Kühhude - Hangbrug - Zinseseck - Latrop - Dicke Eiche - Altarstein - Schanze - Kühhude
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: 08-2015 - Hans K. en zoon Bovenkarspel)
Deze rondwandeling in het bosrijke Rothaargebirge, volgt een groot deel van de Rothaarsteig. Een lange afstand wandelroute. De helft gaat bovenlangs over de bergrug, het andere deel onder door het dal.
Het bevat enkele stukjes asfalt en een paar bospaadjes, maar het zijn vooral bredere goed beloopbare bospaden waarover we zullen lopen.
De route voert langs diverse attracties, langs veel schuilhutten, en een aantal bijzondere 'Skulpturen' midden in het bos.
De wandeling start bij het gehucht Kühhude, dat bestaat uit een boerderij en het 'Kühhude-Café'.
Dit is te bereiken vanuit Bad Berleburg, een stadje op 30 minuten rijden over de B236 en B480 vanaf Winterberg. Vooraan in Bad Berleburg wijst een bord rechtsaf naar Kühhude.
Vanaf daar is het een 7Km lange doodlopende weg tot aan het eindpunt bij de Wanderparkplatz. 50 meter daarvoor ligt rechts nog de parkeerplaats van het Café.
De autorit door dit lange dal in het Naturpark Rothaargebirge is op zich al heel erg mooi. Het smalle asfaltweggetje kronkelt steeds verder omhoog tot achter in het dal door prachtige bossen, afgewisseld met leuke weiden, een enkele boerderij, en steeds weer langs en over de Radebach.
Als wij op een grauwe en mistige septembermorgen bij de parkeerplaats aankomen, is deze nog geheel verlaten. Zodra we de wandelschoenen hebben aangetrokken, komt er dan toch nog een wagen vol wandelaars bij, en horen we van rechts uit het bos een groep wandelaars die de Rothaarsteig af komen lopen.
Deze Rothaarsteig is een veel belopen wandelroute van 154 kilometer, die in verschillende dagetappes kan worden afgelegd. Er zijn verschillende wandel arrangementen te boeken, bijvoorbeeld van hotel naar hotel, gasthof, of jeugdherberg Er wordt dan zelfs bagagevervoer geregeld en natuurlijk lunchpakketten voor de wandelaar.
Wij wilden deze 'Steig' wel eens verkennen, en hebben een mooie mogelijkheid hiervoor gevonden vanaf deze parkeerplaats.
Wandelaars die vanaf Winterberg naar het zuiden lopen, kunnen voorbij Hoheleye kiezen. Daar splits de Rothaarsteig zich in een route naar links, boven over de Bergkammweg, en naar rechts, onder over de Talweg. Ongeveer 13Km verderop komen deze twee weer bij elkaar. De route door het dal is wel een stuk langer.
Onze route gaat eerst over de Kammweg bovenlangs, waarna we via een verbindingsweg, de wandelroute X23, de aansluiting zoeken op de andere Talweg variant van de Rothaarsteig. Via die route gaan we dan weer terug naar de startplaats en hebben zo een mooie 'Rothaarsteig rondwandeling' gevonden.
Het volgen van de Rothaarsteig delen van onze route is heel eenvoudig. De route is heel erg goed aangegeven met het opvallende logo van deze Steig; Een witte 'R', op zijn rug gekanteld, op een rode achtergrond. Deze vind je op wegwijzers, houten of betonnen palen, en op bomen geschilderd.
Bij het informatiebord en de wegwijzers achter op de parkeerplaats, beginnen we te lopen in de richting van de Hängebrucke, linksaf. De brede 'Forstweg' door het dennenbos gaat licht op en neer, en hier en daar zien we de eerste herfstkleuren van dit jaar verschijnen.
Verderop komen we bij een T-splitsing, maar net ervoor is er ook een smal paadje linksaf. We moeten op de splitsing naar rechts, maar gaan er eerst even een paar meter de andere kant op om daar naar de 'Stein-Zeit-Mensch' Skulptur te kijken. Van dit soort levengrote sculpturen staan er verschillende langs de route van vandaag, ik zal ze hier echter niet allemaal laten zien. Laat je maar verrassen.
Deze sculpturen maken deel van de 23Km lange Waldskulpturenweg van Bad Berleburg over Kühhude en Schanze naar Schmallenberg. Volgens Wikipedia is een sculptuur een ruimtelijk beeldhouwwerk dat vormgegeven is door materiaal te verwijderen. Voor een aantal van deze Skulpturen zou die benaming dan niet kloppen, maar leuk is het wel.
Terug bij de T-splitsing slaan we alsnog rechtsaf, weer in de richting van de Hängebrucke. Van lekker doorlopen is echter nog geen sprake, want links staat weer iets wat onze aandacht vraagt. Een prachtig gegraveerde grenssteen markeert de overgang van het Sauerland in het noorden, en Wittgenstein in het zuiden. Van het informatiebord ernaast leren we dat dit tevens een 'taal-grens' is. Het 'lopen' wat wij vandaag doen heet in het Duits 'laufen', maar hier wordt ten noorden van de steen 'Löfe' gezegd en voorbij de grens heet het 'Läopen'.
De hele aangeplakte woordenlijst nemen we dan toch maar niet door en vervolgen onze wandeling. Bij de volgende wegwijzer gaat het rechtsaf een smal paadje in, een wandelpad van houten planken. Dit gaat dan weer over in een bospad en daalt dan af tot aan een brede Forstweg.
Ook op deze splitsing verlaten we even de geplande route, want opnieuw is er het een en ander te zien en te beleven. We moeten straks linksaf, maar voor ons ligt een kloof die met een hangbrug is overspannen. Daar moeten we natuurlijk even overheen, ook al is het niet de juiste route.
Als we met zwabberende benen aan de overzijde van de hangbrug aankomen, kunnen we rechtsaf over de brede bosweg in een lus teruglopen naar de splitsing. We komen daarbij langs nog een attractie, in de scherpe bocht achter de kloof langs. Deze heet 'ökosystem Wald'. (Nee, ik zeg verder niets...)
Dan gaat het alsnog linksaf over een rechte Forstweg. Volgens onze pas gekochte wandelkaart, moeten we hier een paar uitzichtpunten krijgen.
Rechts zijn er af en toe leuke doorkijkjes, maar de hellingen zijn dicht begroeid dus is het wel zoeken naar kleine open plekjes om het berglandschap in de verte goed te bekijken.
Onze wandelkaart mag dan wel net zijn gekocht, de daarop gedrukte informatie loopt toch duidelijk een paar jaartjes uit de pas.
Vandaag wordt het uitzicht ook nog eens belemmerd door een lichte mist, maar sfeervol is het wel. Zeker daar de herfstkleuren op deze hoogte al verder zijn gevorderd dan bij ons thuis op zeeniveau.
Plots eindigt het brede pad. Er is een grote ruimte waar voertuigen zouden kunnen keren, en de wandelroute gaat er over in een smal bospaadje.
Eerst nog een stukje rechtdoor, dan naar links waarbij we gaan klimmen. Hogerop tussen manshoge struiken door over gladde boomwortels, tot het weer vlakker wordt en we bij een splitsing met een brede groene graslaan aankomen.
We staan nu boven op de bergtop met een hoogte van 732m. Rechtsaf gaat het over het graspad verder, nog steeds de Rothaarsteig markeringen achterna.
Nu even geen monumenten, sculpturen of andere afleidingsmanoeuvres, dus kunnen we lekker doorstappen door een prachtig afwisselend bosgebied tot na een afdaling weer een T-splitsing opduikt.
Rechtsaf gaat het daar verder, over een halverharde weg waarbij er een paar leuke hellinkjes volgen.
Bij de volgende splitsing staat rechts een schuilhut met een vreemd gevormd golvend dak. Zinseseck heet het hier.
Daar gaan we later rechtsaf en verlaten daarmee de Rothaarsteig om over te gaan op de X23. Onze wandelkaart laat verderop, rechtdoor, weer een uitzichtpunt zien en daar willen we eerst nog even kijken alvorens rechtsaf te slaan.
Het is ongeveer 500m lopen naar de volgende bergtop, de Grosser Kopf van 740m. Op de top aangekomen worden we nogmaals teleurgesteld als het om uitzicht gaat. Ook hierboven alleen maar bos in fraaie herfstkleuren, maar uitzicht... Wel staat er weer een informatiebord voor wie iets meer over de geschiedenis van dit gebied wil weten. (foto)
We keren op de schreden terug tot aan de schuilhut, en slaan nu, van de andere zijde komend, linksaf het donkere bos in.
Al na een paar minuten lopen volgt weer een aansluiting op een Forstweg. Daar gaan we rechtsaf over de X23, en dan met de bocht mee naar links in een bos waar de herfstkleuren nog meer tot uitdrukking komen dan tot nu toe.
Een stukje verderop staat rechts in de berm weer een wegwijzer. De X23 gaat er linksaf via een smal paadje omlaag, maar helaas zien we daar in het bos een rood/wit lint en waarschuwingsborden staan.
Het paadje is tijdelijk afgesloten wegens houtkap en er is geen omleiding aangegeven. Ze zullen er op deze zaterdag wel niet werken, maar we nemen toch geen risico's.
Omdat wij altijd met een goede wandelkaart rondlopen, kunnen we zelf een alternatieve route zoeken. Dat is ook snel gevonden. De kaart laat duidelijk zien dat de X23 waar die we hier niet kunnen volgen, een afkorting is van een lange lus van de Forstweg waarop we nu lopen. We kunnen dus gewoon rechtdoor onze weg vervolgen.
Dit is wel een langere route, maar het pad blijft aldoor maar dalen zodat we lekker tempo kunnen maken. De zijwegen gewoon negeren en blijven afdalen, tot het met een scherpe bocht naar links gaat, en een Y-splitsing volgt. Van rechts komt er een weg bij.
Ook daar blijven we rechtdoor lopen en komt iets verderop de X23 van links steil omlaag het bos uit, en mond uit op dezelfde Forstweg.
Wie de X23 weer begaanbaar aantreft en voor de steilere afdaling kiest, komt er hier dus weer bij.
Het blijft daarna dalen tot we aan het einde van dit dal weer een scherpe bocht naar rechts krijgen op de Böckenförde Platz. Een kruispunt van drie Forstwegen. We zijn dan tot 551m afgedaald en het is precies twaalf uur.
De schuilhut die er staat komt dan ook heel gelegen om ons tegen de gure wind te beschermen terwijl de broodtrommeltjes worden leeggegeten.
Van achter de schuilhut stroomt een helder beekje omlaag naar Latrop. Deze gaan we daarna volgen. De weg is weer met X23 gemarkeerd.
Deze weg, die heel geleidelijk afdaalt vanaf de Schutzhütte, brengt ons weer door een prachtig bosgebied naar het laagste punt van vandaag.
De enkele zijwegen kunnen we gewoon weer negeren, terwijl we door het bos stappen en verderop links dan meer openheid te zien krijgen. Daar zien we achter een rij bomen een landschap van glooiende hellingen met verspreid liggende bosjes.
Nog lager wordt het links een weiland waar een paar vervaarlijk uitziende stieren ons nieuwsgierig in de gaten houden.
In het laatste deel loopt de beek pal links aan het wandelpad en komen we dan bij een brug. Zodra deze is overgestoken lopen we recht op de enkele huizen af waaruit Latrop bestaat. We zijn dan op 433m aangekomen.
Aan de rechterzijde ligt daar een grote Wanderparkplatz. Door op de splitsing in het dorp rechtsaf te slaan, lopen we om deze parkeerplaats heen weer het bos in. Eerst nog langs een houtbewerkingbedrijf, daarna een schitterend dal in. Het Grubental.
We hebben dan de andere tracé van de Rothaarsteig bereikt, de Talweg. Nu kunnen we eenvoudig de Rothaarsteig markeringen weer gaan volgen.
Vanuit Latrop gaat het weer even omhoog, en op de volgende Y-splitsing dan rechts omlaag dieper het dal in.
Na de volgende brug is er weer een T-splitsing waar het linksaf verder gaat. In de bocht ligt een leuk Forellenmeertje waar we een paar flinke vissen in rond zien zwemmen.
Nu stijgt het weer licht richting de Dicke Eiche, voorbij aan een grote schuilhut links, en dan komen we langs een paar mooie uitzichtpunten.
Hoe hoger we komen hoe mooier het uitzicht in de kloof links onder ons wordt. Daarna wordt het bos weer dichter tot we op het eind bij een scherpe bocht naar links aankomen. Deze draait door tot we weer in de richting lopen waaruit we zojuist kwamen.
Dan gaat het weer naar rechts en komen we om het hoekje bij een kruising waar het Natur Denkmal de 'Dicke Eiche' staat. Met opnieuw een schuilhut.
Om deze eik heen gaan we rechtsaf richting de volgende attractie, de Altarstein.
Nu volgt een lange geleidelijke klim van 1,4Km door dichte bossen en af en toe een open stukje met nog mooiere uitzichten. We winnen immers weer behoorlijk aan hoogte.
Nadat we links onder ons een Forellenteig met erbij een houten hutje hebben zien liggen, zijn we dan snel bij de Altarstein. Enkele rustbankjes en het leuke beekje, de Schadebach, lokken ons om hier nog eens een pauze te houden. Lang blijven we niet zitten, wat het is toch tamelijk koud en vochtig.
De volgende etappe moet ons via Schlümperbrücke naar Schanze brengen, nog eens 3,3Km verderop. En daar aangekomen zijn we ook weer de bergrug omhoog geklommen naar 700m.
Het gaat eerst verder als Forstweg tussen een paar prachtige berghellingen door, verderop gaat het over op asfalt. Daar is links een afsplitsing, maar die kunnen we negeren.
Het leuke asfaltweggetje brengt ons steeds hoger, maar blijvend onder in het hier smalle dal. Dan volgt een lange bocht naar links en lopen we weer langs een waterstroompje rechts van de weg.
Dit eindigt bij een kruising waar drie paden en twee beekjes bij elkaar komen.
Daar gaan we scherp linksaf het asfaltpad omhoog waarna dan een haakse bocht naar rechts volgt.
Het asfalt gaat over in een halfverhard pad, en verloopt dan nog iets steiler tot aan de volgende bocht naar rechts. In die bocht is er links weer een heel mooi uitzichtpunt over de hoge toppen van het Sauerland.
We volgen de Forstweg daar het bos in om een stukje verderop weer een schuilhut te vinden. Rechts van de weg. Dit is de Schlümperbrücke... het stelt verder weinig voor.
Bij de Schuilhut dan de weg linksaf in, en daarna in een stuk doorlopen tot we bij de eerste huizen van Schanze aankomen. (foto boven) We lopen dan door tot we weer asfalt bereiken, waar we links een schitterend uitzicht hebben en daarna haaks linksaf het dorp in gaan.
Daar moeten we even goed opletten. In de bocht naar links hebben we rechts een houtwal. Waar deze wal eindigt loopt een kort smal asfaltpaadje omhoog naar een woning. Dit paadje is gemarkeerd als Rothaarsteig, en moeten we dus op. Op de hoek van het huis dan nogmaals rechtsaf langs de gevel, waar een heel smal en heel steil paadje (foto onder) ons in het centrum van Schanze brengt.
Op de dorpsstraat rechtdoor het dorp in, langs het 'Landhaus Zum Rothaarklamm', een prachtig hotel restaurant met café.
De weg eindigt op een T-splitsing met aan de overzijde weer een wandelparkeerplaats.
Deze parkeerplaats moeten we dan recht oversteken het bos daarachter in. Een smal paadje waarlangs verschillende informatieborden zijn geplaatst.
Ook een kort paadje, want al snel staan we weer voor een brede bosweg, waar we dan linksaf lopen.
Bij de volgende kruising staat links weer een monument. Het Soldatengrab. We moeten er rechtsaf en gelijk daarna weer rechts aanhouden, richting Heidenstock.
Links eerst nog een open stukje, daarna flink omlaag een donker bos in. Een kort eindje, want al snel staan we andermaal op een Y-splitsing waar we scherp rechtsaf verder gaan.
Eerst nog bospad, daarna als prachtige hoogteweg met fantastische vergezichten naar links. De wolkenlucht van vandaag beperkt dit uitzicht wel een beetje, maar het blijft mooi. We besluiten dan ook om hier nog even ergens in de berm te gaan zitten voor een laatste pauze en rustig onze appels op te peuzelen.
Nadat we via een bocht naar links weer het bos in gaan, komen we bij een groot kruispunt uit. Midden in het bos. (Foto onder) De wegwijzers hier zijn niet heel duidelijk, er staan enkele bestemmingen op die we niet op de kaart zien staan.
Ons gevoel gaf aan dat we rechtsaf zouden moeten, en dat klopt ook wel, maar het kruispunt waar we naar rechts gaan ligt nog een 100m verder eerst naar links. We slaan linksaf en vinden dan de gezochte splitsing waar weer wel de juiste bestemmingen worden aangegeven.
Op een boom bij dit kruispunt staat weer het Rothaarsteig teken en onder de boom vinden we groepjes 'Steinmänchen'.
Dit is de splitsing waar vanuit Winterberg de Kammweg en Talweg van de Rothaarsteig zich scheiden.
Om de boom heen rechtsaf lopen we richting Kühhude, weer over de Kammweg door het bos.
Bij de volgende kruising steken we recht over en gaan dan ook weer samen op met de Waldskulpturenweg. Op de kruising is rechts dan ook weer een sculptuur te bezichtigen.
Nu is het steeds maar rechtdoor tot aan de parkeerplaats Kühhude, maar eerst nog langs de bijzondere Skulptur 'Kein leichtes spiel'.
Zodra we het hoogste punt in een open stuk bosgebied achter ons hebben gelaten, daalt het dan af en wordt het uitzicht weer mooier. De ligstoelen langs het pad lijken te willen bevestigen dat het vergezicht hier bijzonder is.
We kijken dan tot ver in het dal waar we vanmorgen met de wagen door omhoog zijn gekomen.
Dan komt links ook het Kühhude Café in zicht, (foto) en even later de parkeerplaats.
Het was een lange maar toch wat waterkoude wandeltocht vandaag, dus niemand van ons gezelschap heeft er iets op tegen om het Café even aan te doen voor een drankje of wat warms.
Veel keuze biedt de menukaart niet, maar de grote kom 'Rindfleisch Suppe' is goed gevuld en valt er heerlijk in.
Dan wordt het tijd aan de mooie autorit door het dal naar ons appartement in Hoheleye te beginnen waar 's avonds nog lang wordt nagesproken over deze bijzondere wandeling.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.