Fanningberg Samsonbahn - Gamsstadl - Frischlinghöhe - Fanninghöhe - Zechrerriegel - Aibl Alm - Zirberl - Zirmbar - Edelweiss Alm - Fanningberg
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Ontdek hier je favoriete vakantie in het Salzburgerland Oostenrijk)
Deze rondwandeling bij Fanning Weisspriach in de Salzburger Lungau is een eenvoudige maar bijzonder mooie wandeltocht over een drietal dicht bij elkaar liggende bergtoppen met fantastische uitzichten rondom naar de Hohe Tauern en de Schladminger Tauern. De natuur rond deze bergtoppen op 2100m is echt bijzonder, met fraaie rotspartijen en de unieke begroeiing zo hoog boven de bomengrens. Ook de Aibl Alm waarover we af gaan dalen is een plaatje.
We gaan met de Samsonbahn omhoog, een stoeltjeslift, bezoeken daar de drie bergtoppen en dalen af via een prachtige Alm en door de bossen terug naar de parkeerplaats. Onderweg zijn er verschillende horeca gelegenheden waar we gezien deze korte lichte wandeltocht voldoende tijd voor hebben. Met name het terras van de Zirmbar kunnen we van harte aanbevelen.
De wandeldag begint op de Fanningberg boven het dorpje Fanning in de gemeente Weisspriach. Vanuit Tamsweg, de hoofdstad van de Lungau, rijden we naar Fanning waar we in het centrum de borden Fanningberg omhoog volgen via een mooie kronkelende bergpas naar 1489m waar we op een grote parkeerplaats uitkomen bij de Fanningberg Samsonbahn. Vanaf Tamsweg een ritje van 15 minuten.
Navigatie: Fanningberg 151, 5573 Weisspriach Salzburgerland. (Lift alleen open op donderdag en zondag)
De kaartverkoop voor de stoeltjeslift zit in het grote ronde gebouw bij de parkeerplaats, maar om de lift zelf te bereiken moeten we links van dit gebouw langs omhoog en daar achter weer rechts omhoog klimmen. Als er al een mogelijkheid is om binnendoor bij de lift te komen dan hebben wij die niet gevonden.
Met onze Lungau Gästekarte die elke toerist in de Lungau van zijn/haar gastgever ontvangt kunnen we gratis gebruik maken van deze Bahn. Dat geldt ook voor bezoekers met de Salzburger Gästekarte.
De stoeltjeslift brengt ons van 1489m naar 2004m hoogte bij de Gamsstadl, een Almhütte met een mooi panorama terras. De tocht omhoog gaat grotendeels hoog over weidse groene Almen en onderweg in onze stoeltjes krijgen we er al zin in om daar straks in die mooie natuur rond te lopen.
Boven aangekomen doen we de rugzakken om en stellen de wandelstokken in op de juiste lengte, klaar om van start te gaan. Achter het station moeten we enkele meters naar rechts en dan linksaf het sintelpad omhoog waar de Fanninghöhe al staat aangegeven. Voor een bezoekje vooraf aan het Gamsstadl terras gaat het achter het bergstation eerst een stukje linksaf om daarna hier weer terug te keren.
De halfverharde weg, deels karrenspoor, gaat licht omhoog en al na enkele minuten is het zicht rondom al geweldig mooi en zijn voor ons ook al de bergtoppen te zien die we dadelijk gaan bezoeken. Deze weg gaat helemaal door tot aan de skilift Zirbenjet bij de Fanninghöhe.
We kunnen deze weg tot aan de Silberjet alsmaar aan blijven houden, maar we gaan er wel een paar keer van afwijken om de eigenlijke topjes te bezoeken met hun topkruizen waar de brede weg steeds met een boog omheen gaat.
Over het eerste deel van de bergrug op de brede weg lopend is er met name een mooi uitzicht naar rechts, daar zijn de prachtige steile berghellingen en toppen van de Schladminger Tauern te bewonderen. De Hohe Tauern links van de route zijn dan nog wat verborgen.
De eerste bergtop waar we op aflopen is de 2070m hoge Frischlinghöhe en daar willen we natuurlijk wel even bovenop staan. Net voor de weg een bocht naar rechts om deze top heen gaat maken moeten we overstappen op een smal paadje links wat geleidelijk de berghelling op gaat tot boven op de top.
Op deze laagste van de drie te bezoeken topjes staat geen topkruis, maar het uitzicht is al schitterend en vanaf hier kunnen we nu ook links de imposante Hohe Tauern in Karinthië zien. Nadat we even rond hebben gekeken dalen we aan de andere zijde weer af en zien er de volgende bergtop al weer die we dadelijk gaan beklimmen.
Dit volgende topje is de Fanninghöhe, 2115m hoog, met rechts daarvan de Zirbenjet Bahn voor wintergebruik.
Een echt pad omlaag is er niet, het is een brede grasstrook waarover we onze weg omlaag zoeken. Even lijkt het erop dat we rechtdoor tussen wat lage bosjes op het laagste punt rechtdoor zouden kunnen stappen naar de volgende bestemming, maar daar tussen die bomen ligt een diepe kloof die we dan nog niet zien.
We blijven zo lang mogelijk de route over de Alm aanhouden maar moeten dan toch meer naar rechts tot vlak bij de brede weg. Daar kunnen we de grasstrook dan een stukje aanhouden tot er weer een paadje links omhoog gaat naar de Fanninghöhe. Dit is hier ook met een handwijzer aangegeven.
Vanaf de weg lijkt de route behoorlijk steil omhoog te lopen, maar uiteindelijk valt dat best mee. Het laatste steile stukje gaat met korte haarspeldbochten naar de top en is hierdoor ook eenvoudig te doen.
Op de top van de Fanninghöhe is het zo vroeg in de morgen al behoorlijk druk en bieden andere wandelaars ons aan om een foto van ons samen te maken. Wat we natuurlijk graag accepteren. Lang kunnen we er helaas niet blijven, rond het topkruis zoemt een grote zwerm wespen zodat we snel nog even het topkruis stempel in ons stempelboekje zetten en dan maar gelijk aan de andere zijde weer afdalen.
Aan de andere zijde van de top dalen we het wandelpaadje af en eenmaal beneden gaat het linksaf verder over de bergrug. Het volgende topje, de Zechrerriegel, is alweer voor ons uit zichtbaar.
Als we het pad een klein stukje zijn gevolgd zien we rechts een brede ondiepe kloof met daar achter een schitterende rotsformatie. Een koffiepauze op de top lukte niet, maar dit ziet eruit als een geweldig plekje om alsnog even te pauzeren op een van die grote platte rotsen. We zoeken ons een paadje door de kloof om dan aan de andere zijde omhoog te klimmen naar de grillige rotsen van waaraf we een geweldig mooi uitzicht hebben op de Schladminger Tauern.
Na de onderbreking zoeken we weer een route terug naar het pad over de bergrug en vervolgen de tocht om ook het derde topje van vandaag op te zoeken. Hier loopt maar één wandelpaadje, de route daar naartoe is dan ook eenvoudig te vinden. De bergkam wordt hier smaller zodat ook het uitzicht naar links hier echt mooi begint te worden.
Dicht onder de top aangekomen is er een splitsing waar het rechter paadje met een boog om de top heen gaat en wij dus de linker aftakking moeten hebben. Deze gaat geleidelijker omhoog dan de klim naar de Fanninghöhe, het is een leuk klimmetje langs een afrastering met links een toenemend mooi uitzicht op de Hohe Tauern in Kärnten.
Op de top van de 2115m hoge Zechrerriegel staat weer een topkruis, deze keer geen hout maar een mooi vormgegeven metalen kruis in twee kleuren. Ook dit is weer een 'Stempelstelle' waarmee we vast kunnen leggen dat wij er zijn geweest, en het kastje bevat ook een gastenboek voor wie graag een stukje wil schrijven voor latere bezoekers aan deze bergtop.
Ook deze keer verlaten we de top aan de andere zijde waar het paadje deels veel smaller is dan voorheen maar nog steeds een prima begaanbaar wandelpad is. In de verte is de volgende bergtop alweer zichtbaar, dat is de 2104m hoge Aiblhöhe die we niet bezoeken omdat er na deze top geen enkele mogelijkheid meer is om links of rechts van de bergrug af te dalen. We gaan nog voor de Aiblhöhe rechtsaf om aan de afdaling te beginnen.
Het paadje gaat soms links en soms rechts van de hoogste punten langs en ook regelmatig boven over de hier nu lagere topjes op deze bergrug. Bij elke stap die we maken lijkt de omgeving nog indrukwekkender te worden, het is een heerlijk paadje over de Fanningberg. Verderop volgt het pad een afrastering, soms er pal aan langs en dan weer op wat meer afstand.
Na een laatste heuveltje dalen we af naar het laagste punt tussen deze heuvel en de volgende bergtop, de Aiblhöhe. Even lopen we nog pal langs het draadhek en in het laatste stukje er weer bij vandaan. Dat is het punt waar we uit moeten kijken naar een wandelpad naar rechts, net voor de echte beklimming van de Aiblhöhe begint.
Rechts onder ons zien we al een mooie vlakke groene Alm. Daar ergens zou dit paadje wat op onze wandelkaart is aangegeven moeten lopen, de afslag is echter wat lastig te vinden tot we er eigenlijk al naast staan. Er is ook een handwijzer geplaatst, rechts op de grond half achter enkele grote stenen die we pas op het laatste moment ontdekken.
Wetende dat er een bordje is om naar uit te kijken op het laagste punt helpt, maar wij wisten het nog niet en het viel ons pas op toen we anderen daar rechts omlaag zagen lopen en ons daarmee op de afslag attendeerden.
Eenmaal afdalend wordt het paadje al snel breder en later zelfs een karrenspoor. Voor ons zien we de prachtig groene en bijna vlak lijkende Alm waar het pad overheen kronkelt. Na de eerste afdaling komen we op het vlakkere deel met grassen, bosbessen en heidestruiken waarna het pad met een grote boog steeds meer naar links draait.
De Alm wordt voor en rechts van ons omringt door bossen waar we de bomengrens naderen. Als we even later een vaag karrenspoor meer naar links zien gaan moet onze wandelkaart uitsluitsel bieden. Maar op onze Kompass kaart is slechts één wandelpad aangegeven en er zijn ook geen andere paden of wegen op deze Alm ingetekend.
Door naar de richting van hoe het aangegeven wandelpad op de kaart loopt te kijken zien we dat we het beter zichtbare pad dat er iets naar rechts gaat aan moeten houden. In feite steken we deze hele Alm diagonaal over naar de uiterste hoek waar het bos begint. Vaak is het in dit soort gevallen dat we bij twijfel vooral kijken naar welke route het meest belopen lijkt te zijn, dat is een hele goede indicator en dat is hier ook met het spoor naar rechts het geval.
Als we aan het uiteinde van de Alm verder afdalen tussen de eerste boompjes wordt bevestigd dat we nog op het juiste pad zitten, daar gaat een duidelijk stenig karrenspoor omlaag en wordt, eenmaal tussen de bomen, een bosweg. Even later steken we een droge beekbedding over en daarna echt het bos in langs de berghellingen van de Fanningberg.
Het navigeren wordt weer eenvoudig, deze mooie brede bosweg kunnen we blijven volgen, zijwegen zijn hier niet op de tamelijk steile berghelling over de volgende 1Km van deze Forstweg.
Deze route is vooral prettig bij warm zomerweer als we boven op de toppen de mooie uitzichten hebben, en op hoogte is het natuurlijk altijd koeler dan in het dal, maar nu we afdalen wordt het warmer en dan is dit gedeelte door het schaduwrijke bos weer zeer aangenaam wandelen.
In het eerste deel gaat het alleen maar door dichte bossen, soms iets op en neer maar gemiddeld dalen we heel geleidelijk steeds verder af.
Pas in het laatste stukje van de eerste kilometer is er links af en toe een open veldje met uitzicht op de Lungau. Als we daar zijn moeten we uitzien naar een smal paadje naar rechts die we dan ook al snel zien omdat er een bord aan een boom is bevestigd.
Rechtsaf is de route naar de Almhütte Zirmbar via het dalstation van de Zirbenjet Bahn. Volgens het bordje 15 minuten tot aan de Zirmbar, maar dat is in die tijd echt niet haalbaar. Niet vanwege de afstand, maar vooral omdat het paadje slecht wordt onderhouden en veel lastige stukjes bevat. We moeten zelfs over een prikkeldraad versperring zien te komen om de route verder te kunnen volgen. Deze route lijkt alleen voor avonturiers gedacht, maar dat spreekt ons juist wel aan.
Als dit soort avontuurlijk stukjes niet je ding is, blijf dan de brede bosweg nog 500m aanhouden tot deze bij de Edelweiss Alm uitkomt. Daar komen wij later van rechts de brede weg omlaag na ons bezoekje aan de Zirmbar. Wil je alsnog wel de Zirmbar bezoeken, dan kun je die weg naar rechts nemen die recht naar de Hütte loopt. Dit gaat slechts geleidelijk omhoog.
Op het paadje in het bos wat de naam 'pad' nauwelijks waard is, zijn er nog enkele andere paadjes ontstaan en is niet altijd duidelijk wat de juiste route is. Het komt echter steeds weer bij elkaar als een paadje eens links om een obstakel gaat en een ander spoor er rechts omheen. Door de regel aan te houden dat het pad wat er het meest belopen uitziet vaak de beste keuze is, lukt het prima en zien we na een leuke afdaling dat we bij de bosrand gaan komen.
Als we het bos eenmaal hebben verlaten staan we op een halfverhard karrenspoor langs de skilift Zirbenjet. Links beneden ons zien we het dalstation van de baan al en daar lopen we op af.
Bij de skilift komen we op een brede sintelweg waarop we rechtsaf slaan en langs het restaurant Zirberl lopen. Dit opvallende achthoekige restaurant is nu gesloten, maar op het hek ervoor wordt aangegeven dat de verderop gelegen Zirmbar wel open is. Het is niet alleen open, maar vandaag is er ook nog eens een Grillbuffet! (Volgens het opgehangen papiertje is er zelfs elke donderdag en zondag een Grillbuffet).
We lopen de brede sintelweg omhoog over een prachtige Alm met meerdere gebouwen, de Zirmbar is het gebouw boven aan de bosrand links van de weg.
Vandaag lopen we een korte eenvoudige route en hebben alle tijd om een terrasje mee te pakken voor een rustige lunch. En dan is dit wel de allermooiste Almhütte langs deze rondwandeling om dat te doen. Even later zitten we met een biertje en een Jausenplatte heerlijk in de schaduw van een parasol op het gezellig drukke terras.
Een klein uurtje later hangen we de rugzakken weer om en beginnen aan het laatste traject terug naar de parkeerplaats. Bij de Hütte ligt een knooppunt van veel paden, wij moeten de brede sintelweg hebben onder het terras die daar licht omlaag gaat. Bij het hek achter het terras wordt ook aangegeven dat dit de weg naar het dalstation is.
Het pad komt uit bij een splitsing met een gebouw links en rechts, aan de overzijde van de weg, de Edelweiss Alm. Deze is van veraf al herkenbaar aan een enorme edelweiss die zelfs boven het dak uitsteekt rechts van de Almhütte.
Op de splitsing gaat het rechtsaf voor de Alm langs en lopen we daar het bos in. Eenmaal dieper in het bos maakt de Forstweg een scherpe bocht naar links, een haarspeldbocht, en gaat daarna omlaag naar een Y-splitsing waarop we scherp rechtsaf verder moeten. Net voor deze Y-splitsing gaat nog een smal paadje rechts omlaag, dat is een steilere afkorting waar wij voor kiezen.
Dan volgen we de weg verder tot we het bos weer verlaten en er gelijk rechts van de weg een routebord staat. Hier gaan we linksaf richting het aangegeven Talstation. De aangegeven looptijd is hier 15 minuten. Dit is weer een smal paadje, deze keer over een skipiste.
Dan buigt het naar rechts en komen we uit op een brede sintelweg waarover we linksaf gaan afdalen tot vlak boven het dalstation van de Samsonbahn. Het gaat behoorlijk steil omlaag en het is lastig lopen over de soms rollende steentjes, maar voor het grootste deel kunnen we links en rechts van de weg via het gras van de piste prima afdalen.
Net boven het kabelbaanstation volgen we de weg naar rechts naar enkele vakantiehuisjes en voor het eerste huis gaat het dan links omlaag waar we even later weer terug zijn op de parkeerplaats na weer een geweldig mooie wandeldag in de Lungau.
Op de terugweg doen we in Tamsweg gelijk weer de boodschappen en zijn een half uurtje later terug op de camping waar we nog even heerlijk in het zonnetje kunnen zitten met de wandelkaarten op schoot om de wandeldag van morgen te plannen.
(Ontdek hier je favoriete vakantie in het Salzburgerland Oostenrijk)
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.