Ruhla - Stadion - Schuilhut - Greifenwarte - Ruhlaer Skihüte - Gerberstein - Schillerbuche - Naturpark Thüringer Wald - Berwindental - Skischans - Alte Ruhl - Ruhla
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: September 2019 - Trinke N.)
Deze korte rondwandeling bij Ruhla Eisenach gaat door prachtige bossen in het Naturpark Thüringer Wald met als hoogtepunt de uitzichtrots Gerberstein. Het is een zeer schaduwrijke route dus bij uitstek geschikt voor warme zonnige dagen.
De wandelroute gaat grotendeels over brede boswegen en verder via goed toegankelijke wandelpaden. De afdaling vanaf de Gerberstein is het steilste stukje, maar ook dat is een prima zigzag paadje de berg af en zal geen problemen geven voor minder ervaren wandelaars.
Gisteravond hebben we al besloten het vandaag niet te zwaar te maken, het wordt onze laatste wandeldag in het Thüringer Wald en tevens de heetste dag van de vakantie met meer dan 30 graden.
We gaan voor een korte wandeling dicht bij de camping bij het stadje Ruhla door dichte schaduwgevende bossen. Dan zullen we op tijd weer terug zijn voor het echt heet gaat worden, voor de rest van de dag zien we verschillende mogelijke invullingen. Dat laten we gewoon op ons af komen.
Na een korte rit rijden we Ruhla binnen, een stadje zuidoost van Eisenach, onder in een smal diep dal.
De geplande rondwandeling start bij het sportpark van Ruhla, daarvoor moeten we aan de andere zijde van Ruhla zijn en rijden dus via de hoofdstraat het stadje door.
Wat we daar zien maakt indruk! Ruhla heeft veel prachtige vakwerkhuizen en in het centrum een schitterend plein. Misschien kunnen we dit vanmiddag gaan bekijken.
Het voetbalveld van EFC Ruhla ligt aan de rand van een woonwijk en is alleen via een smalle eenrichtingverkeer weg te bereiken.
(Navigatie: Ruhla Eisenach, Käthe Kollwitz Strasse 28)
Net voor we het stadion rechts bereiken zien we links tegenover een autosloperij een ruime halfverharde parkeerplaats. Dat lijkt ons een prima plekje aan de bosrand, bij het stadion of er achter is ook voldoende ruimte te vinden.
We beginnen aan de wandeling door verder te lopen, langs de ingang van het voetbalstadion rechts van de weg, en voorbij het sportpark op de kruising rechtsaf te slaan. We lopen daar de Am Kirchberg in.
Dit asfaltweggetje gaat achter het voetbalveld langs en eindigt bij de bosrand waar we dan rechtdoor stappen op de zandweg het bos in. Het gaat wat links en omhoog, en dan zien we ook de eerste handwijzer.
Hier gaan we de gele route richting de Ruhlaer Skihütte volgen door links aan te houden. Al snel volgt er een groot kruispunt met opnieuw een handwijzer, ook hier houden we links aan de berg op naar de Skihütte.
Vanaf nu gaan we lange tijd alsmaar geleidelijk omhoog via deze Forstweg door prachtige bossen en met rechts af en toe zicht op open stukjes in het bos waar onder in het dal een beekje kabbelt. Ook komen we enkele waterloopjes tegen en kleine bronnetjes waar het water uit de berghelling sijpelt.
Er zijn maar heel weinig andere paden naar links of rechts, we kunnen ze allemaal negeren en alsmaar rechtdoor en omhoog gaan.
De gele markeringen geven dit soms ook wel aan, maar er zijn ook splitsingen waarop deze gele tekens ontbreken.
Wanneer we weer een gedeelte met dicht bos hebben gehad wordt het rechts weer open en buigt het pad daarna naar rechts. In de bocht staat links een schuilhut met uitzicht op het natuurgebied in het dalletje aan de overzijde van het pad.
Na deze hut buigt het weer naar links en komen we in een opener bosgebied, we zijn dan merkbaar al behoorlijk op hoogte aangekomen. Ook nu weer blijven we het pad, dat hier meer kronkelt, aanhouden tot we uiteindelijk het bos uit komen.
We komen aan de bosrand bij een splitsing, hier komen allerlei wegen en paden bij elkaar. We gaan rechtdoor naar het asfaltweggetje en steken die over in de richting van de gebouwen aan de overzijde.
De asfaltweg gaat links naar een hotel, het houten gebouw aan de overkant met de grote parkeerplaats er omheen is de Ruhlaer Skihütte. Met daar weer achter de Falknerei Greifenwarte. Buiten het hotel is er echter niets open zo vroeg op deze morgen in september.
We lopen op de Skihütte af, over de parkeerplaats, en pal voor de hoofdingang van het gebouw gaan we rechtsaf via een strookje bos naar de asfaltweg. Nu moeten we recht oversteken naar een smal paadje dat daar omhoog loopt.
Het pad wordt snel breder en beter begaanbaar, daarna komen we in een prachtig stukje natuur met veel hoge grassen. De herfstkleuren laten zich hier al goed zien en de zonnestralen door het bos maken het plaatje compleet.
Vanuit het veld het bos inlopend halen we een ouder stelletje in en komen met ze aan de praat. Het zijn west-Duitsers, beide dik in de tachtig, maar toch mooi aan de wandel de berghelling omhoog. Compleet met wandelstok. Ze vertellen dat ze in het hotel zitten waar we net aan langs kwamen, daar komen ze al jaren en hebben daar de laatste vier jaar telkens al definitief afscheid genomen gezien hun leeftijd.
Wij vertellen dat we zo rechtsaf gaan naar de top van de Gerberstein, zij gaan echter rechtdoor en dalen af naar een leuke Hütte die ze daar kennen.
De man laat met een lachje weten dat wij straks met zweet op het hoofd en de tong uit de mond op de mooie top zullen staan, maar dat zij dan aan een heerlijke wildschotel zitten met een erg mooi getapt biertje voor de neus. Die topbeklimming durven ze niet meer aan, maar een paar kilometer lopen voor een lekker biertje lijkt ze nog goed af te gaan. Heerlijk om te zien hoe deze mensen op die leeftijd nog echt kunnen genieten van hun wandeling.
Na het open stuk gaat het rechtdoor het bos in en wordt het pad nog breder. Dan volgt er een kruising met links een schuilhut, maar er is geen enkele markering te vinden dus moet de kaart uitkomst bieden. Dat wordt het pad rechtdoor/rechts en licht omhoog lopend. Daarna draait het pad naar rechts.
Het is niet al te ver tot we weer bij een bredere Forstweg aankomen. Deze keer staat er wel een handwijzer, maar veel verder naar links waar nog een splitsing is. Daar hoeven we echter niet naar toe, we moeten op de eerste T-splitsing al rechtsaf slaan en bij de volgende gelijk weer links. Daar is weer een bordje op een boom aangebracht.
Dit begint als een bosweg/graslaan, die even later veel smaller wordt. Het gaat dan een dichter bosgebied in en daar worden we verrast door schitterende rotspartijen verspreid tussen de bomen waar het pad soms omheen kronkelt.
Tussen de stenen door zoeken we onze weg en zijn er zelfs stukjes waar de struiken en het gras zo laat in het jaar het pad deels hebben overwoekerd. Een avontuurlijk maar prachtig mooi stukje wandelpad.
Het is nog een behoorlijk stuk kronkelen over de schitterende Bergkamm voor we eindelijk het uitzichtpunt Gerberstein (728m) in het vizier krijgen. Het pad loopt er recht tegenaan.
Met wat klauterwerk en met behulp van enkele traptreden kunnen we de Gerberstein beklimmen om van de vergezichten over het Thüringer Wald te genieten. Er staat ook een bankje op de goed beveiligde rots en dus nemen we een eerste korte pauze.
Dan klimmen we weer van de rots af en beginnen aan de afdaling. Hiervoor moeten we, gezien vanuit de richting waar we vandaan zijn gekomen, voor de Gerberstein linksaf.
Dit gaat in het eerste deel tamelijk steil omlaag, maar het leuke paadje bevat een aantal haarspeldbochten zodat de hellinghoek toch eenvoudig overwonnen kan worden.
Bijna beneden wordt het minder steil en uiteindelijk is het een vlak verlopend wandelpad tot we bij een asfaltweg uitkomen. Met rechts om het hoekje een kleine schuilhut.
Hier steken we over en gaan dan bij de handwijzer aan de overkant gelijk rechtsaf, een karrenspoor richting de Schillerbuche, tevens de route van de Rennsteig.
Ook dit komt weer bij een asfaltweg uit, deze keer naast een rotonde waar meerdere wegen bij elkaar komen. Dit is een auto, fiets en wandelknooppunt met helemaal links een grote parkeerplaats, informatieborden en verschillende schuilhutten en picknickbanken.
Als we aan de rand van de asfaltweg zijn zien we aan de overzijde de overblijfselen van een oude beuk, dit is de Schillerbuche. De boom heeft betere tijden gekend, maar staat nog steeds prominent op de wandelkaarten aangegeven.
Wij zijn nu op het verste punt voor vandaag aangekomen en kiezen voor de terugweg voor een route door het Naturpark Thüringer Wald. Hiervoor moeten we de Forstweg hebben rechts van de Schillerbuche aan de overzijde van de asfaltweg. Bij deze weg staat de Sprungschanze Alte Ruhl aangegeven.
De brede weg daalt heel licht en even later zien we een splitsing naar links met bij deze zijweg het eerste informatiebord behorende bij deze Naturparkroute. Het is ook gelijk het laatste bord dat wij tegen zijn gekomen. Hier moeten wij links omlaag, langs dit bord, en we blijven het pad aanhouden door alsmaar mooier wordende bossen tot het bij een stuk open grasland uitkomt.
Aan de rand van het bos staand zien we niet waar het pad verder langs gaat, het lijkt wel op te houden bij het net gemaaide grasland. Op onze wandelkaart is de route rechtdoor ingetekend, dus steken we lukraak het veld maar recht over in de hoop aan de andere zijde weer een echt pad te zien.
En dat is er ook inderdaad, we zien zelfs een groene driehoekige markering op een boom aan de overzijde ten teken dat we het juiste pad gevonden hebben. Nu komen we in een echt schitterend gebied terwijl we afdalen in het Berwindental. Het pad splitst soms maar komt steeds weer bij elkaar, we hoeven alleen de hoofdroute maar aan te blijven houden door dit verrassende stukje natuur.
Het blijft licht afdalen tot we uiteindelijk weer bij een splitsing komen waar we aan de berghellingen om ons heen zien dat we toch al weer flink wat meters zijn gezakt. Volgens de wegwijzer bij de splitsing zijn we hier midden in het Berwindental.
We gaan linksaf en steken even later een leuke beek over, daarna volgt een nagenoeg vlakke wandeltocht door meer fraaie bossen tot we aan onze rechterzijde weer een prachtig gelegen weidegebied krijgen.
We volgen het pad verder langs het weiland op zoek naar een schuilhut die op de wandelkaart is ingetekend waar we de lunch willen gebruiken, maar de kaart zal wel veroudert zijn want we komen de hut niet tegen.
Na het einde van het weiland is er weer een kruising, we blijven er rechtdoor lopen. Een donker stuk bos in.
Het pad gaat straks eindigen bij een asfaltweg en dan zouden we een stukje rechtsaf langs het asfalt moeten gaan, maar er is voordien nog een afslag met een smaller pad naar rechts.
Door nu het smalle wandelpad naar rechts te nemen, die daarna ook naar de asfaltweg loopt, kunnen we de hoofdweg daarna recht oversteken en lopen we niet eerst langs de weg.
Aan de overzijde van de weg gaan we het brede sintelpad in. Op een boom wordt aangegeven dat dit naar de Sprungschanze Alte Ruhl gaat. Deze zien we dan ook dadelijk aan de linkerzijde van de weg.
Het is nu echt lunchtijd geworden en omdat we op het grasveld voor de springschansen een mooie overdekte picknicktafel zien staan die wat schaduw zal geven, besluiten we hier de middagpauze te houden. Dan kunnen we gelijk eens een skispringschans van dichtbij bekijken, iets wat we alleen maar van afstand kennen of van de TV.
Na de lunch gaan we verder op het pad langs de skischans en kiezen dan de rechter graslaan. Vooraan in het bos staat links een schuilhut, maar die hebben we nu niet meer nodig, en daarna gaat het pad verder het bos in.
De paden naar links kunnen we negeren, we blijven op dit pad dat met een boog naar rechts doorloopt tot bij een Feriënwohnung. Daar is weer een splitsing waarop we rechts aanhouden en dan rechts langs het zwembad van Ruhla verder gaan.
Het pad komt uit op de hoofdweg bij de Gaststätte Schützenhaus. Deze Gaststätte heeft aan de andere zijde een heel groot terras.
We volgen nu even het trottoir voor de Gaststätte langs tot aan de al zichtbare bushalte aan de overzijde van de weg. Voor deze bushalte kunnen we rechts weer omhoog het bos in en dan gelijk linksaf slaan.
De brede sintelweg ziet er slecht uit, maar verderop houden we rechts aan achter de eerste woningen van Ruhla langs en gaat het daarna verder omhoog het bos in als een veel mooier bospad. Vanaf het bospad is er links tussen de bomen door een mooi uitzicht op een groot wit appartementen gebouw, of mogelijk een ziekenhuis (?), tegen de berghelling.
Aan het einde komen we boven Ruhla aan, daar wordt het pad smaller en volgt een splitsing. Het stadion van Ruhla waar onze auto staat ligt aan het zijdal naar rechts en er zijn twee manieren om daar te komen.
We kunnen op de splitsing rechtdoor omlaag om daar het brede overpad langs de beek en achter de huizen langs naar rechts te nemen, of we houden op de splitsing rechts aan en lopen zo boven Ruhla langs over de berghelling.
Wij kiezen voor de laatste optie, dat pad blijkt in september echter wel op sommige stukjes slecht onderhouden te zijn waardoor we soms even door hoog gras en onkruid moeten lopen.
Het smalle paadje komt weer uit op een breder pad die er wel goed bij ligt, deze volgen we verder boven het dal langs waar dit pad met de berghelling mee naar rechts loopt en begint te dalen.
Als we even later voor ons uit een lichting zien, kiezen we net voor we het open veld bereiken voor een smal paadje links de berghelling af. Het is een afkorting naar het lager gelegen brede oeverpad die we daarna recht oversteken en dan verder afdalen tot aan het watertje. Het stadion wordt daar aangegeven met een afstand van 1Km.
Het laatste stukje is even erg steil, maar zeker met behulp van de wandelstokken goed te doen.
We steken het gammele houten bruggetje over en gaan aan de overzijde van de beek rechtsaf. Dit pad blijven we nu volgen tot we tussen het water en een woning door bij een asfaltweg uitkomen.
Dit is de 'Am Kirchberg', de weg waarover we vanmorgen aan zijn komen lopen naar het bos. Door hier weer links af te slaan zien we om het hoekje het stadion terug.
Op de kruising gaan we weer linksaf, voor het stadion langs, en zien dan onze auto weer terug.
We zijn lekker op tijd terug bij het startpunt en besluiten om toch maar eens het centrum van Ruhla te gaan bekijken waar we vanmorgen doorheen zijn gereden.
Ruhla is werkelijk prachtig, maar al snel blijkt dat wat we vanuit de auto vanmorgen al hebben gezien, eigenlijk ook wel zo ongeveer wel alles was. Vanaf het centrumplein met de leuke Touristinformation gebouw lopen we dieper het stadje in en door leuke steegjes met trappetjes achter de soms schitterende gebouwen langs.
Daarbij valt ons oog al snel op enkele etalages van de piepkleine winkeltjes, aan de uitgestalde waar in sommige etalages en winkels is goed te zien dat we in voormalig Oost-Duitsland zijn. Verpakkingsdozen die na twintig jaar in de etalage te hebben gestaan volledig zijn verbleekt, pannen te koop in een design die bij ons al dertig jaar uit de mode zijn, en veel andere huishoudelijke artikelen die we thuis al heel lang niet meer hebben gezien. Veel winkels verkopen ook echt van alles wat. Dat het antiek ogende tuingereedschap tussen de gedateerde koffiekopjes is uitgestald, dat is hier schijnbaar normaal.
Ruhla is zeker mooi, maar niet groot. We houden het een dik uur vol, maar dan hebben we het ook wel gezien. Voor wie dit soort steden leuk vind om te bezoeken, we hebben de eerste dag van onze vakantie al de stad Schmalkalden bezocht. Dat is een veel grotere stad met heel veel prachtige vakwerkhuizen, veel restaurants en terrasjes, en boven de stad een erg mooi kasteel die een bezoek waard is. Echt een aanrader voor een mooi dagje uit!
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.