Treinreis: Fort William - Glasgow Queen station
Overnachting: Glasgow Premier Inn George Square
Na weer heerlijk te hebben geslapen met wel nog erg veel jeuk, we zijn beiden nog behoorlijk bont van de bulten, staan we om even voor acht op. We hebben vandaag alle tijd aangezien onze trein pas om 11:40 vertrekt en het treinstation maar 5 minuten lopen is.
Na een lang ontbijt vertrekken we richting het station. Daar houdt Bert eerst weer een fotosessie, deze keer met een oude stoomlocomotief. (Deze toeristische stoomlocomtief met prachtige wagons rijdt tussen Fort William en Mallaig. Deze zouden we gisteren graag genomen hebben voor ons reisje naar Mallaig en daarna de oversteek naar Isle of Skye, maar helaas sluiten de aankomsten van de trein niet aan bij de vertrektijden van de veerboot.)
Daarna gaan we verder naar Morrison waar we eerst nog een kop koffie drinken en Bert daarna op stap gaat om wat belegde broodjes in te kopen voor tijdens de lange treinreis naar Glasgow.
Heb mijn reisdagboek bijgewerkt en de plattegrond van Glasgow grondig bestudeert. We zijn 20 minuten verder en Bert is nog steeds niet terug met de broodjes! En dat voor iemand die niet van shoppen houdt.
Wanneer hij dan eindelijk terug is met sandwiches en andere lekkere dingen die hij tegenkwam, hebben we nog een uur over voor de trein vertrekt.
We besluiten om de tijd te doden in het mooie park van Fort William waar de zon weer helder schijnt.
Om even over half elf komt de trein binnen en zoeken we onze gereserveerde plekken op. Het is aardig vol, maar er zijn nog plaatsen over. Wij hebben met zijn tweeën een duozit met een tafeltje tussen ons in, een mooie ruime plek en al snel zitten we uitgebreid te lunchen terwijl de bergen aan ons voorbij trekken.
De treinrit is erg mooi, en gaat deels de bergen in en daarna over een prachtige hoogvlakte met fraaie vergezichten. Deze rit was ons aanbevolen als zijnde veel mooier dan per bus terug, ondanks dat de trein er een half uur langer over doet.
Om klokslag half vier komen we aan op Queen Station in hartje Glasgow en gaan eerst op zoek naar ons gereserveerde hotel. The Premier Inn aan George Square op maar een paar minuten lopen.
We zien onderweg al prachtige oude gebouwen en besluiten na het inchecken de boel nog een beetje te gaan verkennen. Maar eerst onze kamer maar eens opzoeken en ons van de koffers ontdoen. De kamer ziet er perfect uit, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.
Korte tijd later zijn we weer buiten om een stukje van Glasgow te verkennen. Tegen zessen zijn we terug in het hotel, waarna we gaan douchen en een hapje eten in het restaurant van het hotel. Op de kamer terug drinken we een kop koffie en luieren we een beetje.
De terugreis in de trein die ruim 4 uur duurde heeft ons wel laten zien wat voor afstand we lopend hebben afgelegd de afgelopen acht dagen. Een geweldige ervaring en een goeie prestatie voor twee 50-plussers vinden we zelf!! We zijn best een beetje trots op ons zelf dat we dit zonder spierpijn of ander onheil hebben kunnen volhouden, maar ook op onze creativiteit onder de soms zeer primitieve omstandigheden waar we het mee moesten doen qua overnachtingen en mogelijkheden om wat te kunnen eten. Vooral om steeds voldoende drinkwater voor de volgende dag of volgende twee dagen in te slaan was soms lastig. Waterflessen kopen lukte nog wel omdat we precies wisten op welke dagen we een supermarkt of tankstation zouden vinden, maar het gewicht en volume aan water voor twee dagen transporteren naar het verblijf, of meenemen in de rugzakken, was soms een uitdaging.
Dankzij onze gedegen voorbereidingen thuis wisten we echter steeds precies wat we moesten regelen voor de komende dagen en hoefden we dat niet ter plekke meer uit te puzzelen, zodat we nooit zonder voldoende eten/drinken zijn komen te zitten. Ook al was het beschikbare/verkrijgbare voedsel niet altijd even bijzonder, dit was toch wel belangrijk. Wanneer we eens geen brood konden krijgen of zeer beperkt, konden we wel terugvallen op broodvervangers als goed beschikbare en voedzame oat-biscuits, en er was altijd wel het typische Schotse Shortbread verkrijgbaar waar we de dag op door konden komen of als aanvulling bij een lunch. De meeste dagen hebben we wel boter op de broodjes of crackers moeten missen, dat vond vooral Bert een gemis.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route