Königshütte - Warme Bode - Bode - Ruïne Königsburg - Talsperre Königshütte - Ruïne St. Andreaskirche - Königshütte Wasserfall - Harzer Hexenstieg - Kalte Bode - Mandelholztalsperre - Königshütte
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: augustus 2020 - Janny en Bert S. Ter Apel)
Rond Königshütte Elbingerode, een dorpje dichtbij het bekendere Wenigerode, hebben we een bijzonder mooie rondwandeling kunnen plannen met heel veel hoogtepunten. De wandeltocht gaat langs twee stuwmeren, de Königshütte Wasserfall, oude burcht- en kerkruïnes, en we lopen veel langs mooie beken Warme- en Kalte Bode die bij Königshütte samenvloeien en daarna de Bode vormen. Ook dit gaan we bekijken.
Soms lopen we onderin de dalen, dan weer hoog over de bergrug met steeds weer fantastische vergezichten naar het hoogplateau en de bergketen iets ten noorden van onze route. Grote delen van deze rondwandeling lopen samen met de bekendste route van de Harz, de Harzer Hexenstieg.
De rondwandeling kent niet alleen veel variatie in de natuur die we gaan doorkruisen, maar ook heel veel verschillende wandelpaden. Het bevat veel fijne brede wandelpaden waarop we lekker door kunnen stappen, maar ook karrensporen, graspaden, en zelfs avontuurlijke stukjes via smalle en soms half overwoekerde bospaadjes. Het aandeel asfalt is maar minimaal vandaag.
Deze wandeling bestaat uit twee grote lussen en gaat tussen deze lussen in twee keer via verschillende routes door het dorp Königshütte. De route is dan ook heel eenvoudig in te korten of te verdelen in twee wandeltochten.
Net ten zuiden van Königshütte, aan de rand van het stadje, ligt een grote Wanderparkplatz aan de Tanner Strasse waar we willen gaan starten. We komen toevallig vanuit het zuiden aanrijden en hoeven niet lang te zoeken, en we vinden er meer dan voldoende plek. Er staan slechts twee andere auto's op de vroege morgen.
Navigatie: Tanner Strasse, Königshütte Elbingerode. (100m na zijweg Sonnenweg en 150m voor zijweg Steinweg)
Gisteren konden we nauwelijks lopen omdat het gewoon té heet was, dus hebben we er vandaag extra zin in om een mooie lange dagtocht te gaan maken. De zon schijnt volop, een prima wandeltemperatuur maar later mogelijk wel weer tamelijk warm. We maken snel de wandeluitrusting compleet en trekken op de parkeerplaats de wandelschoenen nog aan, dan zijn we er klaar voor.
Eerst lopen we de parkeerplaats in zuidelijke richting af, dus bij Königshütte vandaan, en gaan net voor de hoofdweg tussen de grote stenen door iets links het zandpad op het bos in. Iets verderop is er een afsplitsing naar links waar we dan in moeten waarna we de metalen voetgangersbrug over de Warme Bode al zien die we over moeten steken.
Dan gaat het langs het hutje rechtdoor over het gras tot aan een bosweg langs een berghelling. Hier slaan we linksaf.
We volgen deze weg parallel aan de Warme Bode tot we weer bij een splitsing komen met links een brug en rechts informatie- en routeborden bij een picknickbank. Het gaat hier rechtdoor licht omhoog over de bosweg en daarna naar rechts buigend een zijdal in. Daarmee zijn we ook al op de lange afstand wandelroute Harzer Hexenstieg aangekomen.
Na 200m vanaf de splitsing zien we rechts van de weg op een paal weer routebordjes staan. Straks gaan we deze weg rechtdoor vervolgen, maar eerst is er nu een bijzonder uitstapje waarvoor we het smalle pad rechts de berghelling opgaan. Voor een bezoek aan de Ruïne Königsburg.
Het is een afstand van slechts 300m maar het gaat wel even flink omhoog en daarna naar rechts over de berghelling verder tot we even later de brug over de oude gracht zien met daarachter de restanten van deze burcht. De ronde toren van de Burg is leuk, maar nog veel mooier hier is het uitzicht naar het noorden met de hoge toppen van en rond de imposante 1142m hoge Brocken.
Daarna moeten we dezelfde 300m weer omlaag om dan naar rechts de brede bosweg verder te volgen. (Bij de afdaling is er nog een leuk uitzicht op de daken van Königshütte).
Na nog eens 100m komen links onder ons de Warme- en Kalte Bode bij elkaar. Vanaf hier wordt de rivier de Bode genoemd die een stukje verderop het stuwmeer Vorsperre Königshütte van water voorziet.
Het pad wordt daarna nog breder en blijft vanaf hier steeds licht omhoog lopen. Links in het dal waar we verder bovenuit komen kronkelt eerst de Bode, daarna volgt een moerassig deel waarin de Bode nog nauwelijks te onderscheiden is, en dan is er, afhankelijk van de waterhoogte van het moment, het langgerekte stuwmeer.
Met elke stap die we zetten wordt de omgeving mooier nu we over het water heen de bergen zien die we straks over gaan trekken.
Vanuit de schaduw in het bos komen we nu vol in de zon, zelfs zo laat in het jaar is het toch al weer behoorlijk warm geworden. En dan nog het geleidelijke omhooglopen erbij, het dwingt ons om even te stoppen voor wat water en er kan gelijk weer een laag kleding worden uitgetrokken.
Bijna aan het einde van het meer zijn er twee paden naar rechts, daar staat een schuilhut met langs het pad routebordjes. We blijven er rechtdoor gaan op de Hexenstieg, en daar is nu ook een markering bijgekomen van een kroontje op een bruin/rood bordje. Deze is van de 'Weg deutsche Kaiser und Könige des Mittelalters', een route die straks op de berg nog even belangrijk wordt om ons op te oriënteren.
Nog een stukje verder komen we bij een T-splitsing. We gaan er linksaf en lopen dan op de stuwdam af. Bij de dam gaan we linksaf en steken de stuwdam over, waarmee we vooralsnog de Hexenstieg weer verlaten. Het uitzicht naar links over het stuwmeer is geweldig mooi dankzij de helderblauwe lucht vandaag.
Aan de overzijde gaan we schuin rechts via de brede sintelweg de berghelling op. Een lekkere stevige helling om te beklimmen, maar dat wordt beloont met een toenemend mooi uitzicht. Na een lange bocht naar links is er rechts nog een bijzonder dal met daarachter een rotsformatie zichtbaar. Daar op die rots staat de Susenburg.
Als we op het hoogste punt zijn aangekomen is er weer een splitsing naar rechts met een volgende schuilhut. Wie de Susenburg nog wil gaan bekijken kan hier 600m naar rechts lopen en daarna hier terugkeren. Wij gaan er nog een klein stukje rechtdoor richting Elbingerode en bij de volgende afslag gelijk weer linksaf. Dit is een driesprong waar we onder een elektriciteitsleiding doorlopen op een verbodsbord voor motorvoertuigen afgaan. Bij dit bord houden we weer links aan.
Nu moeten we even goed op gaan letten, want verderop moeten we rechtsaf op een van de vele zijwegen waar geen enkele markering bij staat. Vanaf de driesprong is het een afstand van 700m waarbij de weg eerst iets naar rechts gaat en daarna weer naar links, en dan moeten we volgens de kaart bij de gezochte kruising staan.
Het blijft nog een tijdje een nagenoeg vlak lopende bosweg terwijl we hoog over de bergrug blijven stappen met links soms prachtige vergezichten. Dit uitzicht is mede te danken aan het vele bos dat ook hier net als overal in de Harz is gekapt na de bomensterfte door de Letterzetter kever.
Na de bocht naar rechts moeten we uitzien naar de volgende kruising, maar we letten toch niet goed genoeg op en lopen lekker verder. Na een tijdje komt de twijfel of we wel goed zijn, maar dan zijn we ook al bij het einde van de weg gekomen waar deze plein wordt waar voertuigen kunnen keren. De weg loopt er dood.
Op de terugweg zien we de kruising alsnog, maar richting het dal is het maar een heel smal vaag paadje en naar rechts waar we in moeten lopen is het een graspad langs de bosrand dat langere tijd niet is onderhouden. Maar dat is de juiste route, eenvoudiger op te merken door bij het aan komen lopen te kijken naar een van de laatste groene dennenbossen rechts. Waar dat bos eindigt, daar gaat het rechtsaf. (Dit lijkt een veel later aangeplant bos, mogelijk van na de kaalslag op de hellingen).
Eenmaal de graslaan in kunnen we snel weer vaststellen of we op de juist route zitten, want verderop ligt weer een kruising.
Bij deze kruising van graslanen staat een Hochsitz, en, er zijn weer routemarkeringen. Het met een kroon op bruin/rode ondergrond gemarkeerde pad komt hier van de overzijde naar de kruising toe en die gaan we hier linksaf volgen. Gelijk om de bocht links op een boom is de markering nog eens aangegeven.
Hier zijn we dan bij het 'avontuurlijke' gedeelte van de rondwandeling aangekomen, want van een pad is nauwelijks sprake. Het is nog herkenbaar als een graslaan, maar op de hele strook tot aan de bosrand staat het gras kniehoog. Bij een van onze andere routes heb ik al geschreven dat het onderhoud aan dit soort wandelpaden in de Harz op een laag pitje staat nu alle mankracht is ingezet om de dode bossen te ruimen.
Het pad is ook nu ondanks het hoge gras wel goed te volgen, en mogelijk dat het onderhoud op een later moment wel weer wordt opgepakt. We stoppen de broekspijpen in de wandelsokken en stappen lekker verder, maar later op betere ondergrond gaan we ons wel even extra controleren op eventuele teken. (Die hebben we achteraf niet gevonden).
Na 125m gaan we weer linksaf, ook daar staat weer een boom met een markering, en iets verderop gaat het bij nog een markering op een boom weer rechts. Het bos in. Het is een smal graspad door het bos, soms slecht begaanbaar, maar er zijn ook betere stukjes waarop het pad eenvoudiger te volgen is. Tot we na 175m bij een rond open veldje uitkomen.
Hier staan we bij de overblijfselen van de St. Andreaskirche, gemarkeerd met een houten kruis! Wat een vreemde plaats voor een kerk is dit geweest. Zo hoog op de berg, zo ver van de bebouwing, en zo moeilijk bereikbaar. Er zijn nog stukjes van de oude funderingen te vinden, ook de contouren van de kerk zijn nog wel herkenbaar. Maar dat gaat het eenvoudigst met behulp van de tekening op het informatiebord.
We volgen het pad om de open plek heen langs de bosrand, daarna beginnen we aan de afdaling. Eerst nog wat geleidelijk door soms dicht struikgewas waar we goed vooruit blijven kijken om de loop van het 'pad' aan te kunnen houden.
Daarna komen we in een bosgedeelte met veel minder ondergroei en is het paadje wel weer duidelijk, maar wordt de afdaling even behoorlijk steiler. Zodra we het pad zien merken we dat we iets te veel naar rechts zijn uitgekomen, dat kan hier zo maar gebeuren want er lopen heel veel wildpaadjes van herten en veel wilde zwijnen die eenvoudig te verwarren zijn met het 'wandelpad'. Na enkele meters wordt het al vlakker en kunnen we het pad eenvoudig aanhouden, en af en toe zit er ook weer een markering op een boom als bevestiging dat we nog de goede kant op gaan.
Zowel op het pad als om ons heen in het bos wemelt het van pootafdrukken van wilde zwijnen en het hele bos lijkt wel omgewoeld door deze dieren op zoek naar iets eetbaars. Helaas krijgen we ze niet te zien tijdens deze afdaling.
Een stukje verderop wordt het opnieuw beter, daar wordt het een graspad waarop het gras minder hoog staat dan voorheen en het gaat bijna rechtdoor met links steeds meer open stukken waar een leuk dalletje ligt.
In dit dalletje stroomt de Papenbach die we alsmaar rechtdoor blijven volgen, waarbij we de enkele vage zijwegen negeren. Het gaat heel geleidelijk steeds verder omlaag, tot we uiteindelijk het bos uitkomen bij het asfalt fiets- en wandelpad pal langs de Talsperre Königshütte.
Schuin rechts aan de overzijde van de weg staat een bankje bij het water, daar lopen we gelijk maar op af om er even te pauzeren met een broodje, en om gelijk even te checken of we geen teken hebben opgelopen in het leuke maar stukje ruige natuur.
Hierna kunnen we weer bijkomen van het lastigste deel van de route als we op het asfalt rechtsaf slaan en zo terug richting Königshütte wandelen.
Bij de eerste woningen van Königshütte wordt de weg breder en heet dan Bodetalstrasse. We houden deze weg aan tot het naar rechts draait en er daarna gelijk een T-splitsing volgt. Hier gaan we links, op wat ook weer de Bodetalstrasse is.
Zo door het stadje lopend vallen ons de vele grote ronde borden op de meeste gevels van de huizen op. Schützenkönig 2001, Schützenkönigin 1997, hier lijkt iedereen wel eens de Schützenkönig(in) te zijn geweest. De kleinere bordjes zijn van kinder Schützenkönige.
De weg draait weer naar rechts en brengt ons naar de kruising met de Am Katzenberg en de Ackertklippe. Rechts staat weer een handwijzer waarop we kunnen zien dat we gelijk ook terug zijn op de Hexenstieg. We gaan er rechtdoor de Ackertklippe in parallel aan de Kalte Bode.
Hier kunnen we het asfaltweggetje aanhouden en dan linksaf tot aan het Pension Restaurant Am Felsen, leuker is om er links over het gras door het parkje te lopen en de Kalte Bode te volgen tot aan dit restaurant. Daarna houden we het paadje links van het restaurant door het grasveld aan, en achter dit veld gaan we rechts de betonnen trap omhoog.
Gelijk bovenaan de trap is er een splitsing met een bankje waar we links afslaan. Eerst is het nog een leuk wandelpad door het bos langs de berghelling, maar daarna komen er weer huizen in zicht en gaan we rechtdoor op wat dan een graslaantje is. Een lang recht pad tussen de huizen rechts en de bijbehorende tuinen links.
Na de laatste bebouwing komt het uit op een asfaltweggetje waarop we links aanhouden tot we een voorrangsweg bereiken. Het beste is om hier maar gelijk over te steken naar de stoep en dan rechtsaf te slaan, tot we een eindje verder weer een splitsing vinden.
Hier gaan we de hoofdweg linksaf richting Schierke en Elend een tijdje volgen. Dit is niet het leukste stukje van de route maar gaat ons wel naar een hele speciale attractie brengen waar we de lunch hebben gepland.
We volgen de weg tot we Königshütte verlaten, daarna is er rechts een mooie steile rotswand, en dan draait de weg naar links waarmee het de loop van de Kalte Bode volgt.
In de bocht lopen we onder het spoorwegviaduct door en steken dan 50m verderop de weg weer over om daar omhoog en dan linksaf te gaan naar de Königshütte Wasserfall.
Oké, voor wie wel eens watervallen in de Alpen heeft gezien stelt dit niet zoveel voor, maar het is wel de hoogste waterval van de Harz en het is leuk opgezet met de overdekte picknickbanken waar veel gebruik van wordt gemaakt. Na een korte wachttijd komt de dichtstbijstaande bank vrij en kunnen wij het plaatsje overnemen om er rustig te lunchen met de waterval op de achtergrond.
Na onze middagpauze gespen we de rugzakken weer om en beginnen aan de tweede lus van deze rondwandeling. Gezien vanaf de richting waar we vandaan zijn gekomen kunnen we nu kiezen om rechts het smalle pad omhoog te nemen, een stevige klim tot aan een brede weg waar we dan linksaf moeten slaan, of we kiezen het linker bredere pad dat eerst nog vlak verloopt.
Met de buikjes net vol kiezen we voor links om eerst weer even op gang te komen en houden daarmee de Hexenstieg en de met een blauwe driehoek aangegeven route aan.
Het pad komt uit bij een toerit naar enkele huizen en links de hoofdweg. We gaan linksaf langs het informatiebord en steken de hoofdweg over naar het parkje langs de Kalte Bode.
Hier gaan we op de stoep rechtsaf en volgen de weg 180m tot we weer routebordjes zien die naar rechts verwijzen. Een brede halverharde weg het bos in waar verderop nog eens een informatiebord staat.
Deze bosweg gaat door een prachtig stukje natuur met rotsblokken, steile hellingen, en links een dalletje waar de Hirschbach stroomt.
Het gaat weer voortdurend licht omhoog door de fraaie omgeving waarbij de weg de contouren van de berghellingen volgt tot we bij een knooppunt van paden komen met links informatieborden en in de bosrand een schuilhut. Het is de Rastplatz Steinbach. Daar links is een doorwaadbare plaats, maar we kunnen er ook voor kiezen om via de houten loopbrug de beek over te steken.
We blijven ons nog een hele tijd richten op de Hexenstieg markeringen, daarvoor moeten we aan de overzijde van het water weer rechtsaf en gaat het nog eens behoorlijk omhoog. Als we eenmaal boven op de bergrug zijn wordt het daarna lange tijd een brede vlakke zandweg. Na een tijdje doorstappen is er een splitsing met een weg naar links die we negeren, de Hexenstieg is er weer aangegeven.
Het is zo druk met werkzaamheden in de bossen van de Harz dat we elke dag meerdere keren te maken hebben met houtwagens en ander zwaar materieel op de bospaden. Ook nu komen we weer voor een volledig geblokkeerde weg te staan. Maar de boswerkers houden echt rekening met de wandelaars en maken snel ruimte en wuiven ons vriendelijk door.
Het gaat lange tijd rechtdoor met slechts af en toe een bocht, en de enkele keer dat we een zijweg of kruising bereiken kunnen we steeds rechtdoor blijven gaan. Tot we bij een Y-splitsing komen en eindelijk van richting gaan veranderen door er links aan te houden via een karrenspoor.
Het gaat weer wat afdalen, slechts een kort stukje, tot we bij een splitsing komen met weer een brede en mooi geplaveide Forstweg. Hier volgen we de Hexenstieg naar links en na enkele meters gelijk weer linksaf bij de volgende handwijzer.
Het pad naar links is een modderig smal karrenspoor door het Wormketal richting het Mandelholz. Het gaat weer lange tijd geleidelijk omlaag waarbij het deels bochtige pad de loop van de Wormke volgt in dit mooie dal.
Pas als we bijna beneden zijn verlaten we het pad bij een routebord waarop we naar rechts worden gewezen en via een houten brug de Wormke oversteken.
Aan de overzijde klimmen we omhoog naar een bosweg bij een bankje, en gaan dan linksaf om het bankje heen verder omlaag tot we de drukke hoofdweg bereiken bij Mandelholz. Hier gaan we rechtsaf langs de weg tot aan de grote parkeerplaats aan de overzijde.
Tegenover de parkeerplaats staat het hotel Grüne Tanne Mandelholz met een terras ervoor. Op een ander moment tijdens onze vakantie zijn we hier gestopt om er te lunchen. Dat was een beetje teleurstellend omdat ze rond het middaguur geen lunchkaart bleken te hebben. We konden er alleen maar dineren. We hebben maar een zo eenvoudig mogelijke maaltijd bestelt om toch iets te kunnen eten, op een toeristische plek als dit hadden we iets beters verwacht.
Gelijk vooraan bij de parkeerplaats gaan we scherp linksaf, daar loopt een smal paadje achter de vangrail langs. Na enkele meters buigt dit bij de hoofdweg vandaan en gaat het afdalen naar de Mandelholztalsperre. Het volgende stuwmeer die we aan gaan doen.
Eenmaal beneden in het dal houden we aan op de brug met de blauwe relingen. Net voor deze brug kunnen we rechts nog omlaag om bij het heldere water van de Kalte Bode te komen om ons even te verfrissen op deze nog altijd warme dag.
Daarna steken we de brug over en gaan dan voor de bosrand linksaf. Dit prachtige wandelpad gaan we volgen helemaal langs het stuwmeer.
Inmiddels hebben we ook wel weer zin in een pauze, en omdat we verderop op regelmatige afstand bankjes langs het pad zien staan kijken we welke het mooiste uitzicht over het schitterende dal heeft waar de Kalte Bode door kronkelt. Dat is de tweede, en we gaan er even lekker zitten om een appeltje te eten. Naar rechts kijkend kunnen we dan ook al om de bocht een groot deel van de Mandelholztalsperre. Wat een heerlijk plekje!
Het wandelpad gaat dan verder tot waar de Kalte Bode in het stuwmeer uitkomt, waarna we het pad langs het water aan blijven houden.
Verderop lopen we een bosje in en gaat het steeds meer omhoog. Hier en daar nog met wat open plekken, maar het bos wordt steeds dichter.
Bij een afsplitsing naar rechts gaan we rechtdoor, en ergens in het bos is nog een kruising van zandpaden waarop we ook gewoon de ingeslagen richting aan blijven houden.
Als we dan nog eens bij een kruising komen staat daar weer een schuilhut links in het bos, daar links achter de hut zou een paadje omlaag naar de stuwdam moeten zijn volgens onze kaart. Die hebben we echter niet gevonden. Ook deze keer blijven we het pad volgen die even later weer af begint te dalen.
Vlak na de hut is er weer een pad naar rechts die we negeren, daarna gaan we alsmaar omlaag tot we het bos verlaten en bij een bredere weg uitkomen. Hier gaan we rechtsaf.
Een klein stukje verderop, nog voor het brede pad naar links gaat naar de hoofdweg, is er een splitsing waar een smal paadje rechts van de bomenrij loopt. Dat paadje wordt het vervolg van de route waarmee we de Kalte Bode niet oversteken maar links van ons blijven houden.
Het is weer een ontzettend leuk stukje waarbij we even later een planken brug oversteken en dan weer op een stuk karrenspoor uitkomen waarop we rechtdoor blijven gaan. We lopen verderop pal langs de Kalte Bode met rechts een steile rotshelling, met zelfs weer een bankje op een leuk plekje.
Op een bepaald moment lopen we met links de Kalte Bode en rechts een smal recht waterkanaaltje. Dit water wordt omgeleid om een oude houtzaagmolen verderop in het dorp van water te voorzien en waarvoor er daarna nog een sluisje in het pad ligt die we oversteken.
Als de beek en ons pad daarna naar rechts draaien staan we weer bij de eerste huizen van Königshütte op een asfaltweggetje. Hier gaan we rechtdoor tussen de huizen door tot we links een bijzonder mooie kerk zien. Het is een houten gebouw zoals we al meerdere tegen zijn gekomen in de Harz.
Deze Schulstrasse draait daarna iets naar links, en als het weer wat naar rechts gaat ligt er links van de weg een groot plein. Na dit plein, net voor het volgende gebouw, volgen we de weg naar links tot we enkele meters verderop bij een hoofdweg staan. Precies waar deze een haakse bocht maakt. Hier moeten we even een stukje rechts langs de hoofdweg en voor het lange lelijke fabriekscomplex langs.
Eenmaal voorbij deze fabriek gaat er een graslaan naar rechts bij de hoofdweg vandaan langs een vreemd uitziende schutting/afzetting om het fabrieksterrein heen.
De keurig gemaaide graslaan komt weer uit bij een asfaltweg met rechts een sportveld en verderop links een grote parkeerplaats. We blijven er rechtdoor lopen langs deze parkeerplaats tot we de hoofdweg weer bereiken die we nu rechtsaf gaan volgen.
Na 350m komen we bij de kruising waar links de brug over de Kalte Bode ligt, daar aan de overzijde van de brug hebben we eerder gestaan op weg naar de waterval. Nu blijven we de weg rechtdoor volgen, maar wel aan de linkerzijde van de weg langs de wandelroute informatie borden. Daar loopt een wandelpad iets naar links door een langgerekt park tussen de hoofdweg rechts en de Kalte Bode links.
Als we dit wandelpad aan blijven houden lopen we daarna Königshütte weer uit en zien dan al snel de parkeerplaats weer terug waar onze auto in de brandende zon staat te wachten. Eerst maar snel even de deuren en ramen open om het interieur te koelen voor we de wandelschoenen uittrekken en instappen, het was een warme maar zeer geslaagde wandeldag in de verassende Harz.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.