Inversnaid - Doune Bothy - Ardleish - Inverarnan
Overnachting: Beinglas Farm Campsite
11 Km - 300 Hm
Zoals ons is beloofd ging om elf uur het licht uit boven in de kerk en hebben we ondanks de slechte matrassen nog best goed geslapen in onze cel.
Aangezien de koffers om 8 uur weer klaar moesten staan voor transport met AMS, stonden we om kwart over zeven naast ons bed wat eigenlijk niet nodig was gezien de korte route van vandaag.
Een goed ontbijt volgde, en voorzien van een goed gevulde 'packed lunch' gaan we op weg om het laatste stuk langs Loch Lomond af te lopen en ons dan in de richting van de bergen te begeven. Eerst moeten we de berg weer afdalen tot aan de waterkant waar we gisteren zo lekker op het terras hebben gezeten.
Het eerste stuk van onze etappe werd aangegeven als lastigste stuk van de WHW. Voor ons speelde dit echter niet zo, omdat het veel lijkt op onze Oostenrijkse paadjes. Een smal paadje langs de rand van het mooie Loch Lomond met veel klauterwerk over stenen, rotsblokken en trappen of bruggen. Voor ons gesneden koek waar we vlot onze weg over vinden, voor anderen een zware belasting van de heupen en knieën.
Achteraf horen we van veel wandelaars dat ze dit inderdaad de zwaarste etappe hebben gevonden, en ook onderweg waren we er getuige van dat veel lopers het zwaar hadden. Vooral de meer onervaren dames leken veel last van de knieën te hebben. Overigens waren dat wel de mensen die niet net als wij met stokken liepen.
Ook de wandelaars die rond zeulden met tenten op de rug en vooral wild kampeerden vonden het een pittige tocht, onder andere twee Nederlandse jongens die we een paar keer tegen zijn gekomen en die dit met 16Kg op de rug moesten doorstaan.
De twee Duitse jongemannen van gisteravond kwamen zelfs op bijna 20Kg, maar toen zagen we al dat ze ook heel veel elektronica bij zich droegen. De ene een IPad en de ander zelfs een laptop op de rug mee! Je kunt immers niet zonder internet....
Voor de laatste keer gebruiken we de lunch op een strandje aan het Loch Lomond. Dankzij het briesje hebben we geen last van de midgets en kunnen dus rustig van het lekkers in onze lunchpakketten genieten.
Na de lunch volgt nog een stuk langs het meer en door het bos, waarna we wat rechts aanhouden en meer het binnenland in gaan. Na een aardig klimmetje krijgen we nog een laatste keer een prachtig uitzicht over Loch Lomond.
Ons pad vervolgt nu zijn weg door het moeras, zo nu en dan even over vlonderbruggen. Het enigste wat nog steeds aanwezig is zijn de enorme velden varens waar we nu al 3 dagen regelmatig doorheen lopen.
Na nog een klimmetje zien we in de verte de camping liggen. We dalen af richting de rivier Falloch, die uitmondt in Loch Lomond. Zoals even later blijkt ligt onze geboekte camping pal aan deze rivier.
Nadat we hebben ingecheckt gaan we onze gehuurde 'wigwam Ardliesh' bekijken. Dat blijkt een soort tuinschuurtje te zijn met vier bedden en een kacheltje, verder ontbreekt elk spoor van enig toegevoegd comfort. Maar we hebben weer even een plekje voor ons zelf.
Bij de camping staat voor gebruikers van de Wigwam's en kampeerders die in een tentje verblijven een loods. Hierin kunnen wandelaars droog de avond doorbrengen, de wandelspullen drogen in een droogruimte, en er staat een aanrecht met een kookplaat inclusief potten en pannen. Bij slecht weer kan hier binnen worden gekookt en hoeft de gast niet perse gebruik te maken van het restaurant. Maar slechts één kookplaat met zo veel gasten... Het is er dan ook 's avonds druk met kampeerders waar ook onze vriend de leraar uit München weer bij zit.
Na een douche en wat boodschapjes doen in de piepkleine campingwinkel voor het ontbijt en de lunch, trakteren we ons op een 'pint lager' om er vervolgens in de pub van de camping iets te eten. Bert gaat voor de Stew, en ik op aanraden van de dochters voor de lasagne.
Vervolgens hebben we ons geïnstalleerd in de Wigwam voor een luie avond en een goede nachtrust.
Daar de WHW hier letterlijk over de camping loopt zien we de hele avond door de andere wandelaars binnen komen om hun wigwam op te zoeken of de tent op te zetten. Sommigen nog kwiek lopend, anderen strompelend, kreupel en duidelijk op. De laatste arriveren rond een uur of 10. Dit kan niet alleen van de korte dagafstand zijn, daar zitten ook lopers tussen die anders dan wij twee kortere trajecten in een dag hebben afgelegd.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route