Lenzanger - Naturfreundehaus - Steig - Neubau Hütte - Gletscherschaupfad - Gletscher - Tauerngold rundweg - Knappenhaus - Naturfreundeweg - Gainschniggalm - Lenzanger
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Ontdek hier je favoriete vakantie in het Salzburgerland Oostenrijk)
Rondwandelen in de Hoge Tauern is al een belevenis, en deze rondwandeling gaat ook nog eens langs de ruïnes uit de goudgravers geschiedenis Goldbergwerkes waarmee de wandeldag nog boeiender wordt.
De route gaat bijna uitsluitend over smalle maar goed begaanbare bergpaadjes. Het bevat ook geen steile afgronden of enge stukken, maar de vele hoogtemeters maken het wel een zware wandeltocht.
Met goede wandelschoenen en wat uithoudingsvermogen is dit een geweldig mooie tocht naar de rand van de gletsjers en een oud goudgravers dorp aan de rand van ijs en sneeuw.
Voor wie deze route te zwaar vindt hebben we een kortere versie beschreven vanaf de zelfde parkeerplaats. Een andere mogelijkheid de route te verkorten is het volgen van de route tot aan het Schutzhaus Neubau en van daaraf terug te keren.
Beginnen aan de wandeling doen we bij de parkeerplaats Lenzanger achter in het Hüttenwinkltal.
Dit dal is te bereiken via het Raurisertal langs het stadje Rauris. Daarna via Wörth naar Bucheben waar het Raurisertal over gaat in het Hüttenwinkltal.
Een prachtige route om te rijden, het laatste gedeelte over de Mautstrasse met veel haarspeldbochten omhoog tot de laatste grote parkeerplaats Lenzanger. (1550m)
Net voor de Mautstelle ligt nog een grote parkeerplaats bij het Bodenhaus. Voor de liefhebbers is daar een Goldwaschplatz te vinden waar je na de wandeling zelf goud kunt gaan zoeken. Gezien het aantal wandeluren van vandaag zal er niet veel tijd over zijn, maar het goudzoeken op een andere dag plannen kan natuurlijk ook nog.
Het is mogelijk om vanaf de parkeerplaats een wandelbusje te nemen tot het Naturfreundehaus om daarmee de route te verkorten. Deze eerste twee kilometer lopen echter nagenoeg vlak over een brede weg wat in een klein half uurtje is weg gestapt. Wachten op het busje kan soms langer duren dan een half uur.
Wij kiezen dan ook voor lopen en trekken gelijk de wandelschoenen aan, doen de rugzakken om, en maken ons op voor een heerlijke lange wandeldag. We gaan terug naar de brede weg en slaan vanaf de parkeerplaats linksaf om deze weg lopend te volgen.
De sintelweg gaat eerst door een dicht bos licht omhoog. De zijwegen kunnen we negeren en we blijven de borden naar het Naturfreundehaus aanhouden.
Verderop komen we het bos uit en zien dan een prachtig dal voor ons liggen. Daar wordt de weg nagenoeg vlak zodat we lekker door kunnen stappen, steeds dichter langs de mooie Hüttenwinklache rechts van de weg.
Om ons heen moeten bergtoppen tot ruim 3000m hoogte zijn, maar een laaghangend wolkendek, overblijfselen van een onweersfront van afgelopen nacht, houdt dit vooralsnog voor ons verborgen.
Vlak voor het Naturfreundehaus volgt nog een Y-splitsing, links gaat daar omhoog naar een andere mooie Alm. Het Ammererhof. We blijven rechtdoor gaan en zien even later het Naturfreundehaus al waar we recht op af lopen.
We gaan op het terras af en lopen voor het huis langs naar de speeltuin er achter.
Rechts van de speeltuin loopt een paadje naar links het bos in, gemarkeerd met rood/wit/rood. Op een bordje staat 'Schutzhaus-Neubau' over wandelpad 122 aangegeven, op onze wandelkaart heet het 'Naturfreundehaus Neubau'.
In het bos steken we een beekje over en gelijk daarna gaat het via een smal paadje de berg omhoog. Kronkelend met soms vlakkere en steilere gedeelten en af en toe een open plekje in het bos waar we nog eens terug kunnen kijken naar het dal waar we nu boven uit stijgen.
Nadat we een bankje zijn gepasseerd komen we bij de prachtige Barbarafall waar we via een brug de beek over kunnen steken.
Daarna kronkelen we verder omhoog waarbij we hogerop nog een paar keer dicht bij deze waterval komen. We zijn dan ook rond de bomengrens aangekomen, de bomen worden struiken en het landschap opener. En het wordt even een stukje wat vlakker zodat de klimspieren even rust krijgen.
Bij een watertje zien we weer een geel routebord staan, daar gaan we rechts omhoog verder richting het Schutzhaus Neubau.
Hier wordt de begroeiing steeds lager en het uitzicht in het Hüttenwinkltal steeds mooier. Het pad kronkelt dan een tijdje redelijk vlak verder en af en toe trekken de wolken een beetje op zodat we ook iets van de bergen om ons heen te zien krijgen.
Nadat we een klein beekje zijn overgestoken waar nog een sneeuwbrug overheen ligt, wordt het snel steiler.
Een groot aantal haarspeldbochten volgen elkaar op en wanneer we weer eens een grote rotspartij ronden zien we voor het eerst boven op de berg een opvallende ruïne staan. Daar gaan we later nog een kijkje nemen.
Na het grasgedeelte zijn we zo hoog gekomen dat het pad nog vooral over kale rotsblokken verder gaat. Dit is tevens het steilste gedeelte van de route die zo helemaal door loopt tot aan het Schutzhaus-Neubau.
Hoe hoger we komen hoe steiler het wordt en hoe meer haarspeldbochten er zijn. Een erg mooi gebied maar we hebben alle aandacht nodig om te kijken waar we de voeten het beste kunnen plaatsen.
Ook al zijn we bijna bij de Hütte, deze komt pas in zicht als we er al bijna zijn. Vlak onder de Hütte komen we bij een splitsing waar we na de stevige klim even uitblazen voor we naar de Hütte zelf doorlopen.
Op de terugweg komen we ook weer bij deze splitsing langs, dan gaan we linksaf terug naar de Parkplatz Lenzanger. Als looptijd wordt hier 2:15 uur aangegeven. (Zonder pauzes.) Dit is dan ook tevens een terugkeer mogelijkheid voor wie de route te lang vindt worden en de extra lus niet meer wil maken.
Vanaf deze splitsing is het nog 10 minuten tot aan het Naturfreundehaus Neubau, waar we buiten al door een groot bord worden verleid om binnen een Hüttensuppentopf te komen gebruiken.
Daar we precies rond lunchtijd bij de Hütte aankomen laten we ons er door verleiden en zitten even later aan tafel met een enorme kom goed gevulde soep. Een maaltijdsoep met vers toegevoegde groenten waar je verder niets meer bij nodig hebt om de dag op door te komen.
Het is lekker warm in de Hütte zodat we ons er tegen moeten verzetten om weer in de benen te komen. We weten dan dat we de zwaarste klim achter de rug hebben en het vanaf nu veel geleidelijker zal gaan.
Eenmaal weer buiten lopen we om de Hütte heen langs de berghelling die we zojuist hebben beklommen, en volgen daar het pad rechts aanhoudend richting de ruïnes verderop.
We zijn dan op de Tauerngold Rundwanderweg, route nummer 32, op weg naar het Radhaus.
Deze prachtige Tauerngold Rundwanderweg is een rondje van 7Km langs de historische plekjes van het goudgraven hoog in de bergen, een deel daarvan is het Gletscherschaupfad die ons tot aan de rand van de Gletscher zal brengen.
Deze rondwandeling, die je met gemoedelijk lopen gemakkelijk in 3 uur kunt doen, hebben we als laatste lus aan onze tocht toegevoegd. Deze lus verloopt alleen met lichte stijgingen en is bij sneeuwvrijheid ook geschikt voor kinderen.
Voor we de ruïnes bereiken moeten we nog een kleine brug oversteken, maar dat kan alleen zonder nat te worden door goed op het water te letten en dan heel rap over te steken. Het lukt ons zonder al te nat te worden en dan staan we tussen de oude bouwwerken Radhaus en Bruchhof bij de Kälberriegel.
De hoge ruïne die aan een voorgevel van een kerk doet denken is het Radhaus geweest. Een water aangedreven machinehuis waarmee een 1500m lange sleeplift (Schrägaufzug) werd aangedreven van het Goldbergwerk. Deze is gebouwd tussen 1831-1833 en heeft dienst gedaan tot 1888.
Na alles van alle zijden bekeken te hebben keren we terug naar de brug en proberen nog eens redelijk droog de overkant te bereiken. We gaan de route 32 bij de splitsing weer oppakken in de richting van het Gletschertor.
Het pad is tevens een Lehrpfad zodat we regelmatig informatieborden tegenkomen die iets vertellen over de flora en fauna tot aan de geschiedenis van de goudmijnen vanaf 1475.
De paden zijn hier keurig onderhouden en gemakkelijk beloopbaar, we komen zelfs langs een gedeelte waar het pad is afgezet met keien als waren het stoepranden. Het pad zelf is daar ontdaan van alle stenen, een schoon rotspad overlatend. Prachtig!
Wel moeten we regelmatig grote of kleinere beekjes oversteken, bij de grootste via bruggen, de kleinere stroompjes via stapstenen of door eenvoudigweg een stukje te springen.
Gedurende de hele ronde is de omgeving indrukwekend mooi, vooral als de wolken steeds meer opgeven en we af en toe een glimp opvangen van grote sneeuwvelden en in de verte rechts voor het eerst heel even de Goldbergkees gletsjer zien.
Uiteindelijk buigt het pad naar rechts richting de gletsjer. Voor we daar aankomen is er echter nog een splitsing met keurige routebordjes. Daar houden eerst rechts aan naar de gletsjer om later hier terug te keren en dan linksaf te slaan naar het Knappenhaus.
Ieder kan hier zelf bepalen hoe ver hij/zij door wil lopen tot aan het ijs, wij lopen niet al te ver die kant meer op daar de gletsjer toch nog steeds in de wolken zit en we dus weinig extra te zien zullen gaan krijgen.
Boven op het eerste uitzichttopje houden we nog een korte pauze en keren dan terug richting de splitsing, daarbij de wit/blauw markeringen op de rotsblokken volgend.
We zijn helemaal alleen hier achter in het dal en op het ruisen van het water in de beken na is het er doodstil in die indrukwekkende natuur. Als dan ook nog de eerste gaten in het wolkendek komen richting het Knappenhaus en we daar steeds meer blauw zien, kan onze dag al niet meer stuk.
Vanaf de splitsing gaat het weer naar een brede en wild stromende beek waar we via een brug overheen gaan.
Aan de overzijde van de brug krijgen we vooral te maken met rotsblokken waar we een weg tussendoor en overheen moeten zoeken, een echt pad is er weldra niet meer. Hier is het een kwestie van zoeken naar de volgende wit/blauw markering en daar op eigen inzicht op af lopen en/of klauteren.
Vlak onder het Knappenhaus aangekomen gaat het weer een stukje behoorlijk omhoog, maar met de rotsblokken als 'traptreden' gaat dat gemakkelijk en zijn we snel boven.
Op het plateau aangekomen zien we dan de ruïne van het Knappenhaus vlak voor ons, maar daar kunnen we niet rechtstreeks naar toe. Eerst gaat het nog verder naar rechts waar we even later voor een bijzondere tunnel staan.
Hier moeten we doorheen, maar wel sterk gebukt want erg hoog is het plafond niet.
Het is een tunnel zoals de gouddelvers hier vroeger veel gebruikten om van de verblijfplaatsen, veilig voor sneeuw en lawines, naar de mijnen heen en weer te kunnen lopen. Eenvoudige van rotsblokken opgestapelde muren en daar overheen boomstammen bedekt met meer stenen. Simpel maar effectief.
Dan leggen we de laatste meters af tot het Knappenhaus en zien als we goed om ons heen kijken nog veel meer overblijfselen van allerlei gebouwen. Van de meesten is alleen de fundering en hier en daar een stukje muur overgebleven.
Het Knappenhaus deed dienst als een soort herberg, wonen, slapen en vertier, voor de Knappen die vanaf hier de mijnen konden bereiken om goud te delven in 'Des Goldbergwerkes' voor de landheren. De bloeitijd van de goudwinning hier was van 1475 tot 1555.
Wanneer we de omgeving hebben verkend en enkele ruïnes nader hebben bekeken, gaan we verder door het pad voor het Knappenhaus langs te volgen in de richting van het dal waar we vanmorgen vandaan zijn gekomen.
Het is een redelijk breed en keurig vlak pad, gaten en kleine kloven zijn er opgevuld met stenen uit de omgeving. Mooi vlak omdat over dit pad het gouderts werd vervoerd naar een gebouw verderop waar we straks aan langs zullen komen.
Ondertussen is het alsmaar blauwer geworden en wordt het uitzicht naar links adembenemend mooi. Voor het eerst zien we nu in de verte de prachtige gletsjer waar we zo dicht bij waren, en rechts daarvan de Hoher Sonnblick. Een 3106m hoge bergtop.
Wie goed kijkt kan daar boven op het topje een bijzonder gebouw zien staan, daar boven op de Hoher Sonnblick is een groot Observatorium gebouwd. Dat is alleen beter te bekijken met een verrekijker.
We blijven op het mooie wandelpad tot deze eindigt bij een volgende ruïne. Net voor dit bouwwerk passeren we een splitsing waar we straks links omlaag zullen gaan, maar natuurlijk eerst even bij het gebouw kijken. Het Bremserhäusl.
Das Bremserhäusl, gebouwd tussen 1831 en 1833, diende als omslagplaats voor het gouderts en de verzorgingsgoederen die daar via een 'Umlauf Seilwagen' van en naar het dal gingen. Deze 'Seilwagen' werd omhoog getrokken over een soort van zeer steil pad dat vanaf hier nog heel goed te zien is. Sterker, we zullen er straks pal aan langs gaan lopen.
Na het bezoek aan de ruïne en het van bovenaf bekijken van de Seilbahn keren we terug naar de splitsing met de gele routeborden.
Vanaf deze zijde gaan we rechts omlaag en volgen we het smalle pad dat er heen en weer kronkelt rond de kaarsrechte Seilbahn route.
Soms lopen we pal langs deze baan, een enkele keer zelfs een stukje over deze 'weg'. Daar is het wel even opletten, want iets lager moeten we de baan weer verlaten, haaks rechtsaf. De markeringen zijn er wel maar niet heel opvallend aanwezig.
Het pad brengt ons via een schitterende route weer helemaal terug tot aan het Schutzhaus Neubau, waarbij we in het laatste deel ook nog eens langs een oude mijningang komen.
Deze keer geen bezoek aan de Hütte, maar we lopen er aan langs en gaan achter het gebouw omlaag via de zelfde route waarlangs we ook omhoog zijn gekomen. Slechts een klein stukje dalen brengt ons weer bij de splitsing waar we vanmorgen van links omhoog zijn gekropen. Nu gaan we er rechtsaf richting Parkplatz Lenzanger over route 119, de Naturfreundeweg genoemd.
Eerst gaat het nog een tijdje behoorlijk omlaag, maar na enkele haarspeldbochten wordt het allengs gemakkelijker lopen. Vanaf het steile gedeelte zien we ook het verdere verloop van het pad tot in de verte langs de berghellingen, een nagenoeg vlakke route maar wel een behoorlijke afstand.
Het van veraf vlakke gedeelte is wel een beetje bedrieglijk, steeds weer moeten we korte eindjes afdalen om daar leuke watertjes over te steken en daarna weer omhoog te klimmen. Veel hoogtemeters zitten er echter niet meer in.
Bij een prachtig sneeuwveld lassen we nog een pauze in om een appeltje te nuttigen, daarna stappen we lekker door over het steeds vlakker wordende pad.
Het pad blijft lang een smal wandelpad waarbij we links een fraai uitzicht behouden. Maar als we in de buurt van de verderop gelegen bossen komen wordt het breder en is het gedaan met de mooie vergezichten.
Het eerste teken dat we bij de bewoonde wereld gaan komen is een watertrog en een toegangshek tot de Gainschniggalm.
Daar komen we ook weer kruisingen en splitsingen tegen, maar we blijven de borden naar de Alm volgen en dat is steeds maar rechtuit.
Vlak boven de Alm begint het weer meer te dalen en even later zien we de Almhütte links onder ons liggen met een zeer uitnodigend terras.
We hebben een lange wandeling achter de rug en nog maar een half uur te gaan, het lijkt ons een goed idee om het terras mee te pikken en even met een lekker drankje bij te komen voor we aan het laatste stukje van de afdaling beginnen.
Tip: Hou het hier niet alleen bij het terras maar neem ook eens een kijkje binnen waar de dames in een open keuken allerlei Oostenrijkse lekkernijen bereiden. Het is een prachtig sfeervol ingerichte Hütte.
Dan is het weer tijd om op te breken, de rugzakken gaan weer om en we vervolgen de weg omlaag tot waar deze aansluit op de hoofdweg over de Alm.
We gaan rechts richting de Durchgangsalm, maar voor we daar aankomen gaan we bij het routebord links van de weg linksaf. Een smal paadje omlaag naar de brede beek.
De Parkplatz Lenzanger is er weer aangegeven via route 31. Verderop wordt de beek via een vlonderbrug overgestoken, daarna volgt een kronkelpad door een erg mooi moerassig gebied met overal watertjes en veenpluis.
Even later dalen we af in een dicht bos, en ook in het bos komen we verschillende waterplassen en vennetjes tegen. Zelfs het pad loopt hier en daar door een drassig stuk, maar waar nodig zijn keurige paden aangelegd van planken om in natte tijden met droge voeten verder te kunnen.
Het moerasgebied heeft een groot nadeel, 's morgens vroeg en later in de middag wordt je er lek gestoken door grote aantallen muggen. Snel trekken we de fleece vesten aan en zinloos-om-ons-heen-meppend gaan we bijna in draf verder door het bos omlaag.
Ook nu hoeven we alleen maar rechtdoor te lopen en slechts een keer een breder pad recht over te steken, dan komen we het bos uit pal aan de rand van de parkeerplaats. Nog steeds achtervolgd door de muggen zitten we in recordtempo in de auto en ontdoen ons dan van de laatste steekbeesten voor we aan onze weg terug naar de camping beginnen.
(Ontdek hier je favoriete vakantie in het Salzburgerland Oostenrijk)
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.