Trautenstein - Rappbodevorsperre - Uitzichtpunt - Stuwdam Rappbode - Trageburg - Harzer Hexenstieg - Hasselvorsperre - Murmelbachtal - Mühlberg - Trautenstein
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: augustus 2020 - Janny en Bert S. Ter Apel)
Centraal in de Harz bij Hasselfelde liggen een drietal stuwmeren in een prachtig natuurgebied. Het grootste stuwmeer, de Rappbodetalsperre, is voor een wandeltocht minder interessant. Daar loopt een drukke weg overheen en het is er ontzettend druk met toeristen omdat daar de langste hangbrug van Duitsland is gebouwd. De 458m lange Titan waarvoor langs de hele weg altijd rijen auto's zijn geparkeerd.
Wij hebben onze rondwandeling uitgezet rond de twee bovenliggende kleinere stuwmeren, de Rappbodevorsperre en Hasselvorsperre. Deze twee worden gebruik als filter bassins. Hierin kan zand rustig bezinken waarna het geschoonde water overloopt in het grote hoofdbassin dat voor de hele regio als drinkwatervoorziening wordt gebruikt.
Deze rondwandeling gaat vooral over brede vaak halfverharde boswegen die heel geleidelijk op en neer lopen. Alleen rond de Trageburg is het een smal maar prima te bewandelen paadje langs de steile oever van het stuwmeer. Het is dan ook een eenvoudige wandelroute door de bossen en langs de stuwmeren met regelmatig prachtige uitzichtpunten.
Horeca komen we onderweg niet tegen, maar wel heel veel bankjes en schuilhutten. De vele schuilhutten was voor ons reden om dit juist op deze dag te plannen omdat we prachtig weer zouden krijgen maar ook regelmatig kans op korte hevige buien.
Na een rit van een half uur vanuit Güntersberge rijden we via Hasselfelde naar het dorpje Trautenstein. In het centrum onder in het dal maakt de hoofdweg een haakse bocht, daar kunnen we rechtsaf (of linksaf als je vanuit het westen aan komt rijden), naar de brug over de Rappbode en dan voor de rivier gelijk rechts de parkeerplaats voor het grote Dorfgemeinschaftshaus op.
Navigatie: Schützenstrasse 11, Trautenstein Hasselfelde
Het is een hele ruime parkeerplaats waar we vanmorgen nog nagenoeg alleen zijn. Mocht het wel eens druk zijn dan is er aan de overzijde van de beek aan de Sägemühlenstrasse nog meer parkeerruimte.
De zon schijnt volop als we ons opmaken voor een fijne wandeldag. De wandelschoenen worden aangetrokken, de verse broodjes in de rugzakken want er is geen horeca te verwachten, dan gaan we op weg terug naar de brug bij de ingang van de parkeerplaats en steken deze over.
Aan de overzijde van de Rappbode slaan we rechtsaf en volgen de Sägemühlenstrasse tussen de woningen door. Een rechte klinkerweg die we helemaal uitlopen tot de weg naar links draait en omlaag gaat.
Gelijk na deze bocht is er rechts een klein parkje met een opvallend driehoekig wandelroute informatiebord. Hier moeten we rechtsaf op de weg achter dit parkje. We kunnen er schuin naar rechts oversteken naar die weg, of nog even doorlopen om het parkje heen en dan rechtsaf slaan.
We lopen langs de laatste woningen van Trautenstein waarna het asfaltweggetje naar links buigt en we het dorp verlaten en een heel mooi dal in gaan. Het asfalt wordt snel slechter en wordt dan een halfverharde sintelweg.
Bij de volgende Y-splitsing houden we links aan en nemen het bovenste pad.
Een stukje verderop krijgen we rechts zicht op een houten brug over de Rappbode, daar aan de overzijde komen we aan het einde van de wandeltocht omlaag van de Mühlberg en volgen de Rappbode dan terug naar de parkeerplaats.
De bosweg gaat langere tijd heel geleidelijk omhoog en in de bosrand staan al regelmatig bankjes zoals we de hele dag tegen gaan komen. Links hebben we het bos, maar rechts kunnen we onder het lopen voortdurend uitkijken over het mooie langgerekte dal waar de Rappbode doorheen kronkelt.
De enkele zijwegen naar links blijven we negeren en komen dan bij het punt waar de Rappbode beek in het stuwmeer Rappbodevorsperre uitkomt. We zijn dan bij het eerste stuwmeer die we nu een kilometer gaan volgen. Soms zijn er wat stukjes bos maar regelmatig ook open plekken waar we een schitterend uitzicht hebben over het water. En dat wordt steeds mooier omdat we steeds meer aan hoogte winnen.
Uiteindelijk buigt de weg haaks naar links, daar komt van links de Allerbach in het stuwmeer uit via een smal maar diep dal waar we omheen moeten. We volgen de weg naar links boven de Allerbach langs en blijven op de volgende splitsing rechtdoor gaan.
We komen uit bij een knooppunt van boswegen waarop we rechts omlaag aanhouden en dan weer rechts naar de brug over de Allerbach. Deze brug steken we over en op een bordje aan de overzijde lezen we dat dit de Weisse Brücke is.
Hier gaan we de brede weg schuin rechts/rechtdoor omhoog op, dit is volgens een routebord de aanlooproute naar de Harzer Hexenstieg. Er volgt een lange geleidelijke klim met vooral rechts steeds meer mooie vergezichten over het berglandschap.
We blijven de weg aanhouden tot we op het hoogste punt bij een T-splitsing aankomen, daar sluiten we aan bij de Hexenstieg. (Net voor deze splitsing is nog een Y-splitsing waarop we links aanhouden, achteraf had rechtsaf ook gekund als een kleine afkorting).
De Harzer Hexenstieg is een ruim 100Km lange afstand wandelroute van west naar oost over het Harzplateau die we de komende weken nog regelmatig tegen gaan komen en er ook meerdere stukken van gaan lopen met onze rondwandelingen door de Harz.
Hier gaat het rechtsaf verder, weer omhoog maar minder steil dan zojuist. Het landschap is hier prachtig, alleen jammer van de vele dode naaldbomen in de percelen waar de Letterzetter kever heeft huisgehouden.
Na een stukje gaat de weg weer dalen en met een bocht naar rechts. Op onze Kompass wandelkaart wordt dit aangegeven als een uitzichtpunt en het is er inderdaad mooi zo hoog boven het dal waarin de Rappbode stroomt. Ook al zien we vanaf hier het water niet.
We blijven nu heel lang de Hexenstieg aanhouden en volgen bij de splitsing in de eerste bocht de weg naar rechts omlaag. Vanaf hier blijven we geleidelijk afdalen langs de berghelling tot we bij de stuwdam Rappbodevorsperre aankomen die we even daarvoor vanaf het pad al kunnen zien.
Terwijl we de eerste zware buien van vandaag aan zien komen steken we de dam over naar een informatiepunt aan de overzijde. Even overwegen we de regenkleding aan te trekken, maar het zijn hele korte lokale buitjes vandaag en deze lijkt net aan ons voor voorbij te trekken. Een paar minuten later komt de zon weer vrolijk te voorschijn.
Aan de overzijde slaan we rechtsaf en lopen het donkere bos in. De weg gaat verderop naar links, daarna moeten we uitzien naar een smaller pad naar rechts bij een schuilhut. Die vinden we dan ook, een Schutzhütte met routebordjes waarop de Hexenstieg naar rechts is aangegeven.
Het smalle paadje gaat omhoog en even later staan we weer hoog boven het stuwmeer. Daar is rechts ook een bankje met uitzicht over het groene water op een heel leuk plekje.
We blijven het paadje volgen dat daarna doorgaat tot een volgend uitzichtpunt, een uitstekende rotspunt van waaraf het water nog beter te zien is. We kijken er recht in het zijdal van de Allerbach.
Net voor deze rotspunt gaat het paadje scherp links omlaag langs de berghelling richting de Burgruïne Trageburg. We dalen af in een diepe kloof en volgen het pad naar rechts er omheen. Daarna gaat het pad verder als karrenspoor.
Nadat we dit karrenspoor een tijdlang hebben gevolgd gaat het weer iets omhoog tot aan een T-splitsing met aan de overzijde rechts een schuilhut. Voor de schuilhut langs naar rechts brengt ons enkele meters verderop bij een uitzichtpunt met twee bankjes en, rechts daarvan, een smal paadje naar een uitstekende rots. Op die rotspunt heeft ooit de Trageburg gestaan. Langs het pad staat een informatiebord over deze Trageburg.
Het is droog, dit plekje is fantastisch, dus wordt dit gelijk maar ons lunchplekje. Net als voor enkele Duitsers die ons even later vergezellen. Bij het openen van een blikje makreel voor op de broodjes gaat het mis, het blikje gaat niet open en het ringetje breekt af. Voor ik mijn Zwitsers zakmes uit de rugzak heb gehaald worden er al drie andere messen aangeboden om ons te helpen. Behulpzame mensen die Duitsers in de Harz, maar ze zijn allemaal bewapend!
Als we er aan toe zijn om weer verder te trekken wordt het echt leuk, het vervolg van de route is een smal paadje links omlaag vanaf de bankjes. Kronkelend langs de steile rotsen boven het stuwmeer gaat het wat op en neer via dit smalle maar prima te belopen paadje.
Het paadje komt vanzelf weer uit op een brede bosweg, daar volgen we de markeringen van de Hexenstieg naar rechts richting de Hasselvorsperre. Nog 3,2Km tot aan deze Talsperre.
In een bocht naar links is er weer een afsplitsing naar rechts die we negeren, daarna lopen we een prachtig gebied in waar echter veel naaldbomen onlangs hun naalden hebben laten vallen. We lopen over een tapijt van dennennaalden verder.
Er volgt een lang gedeelte rechtdoor met een afwisseling van bossen en open gedeelten zonder dat we veel hoogtemeters hoeven te maken.
De berghelling links is de Duhnenkopf en rechts van ons de toppen van de Mühlberg. Echte zijwegen of paden komen we een tijdlang niet meer tegen, alleen wat vage karrensporen en paadjes die we negeren.
Uiteindelijk komen we bij een kruising uit van brede boswegen met recht voor ons uitzicht in een dal met in de verte de heuvels. Ook hier steken we recht over en volgen langere tijd een nagenoeg kaarsrechte bosweg. Hier zijn alle bossen onlangs gekapt zodat het volledig open is naar alle zijden en we dus weer om ons heen kunnen kijken naar het glooiende landschap.
Aan het einde van deze weg komen we bij een T-splitsing met links om het hoekje een volgende schuilhut. Op deze splitsing slaan we linksaf, waarmee we de Hexenstieg verlaten, en na enkele meters gelijk weer rechtsaf.
Dit is een smaller pad dat daarna door een ontzettend mooie stukje natuur met lage begroeiing loopt. Het kan er hier en daar soms wat drassig zijn, maar over het algemeen is het pad goed begaanbaar. Even later zien we rechts al het water van de Hasselvorsperre.
Het paadje komt precies voor de stuwdam uit die we daarna oversteken. Vanaf de dam is het dal links een schitterend plaatje, en aan de overzijde rechts is een picknickplaats met informatieborden over de geschiedenis van deze Talsperre. We willen wel even pauzeren, maar de bankjes zijn bezet en afstand houden is de regel tijdens Corona tijd. We stellen onze pauze dan ook even uit, er komen dadelijk nog genoeg andere bankjes.
We gaan rechtsaf en volgen daarmee het stuwmeer in oostelijke richting en blijven deze weg aanhouden als het verderop naar rechts gaat en we daarmee de waterkant blijven volgen.
Veel zijwegen zijn er ook hier niet en we kunnen ze allemaal negeren omdat we deze weg de hele 3Km blijven aanhouden tot aan het Murmelbachtal aan de rand van Hasselfelde. Tot aan dit dal blijven we de hele lengte van het stuwmeer volgen en daarna het prachtige dal waarin de Hassel stroomt die het stuwmeer van water voorziet.
Regelmatig loopt de weg dicht langs de oever en krijgen we mooie doorkijkjes over het water, vaak ook met zitbankjes op de mooiste plekjes, maar ook regelmatig gaat het pad verder bij het water vandaan en lopen we door dichte bossen.
In het laatste deel buigt de weg naar links en zijn we voorbij het stuwmeer. Het dal daar rechts is een ontzettend mooi nat natuurgebied waar de Hassel stroomt. In een lange bocht naar rechts zien we in de verte al een schuilhut staan, daar ligt een kruising waar we van richting gaan veranderen.
Achter de kruising ligt de Wanderparkplatz Hasselfelde am Hütteberg. Hier gaan we alsnog even pauzeren nadat we bij de dam geen vrije plaats meer hadden, en dat doen we niet in de hut maar buiten op een groot rotsblok want het uitzicht is er erg mooi.
Voor het vervolg van de rondwandeling moeten we op de kruising rechtsaf en dan de brug over de Hassel oversteken. Verderop is er dan weer een splitsing met een route informatiebord waarop we nog eens rechtsaf slaan richting Trautenstein en Paradieskopf over de met een rode vierkant gemarkeerde lokale route.
Er volgt nog een afslag naar rechts die we negeren, we blijven op de brede weg weer omhoog doorstappen. Iets verderop is er rechts een parkeerplaats en uitzichtpunt met de laatste mogelijkheid om nog even over de Hasselvorsperre uit te kijken.
Terwijl we er staan te kijken letten we niet goed op, van achteren komt er een muur van regen op ons af. En deze gaat niet net bij ons langs! Voor we het in de gaten hebben zitten we al midden in de wolkbreuk. Snel nog de regenjassen aan, de hoezen over de rugzakken, maar voor de regenbroeken is het al veel te laat. Onder het kleine dakje van een informatiebord kunnen we nog net met onze hoofden wat beschutting vinden, maar als het een kwartier later weer droog wordt zijn wel compleet doorweekt.
Als we daarna weer doorlopen komt een oudere man op een fiets ons tegemoet rijden, en hij is nog helemaal droog! Een stukje verderop waar rechts het bos weer begint vinden we de oplossing, daar staat een schuilhut die de fietser gebruikt moet hebben. Die hebben wij volledig gemist...
We blijven deze weg met eerst nog een mooi vrij uitzicht over de glooiende hellingen langere tijd aanhouden, de bui is verder getrokken en de zon schijnt weer op de akkers om ons heen. Het gaat steeds geleidelijk omhoog, dan langs de schuilhut rechts in de bosrand, en daarna het bos in. Vooraan in het bos bij de Y-splitsing houden we links/rechtdoor aan. Het was tot hier nog steeds een goed onderhouden sintelweg, gezien de stortbui van zojuist een gelukje, maar na deze splitsing wordt het een modderige zandweg.
In het dichte bos is er nog eens een afsplitsing naar rechts die we negeren, en weer een eindje verder is er een splitsing met een weg naar links. Deze moeten we nu linksaf hebben.
Hier zijn boswerkers druk bezig met hun zware machines en vrachtwagens die de weg volledig blokkeren. Maar als ze ons zien lopen wordt er gelijk ruimte gemaakt zodat we kunnen passeren, heel netjes, maar dit is ook een zandpad en met al dat werk nu even een gigantische modderpoel.
De weg gaat licht omlaag tot vlak achter de bosrand. Daar gaat het pad naar rechts en volgen we de loop van de bosrand tot we weer een zandweg naar links vinden met om de hoek een bankje en parkeerplaatsje. Hier slaan we linksaf en lopen de kaarsrechte weg omlaag tussen de velden door.
Het is weer bijzonder mooi om ons heen nu we nog hoog over de bergrug lopen, en als we nog iets verder zijn doorgestapt krijgen we rechts zelfs uitzicht op de Brocken!
Deze 1142m hoge Brocken is de hoogste top van het Harz gebergte en heel herkenbaar door de duidelijk aanwezige toren bovenop de top. Die top van deze aantrekkelijke berg beklimmen hebben we voor later deze vakantie nog op het programma staan.
We lopen het pad helemaal uit tot we bij een asfaltweggetje over de bergkam komen. Op het asfalt gaat het rechtsaf en daarna op een Y-splitsing gelijk nog eens rechts aanhoudend beginnen we aan de afdaling richting Trautenstein.
Even houden we nog het mooie zicht op de Brocken met links daarvan de Königsberg en rechts de Zeterklippen, daarna gaat het afdalen het bos in met rechts de beboste hellingen van de Mühlberg.
Het asfalt wordt weer een halfverharde ondergrond, soms zelfs even een zandpad. Bijna beneden is er nog een splitsing, maar we blijven er rechtdoor afdalen tot helemaal onderin het dal waar we de brug over de Rappbode weer terugzien.
Links voor de brug staat een wit gebouw, daar moeten we nu linksaf om het gebouw heen en langs de bosrand in de richting Trautenstein.
Verderop loopt het pad het bos in en komen we bij een Y-splitsing waarop we rechtdoor op het onderste pad aanhouden. Na het gedeelte door het bos lopen we onderin het fraaie Rappbode dal en wordt het een graspad die we nu alsmaar kunnen blijven volgen.
Bijna terug in Trautenstein is er links in de bergwand nog een ingang tot een oude zilvermijn uit de 11e eeuw met erbij een informatiebord over deze Herzog Ludwig mijn. Het pad daar naar links kunnen we weer negeren en het laatste stukje rechtdoor nog afleggen tot we achter het Trautenstein dorpshuis uitkomen met daarvoor de parkeerplaats.
We kijken terug op weer een heerlijke wandeldag in de Harz waarbij we met de routeplanning gerekend hadden op de vele schuilhutten onderweg gezien de kans op hevige buien. Het heeft niet mogen baten, we zijn alsnog overvallen door een hoosbui, maar ondanks dat hebben we genoten van de prachtige natuur rond de stuwmeren van Hasselfelde.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.