Vussem - Eiserfey - Birkenberg - Hermesberg - Pützberg - Weyer - Kakushöhle - Vollem - Lorbach - Galgennück Eifel-Blick - Bergheim - Rüttlenkniep - Vussem
De afstand van deze wandelroute is met een Curvimeter nagemeten op een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000.
Bij wandelroutes met een GPS-track is de afstand bepaald op basis van de GPS-log gegevens.
Alle gemeten afstanden zijn afgerond naar een halve kilometer.
Van deze rondwandeling is helaas nog geen Google Earth link beschikbaar.
Een Google map zal op een later moment alsnog worden toegevoegd
Van deze route is nog geen gps-track als download beschikbaar. Op een later moment zullen een .gpx en .kml in een zip-file worden toegevoegd.
Hebt jij deze route gelopen en wel een GPS-bestand beschikbaar, dan is deze zeer welkom als aanvulling op de site. (Email)
De weergegeven hoogtemeters (stijgen/dalen) zijn onderweg afgelezen op een hoogtemeter en achteraf nagerekend vanaf een gedetailleerde wandelkaart met schaal 1:25.000 tot 1:50.000. Hierbij zijn de verschillen opgeteld tussen alle 'laagste punten' van de route en de daarop volgende 'hoogste punten' op basis van de hoogtelijnen van de kaart.
Dit is geen erg nauwkeurige methode. In de praktijk kunnen de opgegeven hoogtemeters dan ook afwijken van de werkelijkheid.
Bij rondwandelingen voorzien van een GPS-track zijn de hoogtemeters afgelezen uit het GPS logbestand. Deze berekeningen zijn veel betrouwbaarder.
Alle aangegeven waarden zijn afgerond op 10 hoogtemeters. Bij lastiger na te rekenen situaties op 50 hoogtemeters.
Deze rondwandeling verloopt geheel vlak of bij deze route zijn de (mogelijke) hoogteverschillen zo gering dat deze niet relevant zijn voor de wandelaar.
Van deze omgeving is helaas nog geen goede wandel- of fietskaart verkrijgbaar.
star star_border star_border star_border star_border = zeer eenvoudige wandelroute
Korte tot middellange route over halfverharde of verharde wegen en paden zonder hoogtemeters van betekenis
star star star_border star_border star_border = eenvoudige wandelroute
Route over halfverharde of verharde paden met delen smalle goed begaanbare berg- of bospaadjes. Geen tot weinig hoogtemeters
star star star star_border star_border = middelzware wandelroute
Een langere tocht en/of veel hoogtemeters. Route kan smalle berg- of bospaadjes bevatten en natuurlijke hindernissen. (Trap/ladder/beek oversteek) Voor iedereen met redelijke conditie goed/veilig toegankelijk. Advies minimaal wandelschoen A/B of B
star star star star star_border = pittige wandelroute
Lange tocht en mogelijk veel hoogtemeters. Route kan 'avontuurlijke stukjes' en smalle, soms steile paden bevatten. In de bergen Trittsicherheit nodig en goede wandeluitrusting met B of B/C schoenen, wandelstokken en nooduitrusting. (Zie 'Uitrusting')
star star star star star = zware wandelroute
Lange tocht met veel hoogtemeters. Kan delen van een 'Steig' bevatten. Alleen voor geoefende wandelaars met Trittsicherheit en de juiste bergwandeluitrusting. Geen klimtouw of gordels nodig.
Deze kwalificatie toekenning berust op onze eigen ervaring. Voor meer gedetailleerde informatie over de begaanbaarheid en veiligheid van een route lees het uitgebreide routeverslag.
De benodigde tijd voor een rondwandeling kan zeer persoonlijk zijn. De weergegeven tijd zijn de werkelijk door ons gelopen uren, afgerond naar boven op een half uur. Wij lopen om te genieten en niet speciaal voor de conditie. We nemen onze pauzes, lopen harder wanneer het een stukje saai is, en langzamer wanneer de omgeving interessant is. De aangegeven looptijd zal dan ook meestal ruim haalbaar zijn.
Tip:
In het vlakke Nederland zal de af te leggen afstand tussen 3 en 5 Km per uur liggen. Bij een cultuur wandeling kan dit zelfs minder dan 3 Km zijn, bij een sportieve wandeling misschien wel meer dan 5 Km. Een goed gemiddelde om mee te rekenen is 4 kilometer per uur exclusief pauzes. Na meerdere wandelingen kan dit naar eigen ervaring worden bijgesteld.
Hou rekening met 10 minuten pauze per uur, zodat er voor een route van 16 Km 4,5 uur uitgetrokken moet worden. (16Km : 4 Km/u = 4 uur wandelen en 3 x 10min pauze). Bij langere (dag-) tochten ook een langere lunchpauze meenemen. (Een half uur als de broodjes in de rugzak worden meegenomen, een uur als er wordt geluncht bij een horeca gelegenheid onderweg).
(zie ook Routes plannen)
(Laatste melding route OK: maart 2019 - Janny en Bert S. Ter Apel)
Wandelen in de Eifel...
In het vroege voorjaar een paar dagen wandelen in de Eifel is elke keer weer verrassend. De Eifel is zo lekker dichtbij en heeft zo ontzettend veel te bieden voor wandelaars, deze bijzondere rondwandeling bij Vussem is hier een goed voorbeeld van.
Het gebied is hoog genoeg om lekker wat hoogtemeters te kunnen maken door bossen en over kale bergtoppen met weidse uitzichten, en dan kruipen we bij Dreimühlen ook nog eens door de prachtige Kakushöhle grotten. En wat te denken van de Galgennück en andere uitzichtpunten rond Lorbach en Bergheim aan de rand van de Eifel en het Ruhrgebied. Bij helder weer is er een grandioos uitzicht tot ver in dit Ruhrgebied!
Onze rondwandeltocht gaat over smalle asfaltweggetjes, veel goed beloopbare halverharde paden, en enkele stukjes smalle bospaden. Moeilijke stukken zijn er niet. De zwaarte zit alleen in de combinatie van de afstand en de hoogtemeters. Voor elk type wandelaar dus goed te doen.
In de vele dorpjes die we aandoen zijn voldoende horeca gelegenheden, maar er zijn ook veel heerlijke picknick plekjes langs route voor wie net als wij graag eten en drinken in de rugzakken meenemen.
Wie de route iets te lang vindt kan deze eenvoudig inkorten door van Dreimühlen rechtstreeks naar de Kakushöhle te lopen via de lokale route '7'en het deel Hermesberg-Pützberg-Weyer over te slaan.
Het startpunt van de route in Vussem ligt bij het sportpark en het Romeinse Aquaduct waar altijd voldoende parkeerruimte is in het bos aan de rand van het dorp. Het dorpje Vussem is te vinden in de driehoek Bad Münstereifel, Mechernich en Kall/Schleiden, in het dal van de Veybach.
Navigatie: Titusstrasse 14, 53894 Mechernich Vussem.
De eerste keer dat we dit hebben gelopen was ik met onze jongste dochter Ingrid onderweg en hebben we behoorlijk moeten zoeken om de startplaats in de bossen bij Vussem te vinden. Onze enige aanwijzing was 'Aquädukt Vussem' op de wandelkaart. Toen ik dit een jaar later nog eens met Janny heb gelopen hadden we wel een adres, en de wetenschap dat het bij het voetbalveld was. Het voetbalveld staat ook wel aangegeven in het dorp, het Aquaduct niet.
Tussen het Aquaduct en het voetbalveld parkeren we naast nog een andere wagen. We trekken de wandelschoenen aan en maken de wandeluitrusting compleet om aan een mooie wandeldag te beginnen. Natuurlijk kijken we eerst nog even bij het Römischer Aquädukt en klimmen de trap links ervan omhoog. Maar veel is daar boven niet te zien dus beginnen we aan de geplande en al eens eerder gelopen route.
Vanaf de parkeerplaats lopen we verder naar het gebouw voor het voetbalveld. We moeten voor dit gebouwtje langs, over het voetbalveld, en dan achter het doel langs rechts aanhouden naar een smal paadje dat daar de struiken in loopt. Er is ook een paadje vanaf de parkeerplaats die hierop aansluit, maar deze is vaak overwoekert en soms lastig te vinden. Dit is de lokale route 7.
Even gaat het steil omhoog, dan komen we uit op een asfaltweg waarop we linksaf slaan langs de begraafplaats en de bijbehorende parkeerplaats. Dan gaat het rechtdoor ligt omhoog verder via route 7 het bos in.
Bij het verlaten van het bos wordt het een halfverhard pad met veel kuilen en gelijk al een schitterend uitzicht over de akkers en weilanden in het golvende Eifel landschap.
Het gaat geleidelijk steeds verder omhoog tot we bij een splitsing komen waarop route 7 naar rechts wordt aangegeven richting een nog hoger gelegen bosje met daar achter een zendmast. We gaan rechts en daarna rechtdoor het karrenspoor omhoog tot aan de bosrand. Hier gaat het linksaf verder.
We volgen de bosrand met links het fraaie uitzicht, en volgen daarna het brede pad naar links van de bosrand af. Op de volgende splitsing verlaten we de 7 en gaan er rechtsaf om het weiland heen met nog meer mooie vergezichten. Een graspad rond de heuveltop en al snel zien we rechts onder in het dal de eerste huizen van Eiserfey.
Door dit karrenspoor nu te blijven volgen kronkelen we steeds meer naar links rond de heuveltop en dalen we af naar het dal bij Eiserfey. Er zijn dan ook steeds weer meer struiken en nog lager aangekomen ook weer bomen. Even later zien we links tussen de bomen door de naam Eiserfey in enorme witte letters op de berghelling staan met langs ons pad een bankje met uitzicht op het dorp. De letters doen even aan Hollywood denken... (Later vanmiddag kunnen we dit in de verte nog eens zien vanaf de overzijde achter de Kakushöhle als we op weg zijn tussen Lorbach en Bergheim).
We dalen verder af tot we achter de eerste woningen langs lopen. De weg heet hier Am Weinberg, en we houden deze aan tot het aansluit op de K58. De hoofdweg naar Eiserfey.
Nu moeten we de hoofdweg even een stukje aanhouden door linksaf te slaan waarbij we al snel het bos weer uit lopen en rechts weer uitzicht op de omgeving krijgen. Weldra zijn we flink aan het klimmen en komen we langs een barbecue plaats links in de bosrand.
Dan gaat het nog wat steiler omhoog en blijven we doorstappen tot we de lange bocht naar links bereiken. Eerst gaat er een karrenspoor naar rechts, maar verderop in de bocht bij de laatste bomen van het bosje links, is er nog een asfaltweggetje naar rechts. Deze laatste moeten we nu hebben. We zijn dan terug op de lokale route 7.
Het weggetje gaat verderop tussen twee heuveltoppen door langs de Birkenberg en we klimmen verder tot we daar aankomen en de weg naar rechts buigt. We houden de weg hier naar rechts aan en gaan daarna weer linksaf de heuvels in.
Vooral na de eerst bocht naar rechts is het uitzicht ontzettend mooi met de overal verspreid staande dennenbomen. Omdat we verder geen voorzieningen tegen zijn gekomen besluiten we hier langs de weg maar even te stoppen voor de koffie met een broodje. Het is geen straf om hier even staande in de zon de koffie te moeten drinken.
Weer een stukje verder gaan we voor we de twee boerderijen bereiken het asfalt verlaten door er rechtsaf te slaan op het halverharde pad. Route 7 is er weer aangegeven. Wat een mooie natuur hier. We genieten van de omgeving tot we weer bij een splitsing komen waarop we de 7 naar links gaan volgen. Rechts zien we dan al het plaatsje Weyer in de verte liggen.
Het daalt weer af over het hier brede pad, deels asfalt, en op het diepste punt bereiken we een kruising. Nu steken we recht over naar het brede zandpad met een bosje verderop rechts van het pad. Volgens onze wandelkaart is dit route A2.
(Vanaf hier is het mogelijk de route in te korten door op het kruispunt rechtsaf te slaan naar Weyer en dan de hoofdweg naar de Kakushöhle te volgen. De hier aangegeven route '7'. Bij de grotten kan deze routebeschrijving weer worden opgepakt).
Het zandpad loopt weer omhoog en even later langs een bosje aan de rechterzijde waarbij we links al snel weer een heerlijk vergezicht hebben over de akkers. Voorbij het bosje nemen we het eerste pad linksaf. De A2 is er vaag aangegeven op een weidepaal.
Over het karrenspoor lopen we even later recht op een bebost topje af, dit is de 455m hoge Hermesberg. We volgen het pad tot aan de rand van het bos bij een splitsing en slaan weer rechtsaf. Hier is de A2 naar rechts weer goed aangegeven met een bordje.
Even later dalen we af over de graslaan en neemt het verkeersgeluid toe als we recht voor ons de snelweg A1 zien. We blijven op het pad tot pal langs deze drukke snelweg en lopen dan parallel aan de weg weer op een volgend bosje af.
Dit dennenbos wordt overwoekerd door klimplanten waarvan de uitlopers als een waterval van de bomen omlaag hangen.
Gelijk na het bosje vinden we een kruising met een asfaltweggetje waarop we rechtsaf slaan, nog steeds de A2 volgend. Ook de routes aangeduid als 'VIA' en de 'E' gaan hier langs.
Er volgt weer een prachtig stuk door de heuvels waarbij we het asfalt op en neer blijven aanhouden en de volgende zijweg naar rechts negeren. Nadat we nog eens een heuvel hebben beklommen daalt het iets af tot we twee kruisingen voor ons zien. Dicht bij elkaar. Bij de eerste kruising gaan we linksaf het karrenspoor op. Daarmee gaan we ook de A2 verlaten die er rechtdoor loopt. (De VIA en E worden hier naar rechts verwezen).
Dit karrenspoor gaan we nu lange tijd volgen, en dat is geen straf! Overal staan leuke kleine dennenbosjes en ook staan er verspreid in de heuvels veel solitaire bomen. Al dan niet met een bankje of jachthut erbij. Een wandelpad als deze kan ons niet lang genoeg zijn.
Even later buigt het pad naar rechts en gelijk na de bocht houden we rechts aan en vervolgen we de route op een lang recht gedeelte. Na een knikje naar rechts is er nog een pad naar rechts die we negeren, daarna volgt een knikje naar links en is er even later weer een pad naar links waar we ook aan voorbij lopen.
Gelijk na deze splitsing wordt het wat modderig, hier links lijkt een soort opslagplaats van een boer te zijn, en nadat we ook dit zijn gepasseerd buigt het pad steeds meer naar rechts net voor de hoofdweg naar Weyer. We lopen even een stukje parallel aan deze weg en gaan op de volgende splitsing rechtsaf om het bosje heen.
Hier volgen we het pad met de bocht naar links en lopen dan recht op beboste bergtop af. Enkele meters verder is er weer een afsplitsing naar rechts waar het uitzicht weer bijzonder mooi is. Dit beboste topje is de 480m hoge Pützberg. We negeren deze zijweg en lopen er rechtdoor omhoog naar dit bos.
Zodra we het bos inlopen kijken we uit naar een pad rechtsaf zoals die op onze wandelkaart is aangegeven. Dit is een graspad die we al snel vinden, het pad gaat rechts omhoog langs de bosrand en buigt dan naar links om het bos heen waarbij we rechts voortdurend de mooie vergezichten behouden.
Op het hoogste punt achter het bos staat een jachthut op palen en net na de bocht zien we voor ons de huizen en kerk van Weyer. Nu gaan we op de volgende splitsing rechtsaf. De rechte graslaan in die verderop weer recht op een bosje af gaat. Bij dit bos gaan we er rechts aan voorbij, tot we een paadje naar links vinden waar we het bosje door kunnen steken naar een sportveld dat daar achter de bosrand ligt.
Hier kunnen we links langs het sportveld lopen tot we het asfaltweggetje bereiken. Linksaf op het asfalt richting Weyer wordt het vervolg van de route.
Al snel maakt de asfaltweg een scherpe bocht naar links bij een bosje, daar gaat rechts/rechtdoor een smal graspaadje omlaag die we nu moeten hebben. We zijn daarmee ook weer op de A2 aangekomen volgens de daar aangebrachte markeringen.
Achter de eerste woningen van Weyer komen we bij een karrenspoor waarop we rechtsaf slaan en zo achter de huizen langs lopen.
Het karrenspoor buigt uiteindelijk naar rechts en daalt dan af tot op een kruising met asfaltwegen tussen de huizen.
We richten ons hier op de A2 en A3 die er rechts van het bankje en kruisbeeld langs gaan. Vanaf het karrenspoor gezien schuin rechts aanhouden.
Zodra we het dorp verlaten is er een Y-splitsing waarop we rechts/rechtdoor blijven gaan en de weg verder aflopen tot deze aansluit bij de hoofdweg door Weyer.
Op deze weg moeten we nu een kort stukje rechtsaf. Gezien het drukke verkeer blijven we maar rechts in de berm lopen, gelukkig is het niet ver omdat we dan al links van de weg de parkeerplaats met het restaurant en terras zien waar we er weer vanaf gaan. We zijn dan in Dreimühlen aangekomen bij de ingang tot de Kakushöhle.
We komen hier net rond de middag aan, tijd om te gaan lunchen. Dat kan natuurlijk op het terras, maar hier achter liggen de grotten met daarbij picknickplaatsen. We hebben de broodjes mee dus gaan we links voor het terras langs op zoek naar een mooi plekje er achter bij de prachtige rotsformaties. (Overigens is er rechts in het gebouw een keurig en gratis openbaar toilet).
Achter het restaurant zien we gelijk al de mooie rotswanden en keurige bankjes, picknick plekken en BBQ mogelijkheden. We zoeken ons er een leuk plekje in de vroege voorjaarszon en lezen tijdens de lunch de informatieborden met wetenswaardigheden over de Kakushöhle.
Na de maaltijd gaan de rugzakken weer om en moeten we een keuze maken. Gaan we er omheen of er doorheen. Dat laatste natuurlijk, door nu door te stappen met de rotswand links tot we voor de ingang van een grote grot staan.
Eenmaal binnen kijken we rond in de fraaie grot en zoeken er naar een uitgang. De uitgang is rechts, daar achter zijn twee routes naar buiten. Via de linker moeten we op de knieën om er onderdoor te komen, via de rechterzijde is het een hoge maar zeer nauwe doorgang. Ik ga links, Janny rechts. Na nog wat heen en weer roepen staan we even later weer samen achter deze prachtige rotsformatie.
Achter deze rotswand moeten we nu links aanhouden en het met relingen afgezet pad volgen waarbij we enkele trappen omhoog gaan.
Daar aan de achterzijde zijn nog meer grotten die bezocht kunnen worden en we nemen dan ook even de tijd om al dit moois te bekijken. De route brengt ons daarna tot bovenop de berg bij een informatiebord over 'Die ersten Bauern' in de regio.
Bij een van de uitzichtpunten kunnen we hier tussen de bomen door in de verte de grote witte letters Eiserfey op een berghelling zien staan.
Vanaf dit plateau moeten we de A1 op gaan pakken door 15m verder een pad tussen de struiken te zoeken dat daarna over een afstand van 30m links omlaag loopt naar een karrenspoor langs een akker. (Voor het infobord rechts en daarna links omlaag zou ook bij akker uit moeten komen). Op dit karrenspoor gaan we rechtsaf, de A1 staat er verderop weer op een hoogspanningsmast aangegeven.
We houden het glooiende akker links en de bosrand rechts, en volgen het pad tot deze weer iets omhoog het bos in gaat. Bij de volgende splitsing blijven we rechtdoor gaan en komen het bos weer uit bij een volgend weiland waar we rechts aan langs lopen.
Na dit weiland gaat het schuin rechts opnieuw het bos in tot we bij een kruising komen met een asfaltweggetje. Hier gaan we scherp linksaf, de A1 het bos in volgend en weldra weer omhoog.
Het pad draait naar links en op het hoogste punt aangekomen blijven we het pad langs de bosrand omlaag volgen met rechts hier een prachtig uitzicht op het dorpje Vollem met links achter het dorp zicht op het topje Eulenberg, voorzien van een topkruis. Links in de bosrand staan ook enkele bankjes voor wie nog even langer van het uitzicht wil genieten.
Het lange rechte pad lopen we helemaal omlaag tot deze na een woning bij een asfaltweg uitkomt. Nu gaan we scherp rechts omlaag het dorp in. We volgen hier de routes 7 en 8, slaan daarna linksaf langs de Mühle Vollem, en steken de Veybach over. Dan komen we aan op de hoofdweg K32.
Deze gaan we naar rechts door het dorp volgen tot de weg iets naar rechts buigt en we linksaf kunnen slaan, bergop via de Grünackerweg. Nog steeds route 7 en 8. Deze asfaltweg gaat al snel weer omhoog en houden we aan tot een splitsing bij een kruisbeeld met bankje rechts in de berm.
We gaat het weer linksaf en volgen we het prachtige halfverharde pad bovenlangs de berghelling met links voortdurend zicht op Vollem.
Het is een lange geleidelijke klim omhoog, en als we eenmaal de bomen en struiken achter ons laten wordt het uitzicht met elke stap nog beter. Al snel zien we links voor ons het topje van de Eulenberg met het topkruis die we van de andere zijde ook al hebben kunnen zien, nu gaan we er recht op af.
Op het hoogste punt draait het pad naar rechts. Vooraan in deze bocht naar rechts gaat links een smal paadje omlaag en daarna weer omhoog naar de Eulenberg. Dat laten we natuurlijk niet lopen, we moeten straks het brede pad vervolgen maar gaan toch even dat topkruis bezoeken om daarna hier weer terug te keren.
Na dit uitstapje gaan we verder op het pad naar rechts, nu route 8, en volgen deze nog 450m waarbij we even later omhoog het bos in gaan.
Eenmaal in het bos moeten we uitkijken naar een smal pad scherp rechts de berg omhoog. Dit paadje is aangegeven met route 8 en een groene pijl op een boom.
Het is weer flink klimmen. Langs dit paadje zijn verder geen markeringen meer, we volgen het paadje 200m de berg op tot we op 455m hoogte bij een uitzichtbank komen op een schitterende plek met uitzicht op de Micheslberg. We gaan er het pad links langs de berghelling volgen.
Dit paadje houden we 300m aan, het laatste deel tussen de struiken door, tot we weer bij een splitsing komen. Hier gaat het linksaf omhoog langs de bosrand. Nu weer een karrenspoor. Even later zien we in de verte Lorbach al liggen, een dorpje waar we later nog doorheen gaan wandelen.
Na 250m moeten we rechtsaf bij de bosrand vandaan. Dit graspad is gemakkelijk aan voorbij te lopen als je er niet naar zoekt, het is een onduidelijk graspad/karrenspoor links van een heuvel langs met daarop een betonnen bouwwerk. Bij het pad staat ook een houten afrasteringspaal, echter zonder markeringen.
De berg rechts is de Lichtertberg waar we nu omheen gaan lopen. We houden het vage pad rechtdoor aan tot deze aansluit bij een karrenspoor die we nu rechtsaf gaan volgen. Verderop rechts is weer een uitzichtbank te vinden, en straks in de bocht staat nog een bankje. Deze bankjes bieden een uitzicht tot ver in het Ruhrgebied!
De laatste keer dat wij hier hebben gelopen waren er enkele dames bezig pogingen om te paragliden. Het wilde ze nog niet erg goed lukken, maar hier rondstappend is het best voorstelbaar dat deze berghellingen daar heel geschikt voor zouden kunnen zijn.
Het pad blijven we volgen als deze verder omhoog loopt en dan naar rechts buigt, en daarna met een knikje weer linksaf naar het bos gaat. In het bos houden we links aan en dalen af tot we bij een asfaltweggetje komen. Nu gaan we linksaf richting Lorbach.
Na de Schuhmacher Hof gaan we op de splitsing rechtsaf omlaag en zijn dan op de Masholderweg in Lorbach. Daarna sluiten we op een Y-splitsing aan bij de Michael-Schumacher Strasse en volgen deze naar links door het leuke dorpje. Verderop links staat een opvallend oorlogsmonument en een kapel, daarna blijven we deze weg naar rechts volgen tot we de hoofdweg K28 bereiken. De Bergheimer Strasse.
De hoofdweg steken we recht over naar de Urholzer Weg en lopen deze in. Een kort stukje, tot we boven het dorp een kruising vinden bij een grote boerderij. Hier vinden we de A2 weer terug die we gaan volgen door er rechtsaf te slaan. Een asfaltweg recht op een vreemd heuveltje af.
Net voor die heuvel ligt weer een kruising waarop we rechtdoor stappen, nu een weinig gebruik asfaltweggetje waarbij het uitzichtpunt Eifel-Blick al staat aangegeven.
Het gaat nog steeds een beetje omhoog, maar al snel zijn we bij het uitzichtpunt op 465m hoogte. Een afrastering van wat planken, een bankje en onleesbaar informatiebord, dit is het uitzichtpunt Galgennück.
Ondertussen hebben we al heel wat kilometers in de benen, we nemen het er even van en zoeken het bankje op voor een korte pauze. Een appeltje, een slok water, en een geweldig mooi uitzicht naar de Keulse Bocht en de Hohe Acht!
Met moeite komen we weer in de benen, maar voorlopig gaat het vooral bergaf. We vervolgen het asfaltweggetje dat steeds meer naar rechts draait en dan afdaalt tot aan de hoofdweg. We steken er recht over en gaan het graspad langs de afrastering van een weiland omlaag waar het onkruid soms tamelijk hoog kan staan. Beneden komen we bij een asfaltweggetje uit.
Door nu linksaf te slaan volgen we het asfalt naar Bergheim. Eerst nog door de velden, dan de eerste boerderijen, en even later stappen we tussen de huizen van Bergheim door.
In het dorp blijven we de weg volgen tot deze aansluit bij de voorrangsweg door Bergheim. Deze gaan we rechtsaf volgen tot aan een rotonde. De rotonde wordt recht overgestoken waarna we verder het dorp in lopen.
Op de volgende kruising van wegen steken we nog eens recht over en komen dan op een slecht onderhouden weggetje tussen de laatste woningen van Bergheim door. (Een beetje rommeling hier). Na de laatste tuin rechts, net na het bord 'Bergheim', is er weer een splitsing. We slaan er rechtsaf naar een leuk asfaltweggetje de heuvels in.
We lopen hier boven over de toppen van de Eifel en het uitzicht is snel al weer helemaal vrij, zodat we de hele omgeving kunnen overzien. Alleen links ligt een nog een hoger topje waar dadelijk omheen gaan lopen.
Even later dalen we weer een beetje en volgen dan het asfaltweggetje waar deze naar links buigt. Hier gaat het ook al weer wat omhoog en al snel zien we rechts onder in het dal het dorpje Vussem weer terug met daarachter de bossen waar onze auto ergens staat.
Alsmaar het asfalt volgend gaat deze nog iets naar links en daarna is er weer een haakse bocht naar rechts waarna we verder gaan afdalen richting Vussem. Bij de volgende haakse bocht daarna naar links staan vlak boven een groot fabriekscomplex. Hier gaan we het asfalt verlaten. We gaan er rechtdoor het graspad afdalen.
Aan het einde van de weideafrastering rechts, zien we voor ons een rij struiken en boompjes die zich naar rechts uitstrekken. We staan voor een open grasland die we schuin rechts gaan oversteken naar waar de rij struiken ophouden. Daar eenmaal aangekomen zoeken we ons iets naar links een weg over het grasveld recht omlaag waar we na enkele meters een voet- en fietspad vinden.
Op dit asfaltpaadje gaat het weer linksaf verder tot deze rechts omlaag buigt en uitkomt op een asfaltweg pal achter de eerste huizen van Vussem bij een kruisbeeld met bankje. We gaan rechtsaf achter de woningen langs.
Hier zijn op onze wandelkaart geen wandelpaden meer aangegeven, we moeten zelf een weg door het dorp omlaag zoeken tot aan de hoofdweg en vanaf daar een route aan de andere zijde ervan terug naar de parkeerplaats. Omdat de hoofdweg lager ligt, lopen we op de gok maar een beetje die wegen in die naar beneden lijken te gaan.
Op de volgende splitsing gaan we dan ook linksaf en volgen de weg omlaag tot deze met een wijde bocht naar links draait en daarna vlakker door lijkt te lopen en in de verkeerde richting. Net na de bocht vinden we nog eens een iets bredere weg die rechts weer omlaag gaat, behoorlijk steil zelfs, en dat is onze volgende gok.
Even later blijkt dit een juiste keuze. Deze weg gaat in een stuk door omlaag tot aan de gezochte hoofdweg. Daarop gaan we rechtsaf.
Aan de linker zijde van de weg staan nog enkele huizen, daarna is er een weiland. Door na dit weiland linksaf te slaan hebben we de juiste weg gevonden waarop we vanmorgen omhoog het bos in zijn gereden naar het Aquaduct en het voetbalveld.
Aan het einde gaat het weer een beetje omhoog, en door voor het bos rechtsaf te slaan lopen we daarna weer recht op de parkeerplaats af. Hier eindigt een zeer geslaagde wandeldag door een schitterende omgeving vol verrassingen. We maken ons weer op voor het ritje naar onze caravan die op de camping bij Hellenthal staat, maar wel met het vooruitzicht van nog een mooie Eifel wandelroute voor morgen.
arrow_backVorige route arrow_backTerug route overzicht arrow_forwardVolgende route
De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt.