Straniger Alm - Kordin Alm - (Ringmauer) - Schulterkofel - Hochwipfel - Straniger Alm
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
Kärnten is overal mooi, maar deze komt op mijn lijstje favorieten. De autorit naar de Straniger Alm is al geweldig. Dan een prachtige rondwandeling, gelijk al boven de boomgrens over smalle paden met een uniek uitzicht. Onderweg langs een prachtig stukje Kärnten waar Edelweiss groeit en verder over een heerlijk pad langs een berghelling tot op de top van de Hochwipfel. Gedurende de hele route is het uitzicht indrukwekkend.
We starten later dan voorzien van de camping. Als we weg willen realiseert één van de dochters zich dat ze haar mobiel kwijt is. Ze moet het gisteren in de trein naar Villach zijn verloren. Dat moet dus eerst worden geregeld.
Na enig oponthoud zeggen vader en zoon Stolk van camping Reisach; 'Gaan jullie nu maar wandelen, wij kennen wel iemand bij de spoorwegen en regelen het wel'. De service is er weer eens geweldig zodat we toch van start kunnen.
Vanuit Reisach rijden we naar het dorpje Stranig aan de voet van de bergketen op de grens van Italië en Oostenrijk. In Stranig op de driesprong gaan we rechts en kort erna linksaf waar het asfalt overgaat in een sintelpad. De Straniger Alm staat er aangegeven.
We kennen de route en weten dat we weldra rechtsaf het bos ingaan, om dan met veel haarspeldbochten naar 1500m hoogte te klimmen via deze altijd fantastische route. Verkeer komen we, zoals meestal, niet tegen. Zolang je maar 's morgens naar boven gaat en in de middag omlaag, is de kans op tegenliggers zeer klein. Gelukkig maar; lang niet overal is passeren mogelijk. Na ruim een half uur in de eerste versnelling omhoog, komen we aan op de Alm.
Vanaf dit punt heb ik al een aantal routes beschreven (Straniger Alm, Findenig Kofel), maar vandaag willen we iets verderop starten. We rijden deze mooie boerderij voorbij en gaan op de volgende T-splitsing linksaf. Daarna weer linksaf in een bocht naar rechts waar links onze route omlaaggaat richting de Kleine Kordin Alm. (Geel ingetekend tussen 'P' Straniger Alm en Kordin Alm)
We passeren het hek over de weg, het teken dat we nu op de Kordin Alm zijn aangekomen, en rijden door tot de weg heel breed wordt in een scherpe bocht naar rechts. Daar is voldoende ruimte om de auto te parkeren.
Vanaf de parkeerplaats lopen we een 30m terug naar waar we net langs een paal met gele routebordjes kwamen. Het eerste deel volgen we de altijd mooie 403 Kärnischer Höhenweg, die er linksaf staat aangegeven.
(De brede weg nog iets verder oplopen kan ook, maar dan zul je daarna rechts omhoog moeten om de 403 op te pakken. Verderop daalt deze sintelweg omlaag naar de Kordin Alm, waar we juist bovenlangs willen. (Foto))
Via het smalle pad over de alpenwei komen we even later inderdaad boven de boerderij langs en lopen we dit opvallend rood gekleurde pad verder omhoog naar de Italiaanse grens. Af en toe komen we over rotsachtige stukken, hier en daar een klein watertje en gelijk al een mooi uitzicht.
Links is heel mooi de loodrechte rotswand te zien van de Schulterkofel, de mooie wand die we ook vanaf onze camping in Reisach altijd rood zien kleuren in de ondergaande zon. Links daarvan is ook ons doel voor vandaag de top van de Hochwipfel zichtbaar.
Deze lijkt nu nog lager, dan de Schulterkofel, maar dat vertekend daar de Hochwipfel van hier verder van ons af staat. We zullen vandaag nog helemaal om deze twee bergen heen lopen.
We komen uit bij een afrastering met daarin een hekje. (Foto boven) Dit is de grens met Italië. Ook hier blijven we de 403 met rood-wit-rood merktekens volgen, voor de grens linksaf langs de omheining. Tot hier ging het alleen geleidelijk omhoog en dat blijft ook nog even zo.
Het gaat soms even een stukje van de grens vandaan, dan er weer vlak aan langs, tot we op een splitsing komen. De route 403 wordt er rechtsaf aangegeven, waarbij via houten opstapjes over de afrastering de grens nu wordt overgestoken.
Nog steeds langzaam stijgend zien we nu een prachtig plaatje rechts van ons. Onder in dit fraaie dal ligt de Italiaanse Grosse Kordin Alm, waar we al eens langs zijn gekomen met de route 'Straniger Alm'.
Al snel staan we weer op een splitsing waar veel merktekens zijn aangebracht op een rots met ondermeer een duidelijk bord wat de richting van de Hochwipfel aanduidt. (Foto)
Hier verlaten we de 403 en gaan er linksaf de 419 volgen. (Wie terug de langere optie gaat lopen, komt later hier via de 403 van rechts terug)
Al snel lopen we nu deels over, door en langs een stroompje, steeds steiler omhoog. Het uitzicht is naar alle zijden bij iedere stap indrukwekkender, en verschillende bijzondere rotsformaties vullen het plaatje verder in.
Nu wordt het klauteren geblazen. Met veel haarspeldbochten, soms op en over flinke stenen stappend wandelen we steeds meer richting een opvallend hoge uitstekende rots. Vanuit de verte zien we twee poppetjes er bovenop staan, en we vragen ons af hoe die er opgeklommen zijn. Het ziet er heel steil uit.
Pas later wordt zichtbaar dat deze rots aan de achterzijde veel vlakker loopt en we dus voorbij deze steen lopend er daarna gemakkelijk op kunnen. Laat vertrokken lijkt het ons een ideale plek om de meegebrachte broodjes tot ons te nemen. En dan krijgen we de grootste verrassing van deze vakantie...........
EDELWEISS...! Hier groeit Edelweiss!
Als we op de rots gaan zitten in het gras, ziet Janny een bloemetje en realiseert zich dat ze naar Edelweiss zit te kijken. Vier man in rep en roer, rondlopend, roepend naar elkaar, op de knieën en veel foto's makend. De broodjes zijn even vergeten.
Altijd gedacht dat er in Kärnten geen Edelweiss zou zijn. Dus zijn we zeer verrast.
(Bij de VVV vertellen ze ons later dat dit inderdaad een uniek Edelweissplekje is, maar van een zeer ervaren Gailtal bezoeker kreeg ik een email dat dit niet juist is. Edelweiss is op meerdere plekken te vinden tussen Nassfeld en de Plöckenpass. Dank je Arjen, we zullen nóg beter om ons heen kijken)
Uiteindelijk genieten we dan alsnog van de broodjes, die in deze omgeving nog lekkerder smaken dan anders. Tot we worden opgeschrikt door een luid gekrijs rechts van de rots. Mürmeltiere; Twee van deze grote marmotten staan rechtop boven hun hol vlak onder onze zitplaats. Weer snel het fototoestel, foto's gemaakt en als ik dan snel de telelens wil pakken voor wat betere beelden, zijn ze opgeschrikt door het blaffen van Reni en verdwenen. Weer geen close-up! Alleen de inzetfoto's van hieronder moet je het mee doen.
Na de wat langere lunchpauze dan gebruikelijk, vervolgen we het pad omhoog. Flink stijgend gaat het nu richting een Sattel tussen de 2091m hoge Schulterkofel en de Ringmauer. Meer rotsblokken en soms heel smal, (foto onder) maken we nu veel hoogtemeters langs deze mooie berghelling tot we weer op een groene alpenweide aankomen.
Het pad buigt nu af naar links en het wordt weer minder steil zodat we al snel op de Sattel aankomen bij een T-splitsing. De 419 eindigt hier bij wandelpad 417.
Weer mooie nieuwe uitzichten. Aan de andere kant van de Sattel zien we onder ons nu de Rattendorfer Alm met daaromheen de geweldige toppen van de Zweikofel en de imposante Trogkofel.
We gaan links de 417 op, een pad vol rotsblokken. Maar al snel gaat het over in een heel mooi golvend pad over de rug van de Schulterkofel die aan de voorzijde zo mooi was. Links nu de prachtig groen golvende hellingen van Schulterkofel en Hochwipfel (foto onder), rechts voortdurend het gigantische uitzicht in het dal onder ons.
Echt een pad om lekker op te schieten. Mooi langs de flank van de bergen. Op enkele plekken moet er twee meter worden geklommen, of moeizaam een uitstekende rots worden gepasseerd, (foto rechts) maar verder alleen maar langzaam stijgend omhoog op een goed geëffend pad.
Zo gaat het verder onderlangs de top waar we naar toe willen. Zelfs tot ver voorbij de top. (Op de wandelkaart staat ook een eerdere afslag linksaf, maar hier in het echt leek het ons geen goed plan deze te nemen zonder parachute in de buurt).
De afslag naar links is duidelijk zichtbaar en goed aangegeven. Het loopt in dezelfde richting verder, maar nu wel weer steil. Er moeten opnieuw nog wat hoogtemeters worden gemaakt om op de top te komen.
We stijgen nu naar de Sattel tussen de Hochwipfel en de Kirchbacher Wipfel omhoog. Ook nu blijft het uitzicht fantastisch, en éénmaal op de Sattel komt daar dan ook nog eens het vergezicht in het Gailtal bij.
Op deze Sattel gaat het dan nogmaals linksaf (foto) over de kam en daarna de laatste steile klim tot aan het Topkruis.
Vooral het laatste deel tot aan het topje is moeizaam. Een duidelijk pad is er niet, dus is het een kwestie van op eigen inzicht een weg omhoog zoeken. Zoveel mogelijk stenen en graspollen gebruikend om de opstap te vergemakkelijken.
En dan zijn we boven. De eigenlijke top is afgeschermd voor schapen en koeien, zodat we nog een laatste afrastering over stappen voor we bij het Topkruis staan. Eerst maar even uitblazen van die laatste klim, en daarna van het uitzicht genieten vanaf deze 2185m hoge bergtop.
En dat uitzicht mag er zijn! Lekker ver Italië inkijken, het Gailtal aan de andere zijde, en dan nog de Kordin- en Rattendorfer Almen daar tussenin. Om stil van te worden.
Voor de verzamelaar is er weer een 'Stempelstelle' te vinden, die wij natuurlijk graag gebruiken. Ook hier weer met een uitgedroogd stempelkussen, maar dat hadden we zelf wel weer bij ons. Deze keer heeft Ingrid in het Gipfelbuch nu eens niet in het Nederlands, maar in het Duits geschreven.
Net voor we weer willen vertrekken, komt er nog een Duits echtpaar op de top aan. De man slaat aan het fotograferen, maar niet de bergen.
De twee zijn helemaal enthousiast over ons hondje Reni. Onze trouwe viervoeter wordt dan ook meermaals op de foto gezet en Reni laat de drukte rustig over zich heen komen.
Ze vertellen dat ze al jaren lang veel bergtoppen beklimmen, maar er nog nooit een hond zijn tegengekomen die dat ook deed. Nou, deze hond wel. En dat nu al voor het tiende jaar.
We lopen de terugweg via dezelfde route. Alternatieven zijn er hier niet. Alleen terug op het kruispunt 417/419, bij de Sattel na de Schulterkofel, kan een andere weg terug worden gekozen.
Op deze Sattel (foto rechts), zijn we van rechts omhooggeklommen. Door hier nu rechtdoor te gaan is de 417 verder te volgen rond om de Ringmauer, een bijzonder ogende berg.
Dit pad sluit aan de andere kant van de Ringmauer weer aan op de 403 Höhenweg waar je dan rechtsaf terugloopt naar de grensovergang waar we vanmorgen langs zijn gekomen.
Deze omweg van 3 Km heb ik als stippellijn op de kaart ingetekend. Er zijn via deze route geen noemenswaardige extra hoogtemeters af te leggen.
Door de late start van vanmorgen zien wij er van af en gaan weer de 419 omlaag tot aan de 403. Daarna weer rechts aanhouden, de grens over, en het prachtige pad omlaag naar het beginpunt waar onze wagen staat.
Natuurlijk maken we nog wel tijd vrij om op de terugweg nog even te stoppen bij de Straniger Alm. Die kennen we inmiddels zo goed, dat ik ruzie zou krijgen als ik er aan voorbij zou gaan.
Vanaf het terras zijn zowel de Schulterkofel als de Hochwipfel op de voorgrond zichtbaar. We kunnen vanaf hier dan ook met onze ogen nagenoeg de hele route van vandaag nalopen. Vermoeit maar trots kijken we op onze dag terug.
De zelfgemaakte Yoghurt met vruchten, de Apfelstrudel en alle overige lekkernijen op het menu zijn ons heel bekend, maar vandaag hebben we helaas slechts tijd voor een heerlijk fris pilsje wat er na een dergelijke wandeling best ingaat.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.