Rustdag in Tyndrum
Overnachting: By the Way Hostel and Campsite
Pas om half tien worden we wakker, waarna er een relaxt ontbijt volgt, wassen, en een heerlijke kop koffie. Dan maken we ons op voor wat boodschappen doen, we hebben vandaag alle tijd.
Onze Hobbit is veel ruimer en comfortabeler dan de Wigwam van gisteren. Ook staan alle bouwwerkjes op deze camping ver uit elkaar zodat we alle ruimte hebben zonder elkaar te storen.
In het dorpje Tyndrum is het al weer erg druk. Met name bij de Green Welly shop, waar veel motorrijders in de rij staan om te kunnen tanken. Bij het afrekenen in de Store/benzinestation komen we weer een oude bekende tegen, onze Lehrer uit München met wie de wedstrijd van gisteren wordt besproken. De jongeman heeft de nacht in zijn tentje doorgebracht op een heel rustig plekje en heeft anders dan wij geen midget gezien. Daarna is hij tot Tyndrum doorgelopen en zit hier nu bij te komen met een donker biertje op een bankje voor de supermarkt. Nu al weer, halverwege de dag, nat van het zweet.
Wij gaan met onze boodschappen terug naar onze Hobbit voor een luie middag, waarin we onze uitrusting gaan nalopen en waar nodig opknappen, en ons voorbereiden op de voetbalwedstrijd van vanavond. Engeland - Italië beloofd een mooie match te worden.
's Middags zitten we op onze picknickbank lekker buiten even te genieten van het mooie weer. Ook nu weer worden we opgevreten door midgets als we onze alsnog in de Outdoor Shop aangeschafte speciale 'vitrage' niet over het hoofd trekken. Bert had zijn broekspijpen in de sokken gestopt, maar ik dus niet! Wat een bijzonder resultaat opleverde aan mijn onderbenen. Wit met ontelbare rode stippen!
Ik ben hier even zo flauw van dat ik Bert voorstel het dorp nog even in te gaan om daar nog wat ansichtkaarten te posten. Bij de lokale VVV zien we een brievenbus en aangezien we de VVV ook nog niet hadden bezocht gaan we hier ook nog even binnen. We kopen er voor opa en oma en onze oppas thuis een leuk souvenirtje, waarna we ons weer richting de camping begeven.
De Brodies Store in Tyndrum. Op het bord buiten staat 'last shop on the West Highland Way for 44 kilometer until Kinlochleven'. Zelfs in deze voorlopig laatste supermarkt is maar heel weinig verkrijgbaar, en nagenoeg helemaal geen koel- of vries producten. Erg leuk vonden we ook de fruit afdeling, daar hadden ze welgeteld 7 appels, 3 bananen en 4 sinaasappels op voorraad!
In de Hobbit beginnen we er dan aan om een fantasierijke maaltijd te bereiden. Bij gebrek aan magnetron maaltijden zijn we terug gekomen met hamburgers uit blik en een zakje met iets van een macaroni pasta. We beschikken niet over magnetron schalen, dus hadden we in het supermarktje al gezocht naar een oplossing en dat gevonden in de vorm van twee kleine plastic schaaltjes bij de speelgoed afdeling voor 1 pond 20 per stuk.
Met het Zwitsers zakmes van Bert wordt het blikje professioneel geopend waarna de hamburgers op de schaaltjes in de magnetron gaan om een beetje warm te worden. Heel mooi, maar toen ontdekten we dat we het hete water van de waterkoker op de macaroni moeten gieten om het daarna nog 10 minuten ook in de magnetron gaar te laten worden.
De daarvoor geschikte schaaltjes waren echter al gevuld met hamburgers. Janny wist echter raad. De hamburgers in partjes gesneden pasten wel in onze koffiebekers, daarna konden de schaaltjes weer worden gebruikt voor de pasta. Het is onze slechtste maaltijd van de hele reis geworden, maar de magen waren wel gevuld. We hadden in de supermarkt wel een heel erg lekker toetje gevonden, dat compenseerde natuurlijk veel.
Daarna lekker douchen en koffiedrinken. Straks even bellen met het thuisfront en onze dochters die nu vakantie houden in het voormalige Oost-Duitsland bij Dresden. Dan natuurlijk voetbal, en dan zit onze rustdag er weer op. Klaar voor de volgende wandeldag.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route