Lienen - Barfusspark - Waterval - Brüggeliet Quelle - Felsen Quelle - Westerbecker Berg - Kalksteen groeve - Liener Berg - Jausenstation Malepartus - Lienen
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: Mei 2019 - Janny en Bert S. Ter Apel)
Ook dicht bij huis kun je nog wel eens verrast worden, voor ons was dat het geval met deze wandeling rond Lienen. Op papier was er weliswaar al een mooie rondwandeling vastgelegd, en natuurlijk hadden we op de kaart het 'Barfusspark' (Blote-voeten-park) wel gezien, maar hoe groots dit is daar hadden we nog geen idee van. Alleen dit park is al een bezoek waard, er zijn routes van een half uur tot een uur uitgezet om je voeten te verwennen.
Onze wandeltocht gaat over onverharde boswegen en paden, alleen rond Lienen is er wat asfalt. De route gaat deels door de natuurschoon van glooiende velden onderlangs de bergrug, terug dan boven over de berg met vooral bos en regelmatig heerlijke uitzichtpunten. Afsluiten doen we bij een prachtig gelegen Jausenstation, waar we door het personeel in Dirndl of Lederhose worden bediend.
Maar eerst zullen we natuurlijk Lienen moeten zien te vinden, een stadje niet ver van Osnabrück, op ongeveer drie kwartier rijden van Oldenzaal. Via de A30 kunnen we afslag 12 Lengerich/Tecklenburg nemen en daarna de weg volgen richting Lengerich of Bad Iburg. Voor we Bad Iburg bereiken wordt Lienen dan aangegeven.
Bij het inrijden van Lienen wordt de 'parkeerplaats Barfusspark' aangegeven, een ruime parkeerplaats aan de Holperdorper Strasse pal achter het centrum. Elders in de omgeving parkeren kan ook, overal wordt het Barfusspark goed aangeduid. De ingang van dit park is waar we vandaag onze wandeling gaan beginnen.
Om bij het park te komen kunnen we aan de achterzijde de parkeerplaats verlaten en daar de borden volgen, of terug naar de hoofdweg lopen en daar rechtsaf naar het centrum.
Wij kiezen voor het laatste daar we zo nog een stukje Lienen te zien krijgen en tevens langs de VVV kunnen voor wat meer informatie over de streek. (Haus des Gastes, Diekesdamm 1).
Net voor de grote splitsing waar we op aflopen gaat een weg rechtsaf bij een richtingaanwijzer 'Haus des Gastes', maar vanaf daar de borden Barfusspark volgen kan ook. De achterzijde van de VVV ligt namelijk tegenover de ingang van het park.
Eerst lezen we natuurlijk de informatie bij de ingang over het park, en daar worden we behoorlijk mee verrast. Blote-voeten-baden kennnen we wel uit Duitsland en Oostenrijk, zelfs blote-voeten-paden hebben we al wel gezien, maar hier gaat het om een compleet blote-voeten-park met daarbij een lange wandelroute rond Lienen. Geheel op blote voeten af te leggen!
(Voor meer informatie over het park; //www.barfusspark-lienen.de)
De prikkeling van de voeten door over verschillende ondergronden te lopen, zowel nat als droog, is een aangename ervaring. Wie dit nog niet kent kan ik het alleen maar aanbevelen het eerste deel van de route tot aan de eerste rotonde op blote voeten af te leggen. Wie weet smaakt dit naar meer en kom je hier nog eens terug om de hele uitgezette blote-voeten-route te gaan doen.
Berg je wandelschoenen niet op in de kluisjes bij de ingang, vanaf de genoemde rotonde zul je de schoenen weer hard nodig hebben. Tot die tijd kun je de veters van beide schoenen samenknopen om ze dan comfortabel om de nek, schouder of over de rugzak te hangen.
We beginnen nu echt aan onze rondwandeling door het park in te lopen en daar links aan te houden naar de waterbakken en vijvers. Dan iets naar rechts naar het deel met de zandbakken. (Ook heerlijk lopen op blote voeten).
Richtingbordjes in de vorm van voetzolen zijn daarna onze gids langs het kleine beekje de Liene. Als het warmer is gaat het zelfs met de blote voeten door het beekje wadend verder, tot we het park aan de achterzijde verlaten.
We lopen dan rechtdoor tot de weg eindigt bij een splitsing, daar gaan we dan linksaf en volgen er de brede bosweg of parallel daarvan het mooi aangelegde Barfusspfad.
Ook bij de volgende splitsing blijven we rechtdoor het blote-voeten-pad volgen, dit tot we Lienen verlaten en het speciale wandelpad bij een bosje naar rechts buigt richting een rotonde.
(Wandelaars die de schoenen aan hebben gehouden gaan hier nog enkele meters rechtdoor naar een asfaltweg en dan rechtsaf naar de rotonde).
Nu verlaten we het blote-voeten gedeelte van de tocht en mogen de wandelschoenen weer aan. Daarna steken we deze rotonde recht over en gaan er het als doodlopende weg aangegeven asfaltweggetje in.
Verderop steken we de spoorweg over, deze als Museumsbahn op de kaart vermelde rails zien er niet uit alsof er onlangs iets heeft gereden, daarna vervolgen we de weg die in het laatste deel licht stijgend het bos in gaat.
Het loopt dan dood tegen de omheining van een woning aan, waar we alleen nog linksaf over een dam verder kunnen. Deze dam gaat over een smalle kloof met daar onder een kleine waterval. Zelfs het pad heeft de naam 'Zum Wasserfall' gekregen.
Vanaf hier volgen we de lokale route 'A10' over de dam, ook route 't' gaat deze kant op. Eerst is het nog een brede zandweg tot voorbij de vijvers rechts, nog een laatste huis links, dan wordt het een bospaadje en lopen we het bos in.
De '10' en 't' kunnen we alsmaar blijven aanhouden door een prachtig stukje natuurschoon, waarna het pad achter een hertenkamp langsloopt en we weer een splitsing zien.
De '10' gaat er rechtdoor om daarna rechts van een blokhut langs op een omheining af te lopen. We volgen daar de 'wand van gaas' dat de tuin van een mooi gelegen huis afschermt, en dalen dan af tot we het bos weer verlaten.
We staan dan weer op een zandweg en gaan rechts, nu voor de woning langs tot aan de volgende T-splitsing.
Op de splitsing slaan we nogmaals rechtsaf en lopen er omhoog het bos in. Weer langs de hoge omheining om de grote tuin.
De zijwegen en paden laten we voor wat ze zijn en we blijven de brede bosweg aanhouden. Verderop met een bocht naar links en licht stijgend, daarna met een hele lange boog naar rechts. Alsof we door een kloof lopen.
Dan wordt de weg weer recht en komen we langs een T-splitsing. Even is er wat verwarring als de A10 zowel rechtdoor als naar links loopt, maar we zien ook de 't' links omhoog gaan en dan moet het de juiste weg zijn.
Linksaf dus, even nog wat kronkelend, daarna alleen nog maar rechtdoor omhoog. Een lange stevige klim tot bijna bovenop de bergrug. De eerste keer dat wij dit liepen moesten we het eerste pad links negeren en nog een stukje verder klimmen, bij het tweede bezoek konden we niet verder omhoog en zijn daar het eerste pad naar links gaan volgen.
De weg is hier verlegd omdat een grote steengroeve er achter verder is uitgebouwd waardoor het verderop niet meer toegankelijk is. Borden waarschuwen dat er met explosieven wordt gewerkt.
Het diepe pad dat we nu volgen gaat wat op en neer en buigt dan naar rechts.
Daarna volgt een korte maar steile afdaling tot aan een splitsing met een bosweg links. Daar gaan we dan linksaf die pad op.
Deze bosweg door een prachtig dal lopen we nu omlaag, daarbij passeren we de volgende weg naar rechts en gaan rechtdoor steeds dieper het bos in en alsmaar verder dalend. Dit is nog steeds route A10.
Met een grote lus loopt de weg naar links, daarna volgt een recht gedeelte en moeten we links van de weg gaan kijken. Daar moeten we zo dadelijk de Brüggeliet Quelle tegenkomen.
Deze Quelle wordt goed aangegeven, er staan keurige bordjes bij en een bankje, net boven het 'gat in de grond' waar het water naar boven borrelt.
Een prima plek om de broodjes te voorschijn te halen, dus bezetten we het bankje voor een half uurtje en verwonderen ons hoe het heldere drinkbare water hier zo maar uit de grond komt en het begin van een beek vormt.
Deze bron ligt al bijna aan de voet van de berg, zodat we na de lunch nog slechts een klein stukje hoeven af te dalen door het bos. Er komt nog een weg scherp van links bij die we passeren, dan zien we weer open velden voor ons.
Daar loopt de weg vlak terwijl we de eerste weilanden rechts van ons houden. Wanneer de weg een bocht naar links maakt, staan er in de bocht weer routepaaltjes.
Route A10 gaat er rechtdoor, maar aan de bosrand gaat ook een smal paadje rechtsaf. Deze gaan we nu kiezen waarmee we overstappen op de routes A11 en A5.
Al na enkele meters op dit paadje moet de camera weer te voorschijn komen, de uitzichten naar links zijn hier schitterend.
Dat mooie uitzicht houden we ook (let ook eens op die enorme solitaire kastanje) tot het weer het bos in gaat en het pad naar links buigt. Na enkele meters sluit het dan aan bij een brede zandweg achter een hek.
De A11 en A5 staan er weer keurig op het hek aangegeven, we moeten op de brede weg naar rechts. Een weg die we nu lang zullen gaan volgen.
Het golft prachtig door het landschap met alsmaar die mooie vergezichten op de omgeving en met hier en daar een woning of boerderij. Het volgende asfaltweggetje steken we recht over en blijven er rechtdoor gaan tot we bij een T-splitsing aankomen.
Op deze splitsing zijn de A11/5 wat onduidelijk, maar we moeten er links aanhouden. Daarna buigt het naar rechts om een bosje heen en komen we weer op asfalt.
Daar zijn de markeringen wel duidelijk en volgen we deze naar rechts richting Höster Esch 20-22. Bij de volgende weg dan weer linksaf naar Höster Esch 13.
We volgen deze halfverharde weg totdat we weer asfalt tegenkomen, en blijven daarna op het asfalt de A11/5 volgen en verderop bij de bosrand linksaf doorlopend tot bij een kruising met een voorrangsweg. Deze voorrangsweg gaat rechts naar een van de kalksteengroeven in de omgeving. Hier steken we recht over en lopen dan weer het bos in.
Nadat we links van ons een prachtige boerderij zijn gepasseerd, brengen de markeringen ons bij een splitsing met een volgend asfaltweggetje. Aan de andere zijde van deze weg ligt een open veld met daar weer achter een prachtige laan afgezet met een lange rij enorme kastanjes. Onder die kastanjebomen ligt een parkeerplaats en daar moeten we naar toe.
Op de splitsing kunnen we enkele meters naar links en dan gelijk om een boom heen weer rechts een graspad op bij een beekje.
Met een boog brengt dit pad ons onderlangs een prachtig Alm-achtig landschap naar de zandweg die als parkeerplaats dienst doet. Daar links staan ook verschillende informatieborden voor wie dat leuk vindt.
Op dit zandpad/karrenspoor gaan we rechtsaf en verlaten daarmee de A5. De A11 echter blijft ons de weg wijzen, en gaat op de splitsing bij de bosrand rechtdoor omhoog. Wij ook, rechts van het bankje op de splitsing langs.
Nu wordt het weer klimmen, waarbij het pad versmalt tot een bospad. Verderop rechts zien we de huisjes van een bungalowpark in het bos, en daar aan de rand van het park komen we bij de tweede Quelle van vandaag. De Felsen Quelle. Natuurlijk weer met een bankje, maar deze keer kunnen we niet eenvoudig bij het water komen.
We blijven het pad rechtdoor omhoog volgen en dat is af en toe een lekker pittig stukje. Voorbij het park wordt het dan weer vlakker en gaan we nog eens een bijzonder mooi stukje bos in.
Hier in het bos is er af en toe een splitsing of kruispunt, maar de route is gemakkelijk te volgen door ons op de A11 te blijven richten. Het kronkelt wel een beetje, maar gaat vooral alsmaar rechtdoor en omhoog.
Wanneer we dan boven op de bergrug aankomen, is dat bij een hoge mast met ervoor weer een parkeerplaats. En natuurlijk een informatiebord.
We zijn dan op een tracé van een oude bekende wandelroute aangekomen, de 'Lange Afstand Wandelroute' Hermannsweg. De Hermannsweg wordt aangegeven met een 'H', een markering die we nu lange tijd boven over de bergrug zullen gaan volgen.
We volgen vanaf de parkeerplaats de 'H' rechtsaf het bos in, maar ook de 11 blijft nog een tijdje mee oplopen.
De LAW's of GR's, (Grote Routepaden) zijn doorgaans zeer goed aangegeven en dat is ook nu het geval. We kunnen alle zijwegen negeren en ons volledig concentreren op de zwarte bordjes met de witte 'H'.
Dit tot we eindelijk het pad moeten verlaten en naar links worden gewezen. Dat doen we zo dadelijk ook, maar eerst kunnen we nog een klein stukje rechtdoor lopen om dan rechts een houten trap naar een uitzichtplatform te beklimmen. Dat laten we ons niet ontnemen want dit uitzicht naar het zuiden kan bij helder weer schitterend zijn.
Dan keren we terug naar de splitsing en pakken daar de Hermannsweg weer op. Het pad loopt dan precies naar de andere zijde van de bergrug, en wanneer we voor de steile helling dan rechtsaf de route vervolgen, komen we even later bij een schuilhut aan. De Alex-Schotte-Hütte. Voor deze hut ligt weer een uitzichtplatform, deze keer met fraaie vergezichten naar het noorden waar net veel koolzaadvelden in bloei komen. Altijd een geweldig mooi gezicht.
Vanaf de Hütte vervolgen we de tocht door de 'H' weer op te pakken. Het pad eindigt op een T-splitsing waar we linksaf slaan. We zijn hier weer op de brede weg over de bergrug die we ook eerder al volgden. Het stukje via de schuilhut met het uitzicht was niet meer dan een kleine omweg vanaf het hoofdpad.
Deze keer volgen we deze weg tot het eindigt bij een parkeerplaats met erachter een asfaltweg. Een flink stuk doorlopen, maar dat wordt beloond wanneer we vooraan op de parkeerplaats even een afsteker naar rechts kunnen maken om daar andermaal een houten trap te beklimmen naar een uitzichtplaats.
Hier krijgen we eindelijk eens een kijkje in een van de kalksteengroeves waar we de hele dag al omheen lopen. De put zelf is enorm en zeer indrukwekkend om te zien. Helaas kwam dat een beetje teleurstellend uit de camera, zodat je dat toch zelf maar eens moet gaan bekijken.
We klimmen weer van de trap omlaag en steken daarna de parkeerplaats over naar de asfaltweg. Daar kunnen we schuin naar rechts oversteken, weer een wandelpad het bos in.
Even een stukje dicht bos, daarna is er links weer een mooi doorkijkje. Het pad sluit verderop weer op asfalt aan, we gaan daar op het asfalt enkele meters naar links en daarna gelijk weer rechtsaf.
Opnieuw een bospaadje omhoog en daarna links houdend richting een leegstaand huis. Links volgt na de bocht nog eens een open veld met prachtig uitzicht op een camping tegen de berghelling.
Nog even doorstappen brengt ons dan bij een kruispunt van meerdere brede boswegen na een korte afdaling. De 'H' gaat daar rechtsaf omlaag en loopt dan via het Jausenstation Malepartus verder.
Daar komen wij later ook nog langs, dus wie al moe is zou hier de route kunnen bekorten en de Hermannsweg naar deze Hütte kunnen gaan volgen.
Zelf hadden we bedacht nog over de 225m hoge Liener Berg te gaan voor we de Hütte op gaan zoeken. Dat doen we door op de kruising rechtdoor te gaan, eigenlijk een beetje naar links overstekend, en daar de lokale route A9 te gaan volgen.
Dat betekent wel even weer pittig klimmen, maar slechts over een kort stukje. Hier boven op de bergrug is het dicht begroeid met bossen, maar met bosonderhoud worden regelmatig hele percelen gekapt. Dat zijn de plekken waar we dan nog eens van de mooie uitzichten kunnen genieten terwijl we na een laatste klim eerst weer aan het afdalen beginnen.
Daar komen we dan ook weer bij een kruising waar we rechtsaf slaan. Iets verderop gaan we nogmaals scherp rechtsaf bij het bordje 'Steinener Treppe'. (Let op, hier lopen twee sporen naar rechts parallel aan elkaar. We moeten daar de bovenste weg hebben).
We zien dan dat we weer op de Hermannsweg lopen, deze keer het tracé vanaf de Hütte komend waar wij nu naar toe willen. GR-routes zijn altijd in twee richtingen gemarkeerd, zodat we nu de 'H' in tegengestelde richting kunnen gaan oppakken.
Even gaat het weer licht omhoog, dan volgt een recht en vlakker gedeelte tot we weer op een brede bosweg komen. De 'H' wijst ons naar rechts en na enkele meters op de Y-splitsing gelijk weer links omlaag.
We hebben dan het Jausenstation bijna bereikt, deze is daar tussen de bomen door al te zien. Bij de Hütte gaan we nog een trap omhoog en komen dan uit op een verrassend groot en druk bezet terras waar de bediening rondloopt in Dirndl of Lederhose. Een schitterende locatie, boven op de berg met een geweldig mooi uitzicht.
Het is ons bekend dat er in Nederland maar een echte Berghütte bestaat, te vinden in Limburg, en natuurlijk zijn er in Duitsland in de zuidelijke berggebieden veel meer. Maar deze, zo dicht bij de Nederlandse grens, is voor ons een complete verrassing. We nemen dan ook rustig de tijd om eens lekker te genieten van het voorjaarszonnetje, dat kan nu want het is nog maar een klein stukje terug naar de wagen.
Helaas wordt het al veel te snel weer tijd om verder te trekken, maar we hebben straks ook nog een uurtje rijden voor de boeg.
Terug gaan we door vanaf de trap omhoog het terras over te steken en daar dan het pad gelijk achter de Bierstube links omlaag te volgen. (Rechts gaat het omhoog naar een parkeerplaats).
Het pad blijven we alsmaar volgen, een mooie afdaling door het bos, tot deze bij de bosrand op een asfaltweg aansluit.
Daar stappen we rechtdoor het asfalt op en zien we rechts voor ons al de eerste huizen van Lienen terug.
We lopen de weg helemaal af tot deze tegen een schuur aanloopt bij een T-splitsing. Nu volgen we het knikje naar rechts en gelijk weer links, daarna is er weer een recht gedeelte door een prachtig landschap tot we net voor Lienen het oude spoorlijntje weer oversteken.
Voorbij het spoor gaat de weg met een bocht naar rechts langs een boerderij, daarna eindigt het op een splitsing met een bredere hoofdweg. Op de hoofdweg gaan we nog eens links en zien dan verderop aan de rechterzijde de parkeerplaats terug waar we onze wagen terugzien.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.