijging is zo gering dat we het onder het lopen niet merken, maar we gaan wel degelijk behoorlijk omhoog voor we in Dufftown aankomen. Helaas loopt het pad vooral door dichte bossen met slechts hier en daar zicht op de prachtige Fiddich. De te passeren heuvels in het spoorbaantraject zijn geslecht door diepe kloven door de rotsen te kappen, al met al een beetje saai. We stappen dan ook in een stevig tempo door.
Nadat we zeker meer dan de helft van het traject hebben gelopen zien we in de verte een fel rood bord. Dichterbij gekomen blijkt het te gaan om een waarschuwingsbord dat aangeeft dat we nu het aardverschuivinggebied in gaan. En ja hoor over een lengte van een meter of tien is er aan weerskanten van het pad wat puin gestort. Na deze tien meter staat er al weer een bord dat aangeeft dat je het aardverschuivinggebied verlaat.
Het blijkt dat hier wel eens een verschuiving heeft plaatsgevonden na hevige regenval, maar al jaren niet meer. Vreemd dat ze om deze reden deze ‘Dufftown Loop’ van de officiële Speyside Way hebben geschrapt. We hebben wat hinder door natuurverschijnselen betreft al veel ergere verstoringen op wandelpaden in bijvoorbeeld de Alpenlanden meegemaakt. Al dan niet opgelost door tijdelijke omleggingen. Hier lijkt het allemaal tamelijk overdreven. Aan andere wandelaars dan ook de tip om dit gewoon te doen, het is een hele mooie aanvulling op de route.
Daarna volgen al snel de eerste grote opslaggebouwen van de whiskystokerijen van William Grant & Sons. Balvenie en Glenfiddich zijn hier de grote merken. Een enorm gebied waar tientallen van deze gebouwen staan waar de vaten met whisky liggen opgeslagen. Volgens een informatiebord zijn er 46 van deze opslagloodsen!
Voor we het bezoekerscentrum bereiken, waarbij we nog steeds de oude spoorbaan volgen, komen we onverwacht op het station van Dufftown terecht. Dit blijkt als een soort museum te zijn ingericht rond het station. Het perron ligt er keurig bij en er staat veel oud materieel opgesteld om te bekijken. In een van de wagons is, evenals in het stationsgebouw, een bar/café ingericht.
Daarna hoeven we het spoor nog maar een kort stukje te volgen langs de lange rijen opslagloodsen vol Whisky tot we de toegangsweg tot de Glenfiddich distilleerderij vinden.
Dit ligt aan de rand van Dufftown en natuurlijk willen we deze meest bekende distilleerderij wel eens bezoeken.
Het is een enorm terrein met tientallen gebouwen waar we vrij tussen rond kunnen lopen. Alles ziet er perfect onderhouden uit, totaal anders dan het Balvenie gedeelte waar we aan langs zijn gelopen.
Aansluitend zoeken we het bezoekerscentrum op en drinken we even een kop koffie. Bert krijgt daarbij een Whisky-cakje.
Tijd voor een rondleiding hebben we niet, maar wel bezoeken we de Glenfiddich Store want er moet natuurlijk wel een flesje mee naar huis.
De inrichting van de bezoekerswinkel komt op ons over als de inrichting van een juwelierszaak, alles keurig en zelfs chique te noemen. Wat we ook leuk vinden is een prijslijst voor Balvenie Whisky oplopend van £ 38,49 per fles tot zelfs £ 26.750,- voor een fles van 50 jaar oud.
We lopen ook nog even naar het kasteel Balvenie, maar deze ruïne is alleen tegen betaling te bezoeken en het entreebedrag past niet bij ons plan om maar even een paar minuten tussen de muren te kijken.
Aansluitend bezoeken we nog even het centrum van Dufftown. De plaats op zich stelt niet veel voor, wel komen we langs een paar opvallende winkels. Wat te denken van een winkel voor 'Kilts en Fiddles', of een etalage met alleen maar waterkannen voor bij de Whisky. Zo te zien ook nog eens tweedehands kannetjes.
Vervolgens verlaten we Dufftown en trekken we omhoog de heuvels in om via een omweg terug te gaan naar Craigellachie. We lopen via een aantal weilanden omhoog met prachtig uitzicht over Dufftown en omgeving. De omgeving is hier overweldigend geel en de zoete geur van de Gaspeldoorn is er overweldigend. We schrapen regelmatig de kelen onder het lopen.
Plotseling vliegen er naast Bert 2 vogels op. Waarop hij enthousiast begint te fotograferen, al roepend 'kijk een mous of goes of hoe heet die ook alweer?!' Het ging om de Grouse die we de komende dagen nog wel vaker zullen zien en zeker horen.
Dan gaan we een lange pittige grashelling omhoog waarop we uiteindelijk maar zigzag omhoog gaan. Bovenaan gekomen vinden we een bankje in de zon, ons lunchplekje. Na een fijne pauze stappen we weer op in de veronderstelling dat we het hoogste punt al hadden bereikt. Helaas niet, maar de zware klim die nog volgt is zeker de moeite waard. Prachtige vergezichten over immense heidevelden en hele heuveltoppen begroeit met brem en gaspeldoorn.
Daarna dalen we af door een prachtig bos richting Aberlour, om vanaf dat dorpje de Spey te volgen richting Craigellachie. Tijdens de afdaling wisselen bossen en open heuvelhellingen elkaar af waarbij we soms schitterende vergezichten hebben.
Wanneer we de eerste woningen van Aberlour naderen zien we een oudere Schotse dame aan het werk in haar tuin. Zoals de Schotten zijn worden we onmiddellijk aangesproken. Deze oude vrouw zou zo weggelopen kunnen zijn uit een filmset van Cornonation Street. Een dik bos rood gepermanent haar zoals je alleen daar ziet, en zo geanimeerd kwebbelend dat we bijna niet meer van af kunnen komen.
We proberen het gesprek netjes te beëindigen om verder te kunnen lopen, maar... Ze hebben daar brede tuinen en veertig meter verderop staat een man eveneens in de tuin te werken. We krijgen nog eens de volle laag met de zelfde vragen op ons afgevuurd. Ontzettend vriendelijk die Schotten, maar wederom moeten we ons best doen om de wandeling te kunnen voortzetten.
In Aberlour zoeken we de oever van de Spey weer op om deze rivier terug te gaan volgen naar Craigellachie. Ook het oeverpad hier is een oude spoorbaan waarvan de rails zijn verdwenen en nu een mooi vlak wandelpad langs het water is geworden. Verderop moeten we zelfs door een oude spoorwegtunnel lopen, dergelijke tunnels gaan we de komende dagen nog veel zien.
Bijna terug in Craigellachie besluiten we om langs de waterkant nog even te gaan zitten genieten van de omgeving. Daarna maken we nog een kleine omweg voor we terugkeren om nog een bijzondere brug te bezoeken...
Deze bijzondere brug over de Spey, precies naast de plek waar de Fiddich in de Spey uitkomt, is gebouwd in 1814 ter vervanging van de ferry die er al sinds de eerste bewoning van Craigellachie vanaf 1740 is gebruikt.
De huizen van Craigellachie zijn gebouwd op een rotsheuvel aan de rand van beide rivieren, de plaatsnaam betekent in het Gaelic dan ook heel toepasselijk 'Rocky Hill'.
De naam van onze B&B is Bridge View, dat heeft betrekking op deze brug. Alleen moeten we heel erg ons best doen om vanuit de B&B deze brug te kunnen zien tussen de bomen door.
We doen weer onze boodschappen in ons “Gasstation”, waarna we ons weer opmaken voor een maaltijd in de Highlander Inn. Veel keuze voor boodschappen en een avondmaaltijd is er in Craigellachie niet, maar we komen niets te kort en het is weer een heerlijke wandeldag geweest.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route