Fochabers - Boat o' Brig - Bridgeton - Ben Aigan - Craigellachie
Overnachting: Bridge View B&B, Craigellachie
20 Km - 490 Hm
Al weer een prima overnachtingsplek, we hebben heerlijk geslapen op een goed bed en fijne kussens. Alleen werd er al vanaf 6 uur gelost bij de Co-op aan de overkant van de straat, dus wel een beetje op tijd wakker.
Na een stevig Schots ontbijt, met alweer eieren, staan we om kwart over acht met ingepakte rugzakken buiten. Klaar om te beginnen aan onze derde wandeldag.
De zon schijnt weer on-Schots volop, hoewel er aan het einde van de dag kans op regen en onweer is gegeven.
Er is ons verteld dat de route begint met een km of zeven aan asfalt waarbij we de Spey niet zullen zien. Daarna zou het alleen maar bos worden. Onze gastheer noemde dit een van de saaiere trajecten van de Speyside Way.
We zullen wel zien, maar vandaag gaan we in elk geval wel echt de heuvels in. De eerste serieuze hoogtemeters gaan zich aandienen en in combinatie met de te lopen afstand gaat het een pittige dag worden.
In het centrum van Fochabers, slecht een kort stukje lopen vanaf onze B&B, zoeken we de markeringen op vande Speyside Way. Even later verlaten we het kleine dorpje en zien gelijk dat het inderdaad voor het eerste deel heuvels lopen wordt.
Net buiten Fochabers lopen we inderdaad alleen maar op asfalt. Maar het zicht is rondom vrij en biedt ons een prachtige blik op de omliggende velden en heuvels. Wat ons betreft helemaal geen vervelende start van deze dag. Later op de morgen lopen we inderdaad meer door de bossen, maar zeer gevarieerd en met af en toe prachtige uitzichten.
Er zijn onderweg verschillende mooie uitzichtpunten, maar al snel blijkt dat de Speyside Way daar helemaal niet langs loopt. Met behulp van de kaart, en soms bordjes langs de route, is het zaak om de officiële weg dan even te verlaten en deze hoogtepunten op te zoeken. Dat maakt de route veel interessanter maar natuurlijk ook wat langer.
Een van deze uitzichtpunten bij Ordiequish Hill biedt een prachtig vergezicht over het Spey dal met in de verte de heuvels. Helaas konden we niet verder naar links kijken, dan zouden we in de verte zelfs de eerste bergen moeten kunnen zien.
Het eerste deel is dan wel asfalt, maar het blijkt een heel smal weggetje te zijn waarop we nauwelijks verkeer tegenkomen. Het kronkelt de heuvels op en neer met soms prachtige vergezichten en langs een paar leuke landhuizen.
Uiteindelijk daalt het af naar de oever van de Spey waar het asfaltweggetje via een stalen brug naar de overzijde van de rivier gaat bij Boat o' Brig. Dit is het punt waarop we het asfalt verlaten en aan de eerste lange klim de heuvels in beginnen.
We volgen een karrenspoor heel geleidelijk omhoog richting de top van de 356m hoge Knock More, we blijven echter nog ruim onder het topje. Met het klimmen krijgen we steeds meer uitzicht over de omgeving, en natuurlijk is ook hier alles prachtig geel van de Gospeldoorn.
Het pad draait daarna bij de Spey vandaan naar links en we komen op een hooggelegen plateau. Langs de prachtige boerderij van het landgoed Bridgeton gaan we daarna verder omhoog op de hellingen van Knock More en steeds verder naar links om het topje heen.
Vanaf waar wij lopen zien we rechts aan de andere zijde van het dal een nog hogere berg, dat is de Ben Aigan waar we straks overheen gaan lopen.
Als we diep in de bossen de Knock More hebben gerond, gaat het scherp naar rechts en lopen we de helling van de Ben Aigan op.
De 471m hoge Ben Aigan is helemaal begroeit met bomen, volgens onze reisgids zijn er maar enkele plekjes van waaraf we een vrij uitzicht zullen hebben over Moray. Maar dan wel uitzicht van de heuvels aan de kust tot helemaal aan de Cairngorms Mountains.
Dit pad gaat nu flink stijgen naar de top van de berg, alleen zijn hier bijna geen bossen meer omdat de bomen er onlangs zijn gekapt. Hoger op de helling horen we de motorzagen ronken, daar wordt nog meer van de berghelling gekapt.
Net rond de middag zijn we op het hoogste punt van de dag. Op de helling voor ons waren de mannen zojuist bezig met het kappen van alle bomen, hierdoor hebben wij nu een prachtig uitzicht. Precies als we boven zijn zwijgen de kettingzagen, de bosarbeiders gaan lunchen.
Wij maken daar gelijk maar gebruik van, een paar omgekapte bomen bieden ons een zitplekje voor een lekkere lunch met een geweldige view over o.a. de Spey. In de verte zien we een dikke wolkenband boven de Noordzee hangen.
Na onze lunchpauze lopen we kilometers lang door de dichte bossen op de berghellingen van Ben Aigan. Voor dit gedeelte moeten we onze gastheer gelijk geven, niet het leukste stuk. En als er al meer uitzichtpunten zijn, dan hebben wij ze niet gezien.
Wanneer we nog maar twee kilometer te gaan hebben tot het eindpunt in Craigellachie komen we eindelijk het bos uit bij het Arndilly House. Dit mooie optrekje was ooit van het hoofd van de Clan Menzies. Bordjes maken duidelijk dat we niet welkom zijn bij de woning of op het grasveld er omheen.
Op de laatste meters van vandaag worden we weer verrast met leuke doorkijkjes en zien we in de verte zelfs de eerste serieuze berg aan de rand van de Cairngorms. Die is voor overmorgen!
Het afdalen naar Craigellachie is een taai, saai stuk en aangezien we moe worden maken we dankbaar gebruik van een terrasje die we ontdekken bij een brug over de rivier de Fiddich. Net voor we het dorp inlopen. De Fiddich is een zijrivier van de Spey, die gaan we morgen volgen op onze route naar Dufftown.
Aan de overzijde van de brug zien we de woningen van Craigellachie, daar ergens moeten we straks onze B&B zoeken. Het is echter te vroeg om daar nu al naar toe te gaan.
We zoeken ons een mooi plekje pal aan de Fiddich en nemen plaats op twee gammele stoeltjes en een afbladderende ooit witte tafel. De zon doet erg zijn best en we krijgen het zelfs behoorlijk warm op het terras.
Drankjes moeten binnen zelf worden gehaald, de oude eigenaar loopt niet erg goed meer en vraagt of we de lege glazen straks ook terug willen brengen. Binnen is het volgens Bert niet beter dan hier buiten, alles is oud en gammel. Toch horen we later van onze gastvrouw dat dit dé plaatselijke pub is van Craigellachie...
Heerlijk in het zonnetje kan ik weer een stukje in het reisdagboek schrijven en bijkomen van de lange afdaling door het bos.
Dan begint het tijd te worden om ook de laatste meters af te leggen op zoek naar ons onderkomen. Aangekomen bij onze B&B Bridge View moeten we even wachten op onze gastvrouw, we zijn nog steeds wat vroeg, maar al gauw staan we in onze kamer waar we twee overnachtingen hebben.
Onze kamer op de bovenetage in de piepkleine cottage ziet er prachtig uit en de badkamer is een plaatje! Alleen is dit het enige onderkomen van deze vakantie waar we de badkamer moeten delen met eventuele gasten van de kamer aan de andere kant van de oude cottage.
Als we onze gastvrouw polsen over eventuele boodschappen worden we doorverwezen naar de lokale benzinepomp waar je alles kunt krijgen. Voorbij de Craigellachie Whisky Distillery linksaf.
En inderdaad, bij het benzine station is van alles te krijgen. Onvoorstelbaar wat ze in een klein gebouwtje als deze weten te proppen, we vinden er zelfs ansichtkaarten en postzegels!
Daarna eerst maar eens lekker douchen, want het was een lange warme dag. We hebben beide zelfs blaren opgelopen. Tegen half zes gaan we het dorp in op zoek naar de Highlander Inn voor een warme hap, daarvoor moeten we wel vanuit de cottage weer een lange vervelend lopende trap af naar de hoofdstraat van Craigellachie. En straks die lastige trap natuurlijk weer omhoog!
Tegen zevenen verlaten we, beide nog meer strompelend dan voorheen, de Highlander om terug te keren naar onze B&B voor een luie avond. Voor morgen staat er een extra tocht op het programma naar Dufftown waar de Glenfiddich Distillery staat. Hopelijk gaan de voeten dan wel weer meewerken.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route